۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''تجانیه''' یا تحینیه به كسر تا، نام طریقه اى از فرق «صوفیه» است. | ||
==موسس== | ==موسس== | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
<ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۰ـ ۴۱</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۵ـ۱۶.</ref> | <ref>علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۰ـ ۴۱</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۵ـ۱۶.</ref> | ||
<ref>محمد طه ولی، المسجد فی الاسلام، بیروت، سال 1409 هجری قمری، ج۱، ص۱۰۱</ref> | <ref>محمد طه ولی، المسجد فی الاسلام، بیروت، سال 1409 هجری قمری، ج۱، ص۱۰۱</ref> | ||
وی در ادامه به تلمسان رفت و پس از آن [[مكه]] و [[ | وی در ادامه به تلمسان رفت و پس از آن [[مكه]] و [[مدینه]] را در سال 1186 هجرى زیارت كرد و در قاهره با مشورت مردى كه او را محمود كردى مى خواندند طریقه جدیدى در تصوف ایجاد كرد و آن طریقه فرقه اى از «[[خلوتیه]]» به شمار مى رود. سپس به مغرب بازگشت و در منطقه بوسمغون كه در صحرا واقع است مقام یافت. | ||
در آن جا مدعى شد كه از جانب | در آن جا مدعى شد كه از جانب پیغمبر خدا رسول مصطفى (ص) براى دعوت به طریقه جدید خود مبعوث شده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 122</ref> | ||
تجانی پس از مدتی از طریقت خلوتیه و سایر طرق فاصله گرفت و در ۱۱۹۶ طریقت مستقل خود را به وجود آورد.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> | تجانی پس از مدتی از طریقت خلوتیه و سایر طرق فاصله گرفت و در ۱۱۹۶ طریقت مستقل خود را به وجود آورد.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> | ||
<ref>ابوالقاسم سعداللّه قماری، تاریخ الجزائر الثّقافی، بیروت، سال 1998، ج۴، ص۱۹۳</ref> | <ref>ابوالقاسم سعداللّه قماری، تاریخ الجزائر الثّقافی، بیروت، سال 1998، ج۴، ص۱۹۳</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بنابراین، به نظر تجانیه تقدیس و قدرت معنوی این طریقت از طریق مشایخ قبلی به دست نیامده، بلکه محدود و منحصر به پیامبر اسلام و احمد تجانی است. ازین رو تجانیه خود را طریقه احمدیه یا محمدیه نیز می‌نامند.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۳۷ـ ۳۸.</ref> | بنابراین، به نظر تجانیه تقدیس و قدرت معنوی این طریقت از طریق مشایخ قبلی به دست نیامده، بلکه محدود و منحصر به پیامبر اسلام و احمد تجانی است. ازین رو تجانیه خود را طریقه احمدیه یا محمدیه نیز می‌نامند.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۳۷ـ ۳۸.</ref> | ||
مهاجرت تجانی از ابی سمغون به فاس نقطه عطفی در تاریخ طریقت تجانیه بود. | مهاجرت تجانی از ابی سمغون به فاس نقطه عطفی در تاریخ طریقت تجانیه بود. | ||
وی قبل از آن که به فاس برود به مولای سلیمان، امیر مغرب پیام داد که به سبب آزار و بی عدالتی ترک های عثمانی می‌خواهد به او پناه ببرد و سلیمان برای او خانه و مقرری ماهانه در نظر گرفت.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۰.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۲.</ref> علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۷ وی تا پایان حیاتش در فاس بود و از آن جا مریدانش را برای تبلیغ طریقت به نقاط دیگر می فرستاد. | وی قبل از آن که به فاس برود به مولای سلیمان، امیر مغرب پیام داد که به سبب آزار و بی عدالتی ترک های عثمانی می‌خواهد به او پناه ببرد و سلیمان برای او خانه و مقرری ماهانه در نظر گرفت.<ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۱۸ـ۱۹.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۰.</ref> <ref>ابونصر، تیجانیه، ج۱، ص۲۲.</ref> علی بن محمد دخیل اللّه، التجّانیّه، ریاض، سال 1401 هجری قمری، ج۱، ص۴۷ وی تا پایان حیاتش در فاس بود و از آن جا مریدانش را برای تبلیغ طریقت به نقاط دیگر می فرستاد.پیروان طریقه او را احباب مى گویند و غالبا مشغول به ذكرند و هر روز صد بار در اوقات معین ذكر مىگویند و ذكر از اصول مذهب ایشان به شمار مى رود، و پیروان این فرقه حق پیوستن به فرق دیگر را ندارند. | ||
قبر ابو العباس تجانى در فاس كه از بلاد مغرب (مراكش) است | قبر ابو العباس تجانى در فاس كه از بلاد مغرب (مراكش) است زیارتگاه پیروان این فرقه مى باشد. | ||
پیروان این طریقه پیش از آن كه به مكه مشرف شوند بر خود واجب مى دانند كه نخست مرقد او را زیارت نمایند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 122</ref> | |||
==عقاید== | ==عقاید== | ||