قطعیه نام دیگری از شیعه اثنی عشریه است. این گروه بر شهادت امام موسی بن جعفر (ع) قطع و یقین کردند. بر خلاف «واقفه» که منکر شهادت آن حضرت شدند و در امامت وی توقف کردند. از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.

تاریخچه

همان طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده اند. [۱] [۲] [۳] [۴] طایفه یاد شده به امامت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و پس از وی به امامت ائمه دیگر قایل گشتند، یعنی امامت را از امام جعفر صادق (ع) به پسرش موسی الکاظم (ع) و بعد از او به پسرش امام رضا (ع) و پس از وی به امام‏ محمد تقی (ع) و بعد از آن به پسرش امام علی النقی (ع) و سپس به حضرت امام حسن عسکری (ع) و بعد از آن به حضرت صاحب الامر عج الله تعالی فرجه الشریف رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان منصوص امام پیشین است. [۵] [۶] [۷]

پانویس

  1. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 83
  2. اسفرایینی شاهفور، التبصیر فی الدین، ص 39
  3. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 150
  4. مسعودی علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص 150
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات
  6. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، نجف، ص 80.
  7. اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 236.