۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بدر ال' به 'بدرال') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
نوشته اند که: جعفر بن حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی اش به راهب المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر بن مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از مردار پیروی می کردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی بن هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی می باشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | نوشته اند که: جعفر بن حرب در [[بصره]] نزد [[ابوالهذیل علاف]] کلام معتزلی را آموخت و در بغداد به شاگردی ابوموسی مردار درآمد که به سبب زهدورزی اش به راهب المعتزله شهرت داشت. وی و جعفر بن مبشر، شاگرد دیگر ابوموسی... در دنیاگریزی از مردار پیروی می کردند.... از جمله شاگردان جعفر، ابوجعفر اسکافی، عیسی بن هیثم صوفی و ابومجالد بغدادی می باشند».<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص 410</ref> | ||
شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوى كه ظاهرا مانوى یا زردشتى بوده، در كتاب «المنیه و الامل» آمده است.او مى گفت كه پاره اى از جزء مركب، غیر از خود مركب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست كه ممنوع از كردن كارى است، ولى توانایى بر كار دیگر ندارد. | شرح مناظره او با «زادان بخت» ثنوى كه ظاهرا مانوى یا زردشتى بوده، در كتاب «المنیه و الامل» آمده است.او مى گفت كه پاره اى از جزء مركب، غیر از خود مركب است و نیز کسی را از کاری منع کردند، قادر بر انجام آن کار نیز هست كه ممنوع از كردن كارى است، ولى توانایى بر كار دیگر ندارد.عبدالقاهر بغدادى بر كتابى كه «جعفر بن حرب» نوشته است ردیه اى به نام «الحرب على ابن حرب» نوشته است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> | ||
==آرای اعتقادی== | ==آرای اعتقادی== | ||
''' صفات الهی''' | ''' صفات الهی''' | ||
رأی جعفر بن حرب در باره صفات الهی، همانند سایر معتزله است یعنی او نیز به [[عینیت صفات و ذات]] معتقد است و بر همین مبنا، منکر آن بود که خداوند از ازل سمیع و بصیر است، چرا که صفات سمع و بصر مستلزم وجود مسموع و مبصَر در ازلاست، امری که با حدوث جهان منافات دارد. | رأی جعفر بن حرب در باره صفات الهی، همانند سایر معتزله است یعنی او نیز به [[عینیت صفات و ذات]] معتقد است و بر همین مبنا، منکر آن بود که خداوند از ازل سمیع و بصیر است، چرا که صفات سمع و بصر مستلزم وجود مسموع و مبصَر در ازلاست، امری که با حدوث جهان منافات دارد. | ||
<ref>ابنحزم ابومحمد علی بن احمد، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، بیروت، نشر محمد ابراهیم نصر و | <ref>ابنحزم ابومحمد علی بن احمد، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، بیروت، نشر محمد ابراهیم نصر و عبدالرحمن عمیره، سال 1405 قمری و 1985 میلادی ج ۲، ص ۳۰۹</ref> | ||
''' اختیار انسان'''' | ''' اختیار انسان'''' |