confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = علامه حلی | |||
| تصویر = علامه حلی.jpg | |||
| نام = ابومنصور جمال‌الدین (حسن بن یوسف بن مطهّر) حلّی | |||
| نام‌های دیگر = آیت‌الله، جمال الدین، علامه | |||
| | | سال تولد = ۶۴۸ قمری | ||
| تاریخ تولد = ۲۹ رمضان | |||
| محل تولد = عراق حله | |||
| | | سال درگذشت = ۷۲۶ قمری | ||
| تاریخ درگذشت = ۲۱ محرم | |||
|۲۹ رمضان | | محل درگذشت = عراق، نجف، حرم امیرالمومنین(ع) | ||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |سید بن طاووس |خواجه نصیرالدین طوسی |ابن میثم بحرانی }} | |||
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |قطب الدین رازی |فخرالمحققین }} | |||
|عراق حله | | دین = اسلام | ||
| | | مذهب = شیعه | ||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |کشف المراد، نهج الحق و کشف الصدق |باب حادی عشر |خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال |الجوهر النضید }} | |||
|۲۱ محرم | | فعالیت‌ها = مناظره با علمای فرقه‌های مختلف، موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع، ترویج مذهب شیعه در ایران | ||
| | | وبگاه = | ||
}} | |||
| | |||
|سید بن | |||
|شاگردان | |||
|قطب الدین | |||
|دین | |||
|مذهب | |||
|آثار | |||
|کشف المراد، نهج الحق و کشف | |||
|فعالیت‌ها | |||
| | |||
'''حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلی''' (۷۲۶-۶۴۸ ق) معروف به <big>علامه حلی</big>، از مشهورترین علمای [[شیعه]]، مجتهد شیعه، [[فقیه]] و اصولی عرب اهل [[عراق]]<ref>ر. ک:مقاله عراق</ref> قرن هفتم و هشتم قمری و پدر فخرالمحققین حلی بود. وی صاحب آثار مهمی در فقه، اصول، کلام، منطق، فلسفه، رجال و غیره است. علامه حلی در فقه شاگرد دائی خود محقق حلی و در فلسفه و منطق شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی بود. ایشان دارای شخصیت معنوی جلیل‌القدری بود و ریاست و مرجعیت شیعه در قرن هفتم هجری به او منتهی شد. علامه حلی پیوسته به نشر معارف و فرهنگ تشیع پرداخت و موجب گرایش سلطان محمد خدابنده به مذهب حق شیعه گردید. | '''حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلی''' (۷۲۶-۶۴۸ ق) معروف به <big>علامه حلی</big>، از مشهورترین علمای [[شیعه]]، مجتهد شیعه، [[فقیه]] و اصولی عرب اهل [[عراق]]<ref>ر. ک:مقاله عراق</ref> قرن هفتم و هشتم قمری و پدر فخرالمحققین حلی بود. وی صاحب آثار مهمی در فقه، اصول، کلام، منطق، فلسفه، رجال و غیره است. علامه حلی در فقه شاگرد دائی خود محقق حلی و در فلسفه و منطق شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی بود. ایشان دارای شخصیت معنوی جلیل‌القدری بود و ریاست و مرجعیت شیعه در قرن هفتم هجری به او منتهی شد. علامه حلی پیوسته به نشر معارف و فرهنگ تشیع پرداخت و موجب گرایش سلطان محمد خدابنده به مذهب حق شیعه گردید. | ||