قطعیه نام دیگری از شیعه اثنی عشریه است. این گروه بر خلاف «واقفیه» که منکر شهادت امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) شدند و در امامت حضرت توقف کردند، بر شهادت امام (علیه‌السّلام) قطع و یقین کردند و از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.

قطعیه
مبدأ شکل گیرینام دیگری از شیعه اثنی عشریه

تاریخچه

همان‌طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده‌اند[۱] [۲] [۳] [۴]. طایفه یاد شده به امامت علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) و پس از وی به امامت امامان دیگر قائل گشتند، یعنی امامت را از جعفر بن محمد (صادق‌) (علیه‌السّلام) به پسرش موسی الکاظم (علیه‌السّلام) و بعد از او به پسرش امام رضا (علیه‌السّلام) و پس از وی به امام‏ محمد تقی (علیه‌السّلام) و بعد از آن به پسرش امام علی النقی (علیه‌السّلام) و سپس به حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و سر انجام به حضرت صاحب الامر (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف) رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان منصوص امام پیشین است[۵] [۶] [۷].

پانویس

  1. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 83
  2. اسفرایینی شاهفور، التبصیر فی الدین، ص 39
  3. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 150
  4. مسعودی علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص 150
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات
  6. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، نجف، ص 80.
  7. اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 236.