خنفریه
خنفریه از فرق «اسماعیلیه» و پیرو على بن فضل خنفرى داعى اسماعیلى در یمن بودند.
شرح حال
وى در سال 290 هجرى قمری براى مهدى منتظر اسماعیلى به دعوت پرداخت و گروهى از قبایل یمن دور او جمع شدند. سپس مناطق زبید و صنعا را در اختیار خود گرفت.
انحرافات
علی بن فضل ادعای پیامبرى کرد و محرمات را جایز می دانست. او به کارگزاران خود چنین نامه می نوشت:
«من باسط الارض و داحیها و مزلل الجبال و مرسیها، على بن فضل الى عبده فلان» یعنى: «از کسى که زمین را بگسترد و کوه ها را به جنبش در آورد و بر پاى دارد، على بن فضل به بنده خود فلان.»
گویند چون بر مسند نبوت نشست، یکى از شعراى یمن در مدح او چنین سرود:
خذى العود یا هذه و اضربى نقیم شرائع هذا النبى
تولى نبى، بنى هاشم و هذا نبى، بنى یعربى
فحط الصلاة و حط الزکاة و حط الصیام و لم یتعب
یعنى: چنگ برگیرید و بزنید تا شرایع این پیغمبر (جدید) را برپا داریم. پیامبر بنى هاشم روى بگردانید و این پیامبر بنى یعرب (یعرب بن قحطان) است. این پیامبر، نماز و روزه و زکات را از شما برداشت و شما را از رنج به جاى آوردن آن ها برهانید.
علاوه بر موارد گذشته، مؤذنین در اذان به نفع او شهادت می دادند و مى گفتند: اشهد ان على بن فضل رسول الله
نشوان الحمیرى مى نویسد ظن غالب آن است که او از خطابیه بوده زیرا آنان، پیشوایان خود را انبیا مى خواندند.
مدت حکومت
مدت فرمانروایى او سیزده سال ) بوده و سر انجام به دلیل مسمومیت از دنیا رفت. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 186 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ الحمادی الیمانی، کشف الاسرار الباطنیة و اخبار القرامطة، تحقیق الشیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال 1939 میلادی، ص 28- 32.
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 198- 200.