محکمه اولی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مارس ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''محكمه اولى''' يا داورى خواهان نخست؛ اوّلين فرقه از خوارج اند كه از فرمان ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
نشوان الحميرى مى‏ نويسد: آنان را از اين جهت محكمه خواندند كه تحكيم را در [[جنگ صفين]] انكار كردند و گفتند: لا حكم الّا للّه. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393</ref> البته برخی از منابع، <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref> محكمه را «حكميه» خوانده اند و می گویند که آنان كسانى بودند كه در جنگ صفين بر حضرت على (ع) شوريده و گفتند که حكمى جز حكم خدا نيست و حكمى نيز براى مردمان نمى ‏باشد.  
نشوان الحميرى مى‏ نويسد: آنان را از اين جهت محكمه خواندند كه تحكيم را در [[جنگ صفين]] انكار كردند و گفتند: لا حكم الّا للّه. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393</ref> البته برخی از منابع، <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref> محكمه را «حكميه» خوانده اند و می گویند که آنان كسانى بودند كه در جنگ صفين بر حضرت على (ع) شوريده و گفتند که حكمى جز حكم خدا نيست و حكمى نيز براى مردمان نمى ‏باشد.  
==تاریخچه==
نوشته اند نخستين كسى كه از محکمه اولی از فرمان امام سر باز زد، عروة بن حدير برادر مرداس خارجى بود. برخى يزيد بن عاصم محاربى را نام بردند و می گویند که در جنگ صفين چون موافقت دو لشكر را بر داورى ميان حضرت على (ع) و [[معاويه]] اعلام کردند، مردى‏ ربيعى از بنى يشكر كه در جنگ از همراهان حضرت على (ع) بود بر لشكر معاويه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت  و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای در آورد و با فریاد بلند گفت که بدانيد: من على (ع) و معاويه را از خلافت برداشتم و از حكم هر دوى ايشان بيزارى مى‏ جويم. اين را گفت و دوباره بر ياران حضرت على (ع) تاخت تا آن که کشته شد.


==رهبران فرقه==
==رهبران فرقه==
رهبران اولیه این فرقه، افرادی چون عروة بن حدیر و یزید بن عاصم محاربی بوده اند که در جریان جنگ صفین، مقابل امام علی(ع) قرار گرفته به او اعتراض کردند و سپس از خوارج شدند.  
رهبران اولیه این فرقه، افرادی چون عروة بن حدیر و یزید بن عاصم محاربی بوده اند که در جریان جنگ صفین، مقابل امام علی(ع) قرار گرفته به او اعتراض کردند و سپس از خوارج شدند.  
<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%85%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C</ref>
<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%85%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C</ref>
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393  با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46.</ref><ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 23.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref>


==تاریخچه==
نوشته اند نخستين كسى كه از محکمه اولی از فرمان امام سر باز زد، عروة بن حدير برادر مرداس خارجى بود. برخى يزيد بن عاصم محاربى را نام بردند و می گویند که در جنگ صفين چون موافقت دو لشكر را بر داورى ميان حضرت على (ع) و [[معاويه]] اعلام کردند، مردى‏ ربيعى از بنى يشكر كه در جنگ از همراهان حضرت على (ع) بود بر لشكر معاويه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت  و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای در آورد و با فریاد بلند گفت که بدانيد: من على (ع) و معاويه را از خلافت برداشتم و از حكم هر دوى ايشان بيزارى مى‏ جويم. اين را گفت و دوباره بر ياران حضرت على (ع) تاخت تا آن که کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393  با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46.</ref><ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 23.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed
۵٬۹۲۲

ویرایش