رعینیه
رعینیه از یاران اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی بودند.
| رعینیه | |
|---|---|
 | |
| نام | رعینیه |
| موسس | اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی |
| عقیده | عدم اعتقاد به معاد جسمانی |
تاریخچه
وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است[۱][۲].
شرح حال
اسماعیل‌بن‌عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن‌حزم (متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی‌آورد که سبب تکفیر و طرد وی از طرف سایر مسریه شد. به‌گونه‌ای که حتی نوه‌ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسأله موجب شد تا اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این‌جهت او را به‌عنوان عابدی زاهد ستایش کردند[۳][۴].
عقاید
فرقه رعینیه به معاد جسمانی (یعنی اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند)، اعتقادی نداشتند، بلکه همانند اسماعیلیه می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند[۵][۶].
پانویس
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 1، ص 390 و ج 3، ص 136.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج 1، ص 643.
- ↑ ابن حزم، همان.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، همان.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 204 با ویرایش اندک.
- ↑ محمد غزالی، الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.