confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
|۳۸ یا | |۳۸ یا ۴۰ ق • [[کوفه]] یا [[مدینه]] | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|- | |- | ||
|فعالیتها | |فعالیتها | ||
|تمامی [[غزوات]] (غزوه بدر اختلافی) • [[جمل]] • [[جنگ صفین]] • نهروان مقابله با ابورافع سلّام بن ابی الحقیق ( | |تمامی [[غزوات]] (غزوه بدر اختلافی) • [[جمل]] • [[جنگ صفین]] • نهروان مقابله با ابورافع سلّام بن ابی الحقیق (۴ ق) • شزکت در فتح [[ایران]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوقتاده انصاری''' از قبیله خزرج و از [[صحابه]] [[حضرت محمد( | '''ابوقتاده انصاری''' از قبیله خزرج و از [[صحابه]] [[حضرت محمد(صلی الله علیه)]]، [[پیامبر اسلام]] است. عمدتاً نام وی را حارث بن ربعی بن بلدمه ثبت کردهاند، اما برخی نیز نام وی را نعمان یا عمرو گفتهاند. پسرانش عبداللّه و عبدالرحمن نام داشتند. وی در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه) در [[غزوات]] و سرایای فراوان شرکت داشت و به «سوارکار [[پیامبر خدا]]» (فارس رسولالله) مشهور شد. | ||
== ابوقتاده انصاری کیست == | == ابوقتاده انصاری کیست == | ||
اسم او، حارث و به قولی نعمان یا عمرو است. او فرزند «ربعی بن بَلدَمة انصاری» و مشهور به کنیه اش «ابو قتاده» بود. او از [[قبیله خزرج]] و مادرش کبشه دختر «مطهر بن حرام» است. ابو قتاده در زمره [[اصحاب]] [[رسول خدا( | اسم او، حارث و به قولی نعمان یا عمرو است. او فرزند «ربعی بن بَلدَمة انصاری» و مشهور به کنیه اش «ابو قتاده» بود. او از [[قبیله خزرج]] و مادرش کبشه دختر «مطهر بن حرام» است. ابو قتاده در زمره [[اصحاب]] [[رسول خدا(صلی الله علیه)]] و از شجاعان و دلاوران کم نظیر و افاضل یاران آن حضرت به شمار میآید که به فارس رسول اللَّه(صلی الله علیه) (یعنی یکه سوار پیامبر) معروف بود. | ||
'''مورخان معتقدند:''' | '''مورخان معتقدند:''' | ||
«ابو قتاده» در تمامی غزوهها و جنگهای صدر اسلام همراه پیامبر خدا( | «ابو قتاده» در تمامی غزوهها و جنگهای صدر اسلام همراه پیامبر خدا(صلی الله علیه) بوده، منتها درباره حضور وی در [[بدر]] بر یک رأی و نظرِ واحد نیستند، لذا برخی او را از بدریون میدانند و جمعی بر این عقیده اند که او در [[جنگ احد]] به بعد حضور داشته است<ref>ر. ک: الاصابه، ج 7، ص 327؛ اسد الغابه، ج 5، ص 274؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161 - 159.</ref>. | ||
=ابو قتاده ملازم رکاب [[علی( | =ابو قتاده ملازم رکاب [[علی(علیه السلام)]]= | ||
ابو قتاده از یاران مخلص و با وفای [[امیرالمؤمنین( | ابو قتاده از یاران مخلص و با وفای [[امیرالمؤمنین(علیه السلام)]] به شمار میآید، او در تمامی جنگهای زمان خلافت آن حضرت حضور داشته و در [[جمل]] و [[صفین]] و [[نهروان]] ملازم رکاب امام(علیه السلام) بود<ref>اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ رجال طوسی، ص 63.</ref>. | ||
=ابو قتاده والی مکه= | =ابو قتاده والی مکه= | ||
امیرالمؤمنین( | امیرالمؤمنین(علیه السلام) هنگامی که به [[خلافت]] رسید، «خالد بن عاصی بنهاشم بن مغیره مخزومی» را که از سوی [[عثمان]] والی [[مکه]] بود، عزل کرد و «ابو قتاده انصاری» را بر آن شهر گماشت ولی پس از مدتی ابو قتاده را نیز از ولایت مکه برکنار نمود<ref>ظاهراً علت برکناری ابو قتاده از ولایت مکه، جهت فراخوانی او به همراهی با حضرت در جنگ جمل، صفین و نهران بوده است.</ref> و قثم فرزند عباس را به جای او منصوب کرد و قثم تا زمانی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) به [[شهادت]] رسید در [[مکه]] ولایت و حکومت داشت<ref>شرح ابن ابی الحدید، ج 16، ص 140.</ref>. | ||
== ابو قتاده و آمادگی برای جنگ جمل == | == ابو قتاده و آمادگی برای جنگ جمل == | ||
موقعی که امیرالمؤمنین( | موقعی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) آماده حرکت به سوی [[بصره]] و جنگ با ناکثین بود، ابو قتاده مطالبی گفت که حکایت از [[ایمان]] عمیق او به [[ولایت]] امیرالمؤمنین(علیه السلام) و وفاداری در راه آن حضرت داشت<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 451.</ref>. | ||
=حضور در جنگ نهروان و عزیمت به مدینه= | =حضور در جنگ نهروان و عزیمت به مدینه= | ||
امیرالمؤمنین( | امیرالمؤمنین(علیه السلام) در [[جنگ خوارج]] (پس از آن که از هدایت آنها مأیوس شد) سپاه خود را آرایش داد و فرماندهی میمنه را به [[حجر بن عدی]] و میسره را به «شبث بن ربعی» یا «معقل بن قیس ریاحی» و سواره نظام را به «ابو ایوب انصاری» و پیاده نظام را به «ابوقتاده انصاری» سپرد. در این نبرد که هفت صد یا هشت صد تن از صحابی رسول اللَّه(صلی الله علیه) از [[مدینه]] در رکاب امیرالمؤمنین(علیه السلام) حضور داشتند، فرماندهی آنان را به «قیس بن سعد بن عباده» واگذار نموده و خود حضرت در قلب لشکر قرار گرفت<ref>همان، ج 5، ص 85؛ شرح ابن ابی الحدید، ج 2، ص 272.</ref>. | ||
'''[[خطیب بغدادی]] نقل میکند:''' | '''[[خطیب بغدادی]] نقل میکند:''' | ||
هنگامی که امیرالمؤمنین علی( | هنگامی که امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) از جنگ با نهروانیان فارغ شد، ابو قتاده انصاری با شصت یا هفتاد نفر از اصحاب انصار رسول خدا(صلی الله علیه) به مدینه مراجعت نمود و ابتدا به دیدار [[عایشه]] شتافت. | ||
آن دو گفت و گوهای زیادی درباره حضرت علی( | آن دو گفت و گوهای زیادی درباره حضرت علی(علیه السلام) و اقدامات او و سخنان رسول خدا درباره علی(علیه السلام) انجام دادند... در پایان عایشه گفت: | ||
ای ابو قتاده، نباید چیزی مانع این شود که من حقی درباره [[علی بن ابی طالب]] بگویم و آن حق این است که: از رسول خدا( | ای ابو قتاده، نباید چیزی مانع این شود که من حقی درباره [[علی بن ابی طالب]] بگویم و آن حق این است که: از رسول خدا(صلی الله علیه) شنیدم که میفرمود: | ||
تفترق اُمتی علی فرقتین، تمرق بینهما فُرقة مُحَلِّقونَ رؤسهم مُحفّونَ شواربهم... یقرأون القرآن لا یتجاوز تراقیهم، یقتلهم أحبّهم إلیّ و أحبّهم الی اللَّه تعالی؛ | تفترق اُمتی علی فرقتین، تمرق بینهما فُرقة مُحَلِّقونَ رؤسهم مُحفّونَ شواربهم... یقرأون القرآن لا یتجاوز تراقیهم، یقتلهم أحبّهم إلیّ و أحبّهم الی اللَّه تعالی؛ | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
امت من به دو گروه تقسیم میشوند: یکی از این دو گروه سرهای خود را میتراشند و سبیلهای خود را کوتاه میکنند و... ، [[قرآن]] میخوانند اما قرآن از گلوی آنها تجاوز نمی کند، این گروه را کسانی میکشند که نزد من و نزد [[خداوند]] محبوب ترند. | امت من به دو گروه تقسیم میشوند: یکی از این دو گروه سرهای خود را میتراشند و سبیلهای خود را کوتاه میکنند و... ، [[قرآن]] میخوانند اما قرآن از گلوی آنها تجاوز نمی کند، این گروه را کسانی میکشند که نزد من و نزد [[خداوند]] محبوب ترند. | ||
چون عایشه اقرار به حق کرد و علی( | چون عایشه اقرار به حق کرد و علی(علیه السلام) و یارانش را که کشندگان خوارج بودند، محبوب ترین افراد نزد خدا و رسول اعلام کرد، ابو قتاده گفت: | ||
ای عایشه، آیا تو این حقیقت را میدانی؟! پس چرا با علی ( | ای عایشه، آیا تو این حقیقت را میدانی؟! پس چرا با علی (علیه السلام) چنین کردی؟! (و [[جنگ جمل]] را بپا داشتی؟) | ||
عایشه از جواب طفره رفت و گفت: | عایشه از جواب طفره رفت و گفت: | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
== وفات ابو قتاده == | == وفات ابو قتاده == | ||
ابوقتاده در سال 38 یا 40 هجری در کوفه و در زمان خلافت امیرالمؤمنین( | ابوقتاده در سال 38 یا 40 هجری در کوفه و در زمان خلافت امیرالمؤمنین(علیه السلام) در گذشت. حضرت بر جنازه او نمازگزارد و بر او شش یا هفت بار تکبیر گفت. و قول دیگری هم در وفات او آمده که: | ||
وی در سال 54 هجری در مدینه از دنیا رفت و سن او در آن زمان 70 یا 72 سال بوده است<ref>ر. ک: اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161؛ سیر اعلام النبلاء، ج 4، ص 92 و 90؛ تهذیب التهذیب، ج 10، ص 229.</ref>. | وی در سال 54 هجری در مدینه از دنیا رفت و سن او در آن زمان 70 یا 72 سال بوده است<ref>ر. ک: اسد الغابه، ج 5، ص 275؛ الاصابه، ج 7، ص 329؛ تاریخ بغداد، ج 1، ص 161؛ سیر اعلام النبلاء، ج 4، ص 92 و 90؛ تهذیب التهذیب، ج 10، ص 229.</ref>. |