آیه تطهیر

آیه تطهیر آیه ۳۳ سوره احزاب است که با عنوان و معنای خاص در قرآن کریم آمده و مربوط به پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار (علیه السلام) است. ولی درباره «تطهیر» به معنای عام آن (پاک کردن و پاک شدن)؛ آیاتی در قرآن کریم وجود دارد.

متن آیه

﴿وَقَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِینَ الزَّکَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا﴾

ترجمه

و در خانه‌هایتان آرام گیرید و چون خویش‌آرایی دوره جاهلیت نخستین خویش‌آرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند.

شأن نزول

داستان حدیث کساء، که شأن نزول آیه تطهیر است، با تعبیرات مختلف، در روایات فراوانى، از طرق شیعه و اهل سنت، وارد شده است. قدر مشترک همه این روایات این است که پیامبر، على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را فرا خواند ـ و یا به خدمت او آمدند ـ و حضرتش عبا ـ یا پارچه‌اى را بر آن‌ها افکند و فرمود: خداوندا این‌ها خاندان‌منند! هر گونه رجس و آلودگى را از آن‌ها دور کن. در این هنگام آیه تطهیر نازل شد و از اجابت دعای پیامبر صلی الله علیه و آله خبر داد.

اسناد

این روایت را فخر رازی به مناسبتى در ذیل آیه مباهله (آیه 61 آل عمران) نقل کرده و بعد مى‌افزاید: "بدان که این روایت، همچون روایتى است که صحت آن مورد اتفاق در میان علماى تفسیر و حدیث است. زمخشرى در تفسیر خود در ذیل آیه مباهله، داستان اصحاب کساء را نقل مى‌کند و مى‌گوید: "قوی‌ترین و محکم‌ترین دلیل بر فضیلت أصحاب کساء (علیهم السلام) در این روایت نهفته است." حاکم حسکانى بعد از نقل داستان اصحاب کساء از طرق متعدد، مى‌گوید: "و این آیه تنها درباره همان پنج تن نازل شده است. واحدى نیشابورى در کتاب اسباب نزول مى‌گوید: این آیه (آیه تطهیر) در خصوص على و فاطمه و حسنین علیهم السلام نازل شده است.