‌ تبیین نقش علما و نخبگان عالم اسلامی در پاسخ‌دهی به شبهات (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به اصل مذكور بايد گفت  يكي از عوامل اصلي پيدايش شبهاتي نظير شبهه تعارض علم و دين در ماجراي كرونا ، عدم تفكيك و تمايز  بین روح دین و پوسته دین مي باشد .  بدين معنا كه شبهه افكنان يا سطحي نگران در مسائل دين ، شعائر و ظواهر دینی را بعنوان اصول و روح دین پنداشته و چون تعطیلی موقت شعائر و مناسك مذهبي را بدلیل عدم شیوع این بیماری مشاهده نموده اند گمان کرده اند که پس تاریخ مصرف دین تمام شد و همه اموزه های دین خرافاتی بیش نبوده است . غافل از انکه انچه اصل و حقيقت دین را تشكيل ميدهد حقيقت توحید است ، حقيقت قران است ، حقيقت و جود پیامبر و اهل بیت است ، نه اماکن منسوب به انان ، اين امور بمنزله شعائر دين بوده كه جهت حفظ روح و محتواي دين تشريع گرديده است .

از منظر قران ، جهان هستی با سنن و قوانینی مدیریت می شود که علم بشر در برابر ان بسیار اندک است : و ما اوتیتم من العلم الا قلیلا(  )  ؛ مدعیان تعارض دين و علم اگر کمی از غرور جاهلانه شان برگردند خواهند دید که قران و رهبران الهی بزرگترین مشوقان بشریت به علم و دانش بوده اند.  

امام علی علیه السلام در اخرین لحظات شهادتش ملتمسانه مسلمانان را بخداوند سوگند می دهد که به تعالیم قران اهمیت داده و به انها هشدار می دهد مبادا غیر مسلمانان در عمل به اموزه های قران در ابعاد گوناگون علمی ، اجتماعی ،سیاسی ،اقتصادی ،تربیتی ،روانی از شما سبقت بگیرند: الله الله فی القران لا یسبقکم فی العمل به غیرکم    (امام علي...) ؛ شکی نیست که اگر حضرات اهل بیت علیهم السلام همگی شان در عصر کنونی مجتمع بوده و شاهد موج گسترده چنین بیماری ( کرونا ) در جهان بودند قطعا در کنار توسل و توكل در محضر حقتعالی و درخواست متضرعانه شان از خداوند بزرگ در جهت دفع این بلا از مردم جهان ، بیشترین توصیه های بهداشتی را به مردم نموده و خود در حد امکان اولین عامل بدان بودند.