confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
جعفریه (پیروان ابوالفضل جعفر بن حرب همدانی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۷
، ۸ سپتامبر ۲۰۲۳←تاریخچه
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
نوشته‌اند که: جعفر‌بن‌حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف|ابوالهذیل‌علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی‌اش به راهب‌المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر‌بن‌مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از ابوموسی‌مردار پیروی می‌کردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی‌بن‌هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی می‌باشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | نوشته‌اند که: جعفر‌بن‌حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف|ابوالهذیل‌علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی‌اش به راهب‌المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر‌بن‌مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از ابوموسی‌مردار پیروی می‌کردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی‌بن‌هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی می‌باشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | ||
شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوی که ظاهرا مانوی یا زردشتی بوده، در کتاب «المنیة و الامل» آمده است. او میگفت که پارهای از جزء مرکب، غیر از خود مرکب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست که ممنوع از کردن کاری است، ولی توانایی بر کار دیگر ندارد. عبدالقاهر بغدادی بر کتابی که «جعفر‌بن‌حرب» نوشته | شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوی که ظاهرا مانوی یا زردشتی بوده، در کتاب «المنیة و الامل» آمده است. او میگفت که پارهای از جزء مرکب، غیر از خود مرکب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست که ممنوع از کردن کاری است، ولی توانایی بر کار دیگر ندارد. عبدالقاهر بغدادی بر کتابی که «جعفر‌بن‌حرب» نوشته است، ردیهای به‌نام «الحرب علی‌ابن‌حرب» نوشته است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> | ||
== آرای اعتقادی == | == آرای اعتقادی == | ||