ربیع الاول

ربیع‌الاوّل سومین ماه از ماه‌های قمری است. ربیع به معنی بهار از ماده رَبع است. علت اینکه به این ماه ربیع گفته می‌شود این است که در فصل بهار گیاهان تازه‌ اند و نامگذاری این ماه در فصل بهار رخ داده‌است.از جمله وقاظع مهم این ماه ولادت پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام جعفر صادق (ع) و نیز شهادت امام حسن عسگری می باشد.

ماه ربیع الأول.jpg

تعطیلی رسمی

هشتم ربیع‌الاول سالروز شهادت امام حسن عسگری و آغاز امامت حضرت مهدی به روایت شیعیان در کشور ایران تعطیل رسمی اعلام شد. [۱]

ماه‌های قمری
محرم صفر المظفر
ربیع الاول ربیع الثانی
جمادی الاول جمادی الثانی
رجب شعبان
رمضان شوال
ذی القعده ذی الحجه


وقایع مهم ماه ربیع الاول

روزه گرفتن در روز ولادت پیامبر گرامى اسلام صلّى اللَّه علیه وآله که بنابر مشهور هفدهم ربیع الأوّل مى‌باشد، مستحب است؛ [۱]چنان که صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه در این روز مستحب مى‌باشد. [۳]

فهرست وقایع تاریخ اسلام در ماه ربیع الاول
روز عنوان واقعه سال وقوع
۱ هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله ۱ هـ . ق
۱ لیلة المبیت ۱ هـ . ق
۱ نزول آیه اى در شأن امام على ۱ هـ . ق
۱ سریه عبیدة بن حارث ۱ هـ . ق
۱ نامه معاویه به امام على ۳۶ هـ . ق
۱ ماموریت موفق عباسى براى نبرد با صاحب الزنج ۲۵۸ هـ . ق
۳ وفات محمد بن احمد بن موسى مبرقع در قم ۳۱۵ هـ . ق
۵ وفات حضرت سکینه بنت الحسین ۱۱۷ هـ . ق
۸ شهادت امام حسن عسکری ‌علیه‌السلام ۲۶۰ هـ . ق
۹ هلاکت هشام بن عبدالملک ۱۲۵ هـ . ق
۱۰ ازدواج حضرت محمد با خدیجه کبرى ۲۵ عام الفیل
۱۰ رحلت عبدالمطلب ۸ عام الفیل
۱۲ قیام مختار ۶۶ هـ . ق
۱۲ درگذشت احمد بن حنبل ۲۴۱ هـ . ق
۱۴ خلافت هارون الرشید ۱۷۰ هـ . ق
۱۴ هلاکت هادی عباسی ۱۶۹ هـ . ق
۱۵ سریه حمزة بن عبدالمطلب ۲ هـ . ق
۱۵ هلاکت یزید بن معاویه ۶۴ هـ . ق
۱۵ خلافت معاویه دوم اموى ۶۴ هـ . ق
۱۵ وفات أعمش کوفى ۱۴۸ هـ . ق
۱۵ وفات راضى عباسى ۳۲۹ هـ . ق
۱۷ ولادت امام جعفر صادق ‌علیه‌السلام ۸۳ هـ . ق
۱۷ ولادت پیامبر اسلام ۱ عام الفیل
۲۰ حکومت ولید بن یزید اموى ۱۲۵ هـ . ق
۲۰ خلافت متقى عباسى ۳۲۹ هـ . ق
۲۲ وقوع غزوه بنی نضیر ۴ هـ . ق
۲۵ غزوه دومه الجندل ۵ هـ . ق
۲۵ صلح امام حسن مجتبى ۴۱ هـ . ق
۲۶ درگذشت ابن سماک (ابوعمر) 344 هـ . ق

روز هفدهم

روز هفدهم ربیع الأول بنا بر نظر مشهور علماى امامیه، روز ولادت رسول خدا صلى الله علیه و آله و همچنین میلاد امام صادق ‌علیه‌السلام است و بسیار مبارک است. از جمله اعمال وارد شده در این روز عبارت است از:

اعمال روز هفدهم ربیع الاول

  1. غسل; به نیت روز هفدهم ربیع الاول.[۱۱]
  2. روزه; که براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمه معصومین علیهم السلام آمده است: کسى که این روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یکسال را مقرر مى‌فرماید.[۱۲]
  3. دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرفه رفتن.[۱۳]
  4. زیارت رسول خدا صلى الله علیه و آله از دور و نزدیک; در روایتى از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند مانند کسى است که به هنگام حیاتم بسوى من هجرت کرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور بسوى من سلام بفرستید. (که به من مى رسد.)[۱۴]
  5. زیارت امیرمؤمنان امام علی ‌علیه‌السلام نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى که امام صادق ‌علیه‌السلام در چنین روزى کنار ضریح شریف آن حضرت ‌علیه‌السلام وى را زیارت کرد.[۱۵] (این زیارت در بخش زیارات، صفحه 301 آمده است.)
  6. تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سید بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبى اکرم صلى الله علیه و آله سفارش بسیار کرده است.[۱۶]

بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشکیل جلسات، هر چه بیشتر با شخصیت نبى مکرم اسلام صلى الله علیه و آله، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمدى بهره کامل گیرند.

پانویس

  1. ایسنا
  2. آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۳.
  3. طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، ص۷۹۱.
  4. قمی، عباس، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۶
  5. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰؛ یوسفی غروی، محمد هادی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۷۵۰.
  6. مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۸۰.
  7. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۹۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۴م ج۲، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۰۷.
  8. نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ۹۴.
  9. مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.
  10. مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.
  11. فلاح السائل ، صفحه 61.
  12. اقبال، صفحه 603.
  13. همان مدرک.
  14. همان مدرک، صفحه 604.
  15. همان مدرک، صفحه 608.
  16. اقبال، صفحه 603.