سوره قریش
سوره قریش یا ایلاف از جمله سورههای کوتاه قرآن است که به وضعیت قریش بعد از نابودی سپاه ابرهه اشاره دارد. این سوره مکی است و بر اساس بعضی از روایات به همراه سوره فیل تشکیل یک سوره را میدهد. از پیامبر(ص) نقل شده هر كس سوره قریش را قرائت کند، خداوند به تعداد هر یک از طوافكنندگان و معتكفان در مسجد الحرام ده حسنه به او میدهد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
قريش
نام قبيلۀ بزرگى از عرب كه رسول خدا(ص) از تيرۀ بنىهاشم از همان قبيله است[۱].
مفهوم کلی سوره
يادآورى نعمت هاى الهى، زمينه ساز عبادت ؛
الفت و دوستى، نعمت بزرگ الهى[۲].
اسامی سوره
علت نامگذاری
«سوره قریش»؛ این لفظ در آیۀ اول این سوره آمده است و غیر از این سوره در هیچ جای دیگر قرآن تکرار نشده است. این سوره در بسیاری از مصاحف و کتب تفسیری به این نام مشهور است[۴].
«سوره لإیلاف قریش»؛ عبارت آغازین این سوره است که در کلام پیامبر(ص) و نیز برخی صحابه و کتب تفسیری از این نام استفاده شده است[۵].
تعداد آیات و کلمات و حروف
اهداف و آموزه ها
محور اصلى سوره قریش بيان نعمت هاى الهى براى انگيزش حس سپاس گزارى و پرستش است[۹].
محتوا و موضوعات
سوره قریش در حقيقت مكمل سوره فيل محسوب مى شود و آيات آن دليل روشنى بر اين مطلب است.
محتواى سوره قریش بيان نعمت خداوند بر قريش و الطاف و محبتهاى او نسبت به آنهاست، تا حس شكرگزارى آنها تحريك شود و به عبادت پروردگار اين بيت عظيم كه تمام شرف و افتخارشان از آن است قيام كنند.
همانگونه که سوره والضحى و سوره الم نشرح در حقيقت يك سوره محسوب مى شود، همچنين سوره فيل و سوره قريش نیز اینگونه اند زیرا كه اگر درست در محتواى آن دو دقت كنيم پيوند مطالب آنها به قدرى است كه مى تواند دليل بر وحدت آن دو بوده باشد.
به همين دليل براى خواندن يك سوره كامل در هر ركعت از نماز اگر كسى سوره هاى فوق را انتخاب كند بايد هر دو را با هم بخواند[۱۰].
فضائل، خواص و ثواب قرائت
در حديث ابىبنكعب است كه هر كس سوره قریش را قرائت كند خداوند به عدد هر كس كه طواف كعبه نموده و معتكف به آن باشد ده حسنه به او عطا فرماید.
عياشى به اسناد خودش از مفضلبنصالح از امام صادق عليهالسلام روايت كرده كه فرمود: «جمع نميشود دو سوره در يك ركعت، مگر الضحى و الم نشرح، و الم تر كيف و لايلاف قريش».
از ابىالعبّاس از امام باقر و يا امام صادق(ع) روايت كرده كه فرمود: «الم تر كيف فعل ربّك و لايلاف قريش يك سوره هستند».
روايت شده كه ابىبنكعب در مصحف و قرآنش بين آنها بسم اللَّه را كه فصل بين دو سوره است نگذاشت.
عمروبنميمونازدى میگويد: «نماز مغرب را پشت سر عمربنخطاب خواندم در ركعت اول سوره والتين و الزيتون را خواند، و در ركعت دوّم سوره الم تر كيف و لايلاف قريش را قرائت نمود»[۱۱].