فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در این باره' به 'در‌این‌باره')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹: خط ۴۹:
=فاطمیان=
=فاطمیان=


فاطمیان از اسماعیلیان مبارکه هستند که معتقد بودند محمد بن اسماعیل؛ نوه امام صادق (ع)، از دار دنیا رفته و امامت در فرزندان وی ادامه یافته است. حکومت فاطمیان را فردى به نام ابو محمد عبیداللّه‏ المهدى (متوفّاى ٣٢٢ ق) تأسیس نمود. این حکومت در سال ٢٩٢ هجرى در مغرب آغاز و در سال 362 با تصرف مصر و شامبخش بزرگی از جهان اسلام را متصرف شد و تا سال 567، حکومت مقتدری داشت و سرانجام در سال 567، توسط ایوبیان (صلاح الدین ایوبی)، برچیده شد.<ref>ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم؛ برنجکار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ص 97</ref>
فاطمیان از اسماعیلیان مبارکه هستند که معتقد بودند محمد بن اسماعیل؛ نوه امام صادق (ع)، از دار دنیا رفته و امامت در فرزندان وی ادامه یافته است. حکومت فاطمیان را فردی به نام ابو محمد عبیداللّه‏ المهدی (متوفّای ٣٢٢ ق) تأسیس نمود. این حکومت در سال ٢٩٢ هجری در مغرب آغاز و در سال 362 با تصرف مصر و شامبخش بزرگی از جهان اسلام را متصرف شد و تا سال 567، حکومت مقتدری داشت و سرانجام در سال 567، توسط ایوبیان (صلاح الدین ایوبی)، برچیده شد.<ref>ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم؛ برنجکار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ص 97</ref>


=وجه نام‌گذاری به فاطمیان=
=وجه نام‌گذاری به فاطمیان=


اصطلاح فاطمیان بیانگر آن است که آنان منسوب به فاطمه‏ زهرا (ع) هستند ولی در وجه این نام‌گذاری دیدگاه‏هاى مختلفى ابراز شده است:
اصطلاح فاطمیان بیانگر آن است که آنان منسوب به فاطمه‏ زهرا (ع) هستند ولی در وجه این نام‌گذاری دیدگاه‏های مختلفی ابراز شده است:


برخى با قاطعیت نسبت آنان را به فاطمه‏ زهرا (ع) انکار کرده‌‏اند، از آن جمله <big>دُخویه</big> است. وى در کتاب خود به نام «یادى از قرامطه‏ بحرین و فاطمیان»، دلایل بسیارى بر این نظریه آورده است؛ یکى از آن دلایل این است که خلفاى عباسى بغداد و اموى قرطبه در دو نوبت، یک بار در سال ٤٠٢ و بار دیگر در سال ٤٤٤، نسب این سلسله را به فاطمیان انکار کردند، و از طرف دیگر در کتاب‏هاى مقدس دروز، صریح آمده که «عبداللّه‏ بن میمون»، جدّ خلفاى فاطمى بوده است.<ref>فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم، به نقل از تاریخ شیعه، ص ٢١٣</ref>
برخی با قاطعیت نسبت آنان را به فاطمه‏ زهرا (ع) انکار کرده‌‏اند، از آن جمله <big>دُخویه</big> است. وی در کتاب خود به نام «یادی از قرامطه‏ بحرین و فاطمیان»، دلایل بسیاری بر این نظریه آورده است؛ یکی از آن دلایل این است که خلفای عباسی بغداد و اموی قرطبه در دو نوبت، یک بار در سال ٤٠٢ و بار دیگر در سال ٤٤٤، نسب این سلسله را به فاطمیان انکار کردند، و از طرف دیگر در کتاب‏های مقدس دروز، صریح آمده که «عبداللّه‏ بن میمون»، جدّ خلفای فاطمی بوده است.<ref>فرق و مذاهب کلامی، درس دوازدهم، به نقل از تاریخ شیعه، ص ٢١٣</ref>


برخى دیگر انتساب آنان را به حضرت فاطمه (ع) درست دانسته‌‏اند، چنان‏که جرجى زیدان گفته است:
برخی دیگر انتساب آنان را به حضرت فاطمه (ع) درست دانسته‌‏اند، چنان‏که جرجی زیدان گفته است:


«فرمان‏روایان فاطمى ابتدا در افریقیه حکومت داشتند و مرکز حکومت آنان مهدیه بود. این فرمان‏روایان شیعى خود را از فرزندان حسین (ع) فرزند فاطمه (ع) می‌دانستند، اما تاریخ نویسان که طرفدار بنى‌عباس بودند، صحّت نسب آنان را تکذیب مى‌‏کردند، ولى ما احتمال قوى مى‏‌دهیم که نسب آنان صحیح باشد و تردید و تکذیب عدّه‌‏اى از تاریخ نویسان، در نتیجه‏ هواخواهى عباسیان بوده است».<ref>جرجى زیدان، تاریخ تمدن اسلامى، ص ٨٤٦</ref>
«فرمان‏روایان فاطمی ابتدا در افریقیه حکومت داشتند و مرکز حکومت آنان مهدیه بود. این فرمان‏روایان شیعی خود را از فرزندان حسین (ع) فرزند فاطمه (ع) می‌دانستند، اما تاریخ نویسان که طرفدار بنی‌عباس بودند، صحّت نسب آنان را تکذیب می‌‏کردند، ولی ما احتمال قوی می‏‌دهیم که نسب آنان صحیح باشد و تردید و تکذیب عدّه‌‏ای از تاریخ نویسان، در نتیجه‏ هواخواهی عباسیان بوده است».<ref>جرجى زیدان، تاریخ تمدن اسلامى، ص ٨٤٦</ref>


عدّه‌‏اى بر آنند که اظهار نظر قطعى در‌این‌باره ممکن نیست، چنان‏‌که س.م. استرن مى‏‌گوید:
عدّه‌‏ای بر آنند که اظهار نظر قطعی در‌این‌باره ممکن نیست، چنان‏‌که س.م. استرن می‏‌گوید:


معروف است که طبق یک سند رسمى فاطمى، خط خلفاى فاطمى از طریق یک سلسله ائمه‏ مستوره به محمد بن اسماعیل بر مى‏‌گردد، لیکن وجود چندین گزارش متناقض در این زمینه‏، مسئله را آشفته ساخته است. مخالفان خلفاى فاطمى، ذرّیه‏ آنها را از محمد بن اسماعیل ندانسته‌‏اند، بلکه تأسیس آیین اسماعیلى را به عبداللّه‏ بن میمون قدّاح نسبت داده‌‏اند، و ائمه‏ مستوره و نیز فاطمیان را اعقاب دروغین على (ع) دانسته‏‌اند. این نظریه را مى‌‏توان جعل کینه‏‌توزانه‏‌اى به حساب آورد. البته با این تصور که در کنار فرقه‌‏هاى مختلف نهضت اسماعیلى، نبایستى آیین اجداد قدّاحى‏‌ها را نیز فراموش کرد؛ از این رو با سنجش و ارزیابى این شواهد گوناگون، نمى‏‌توان به واقعیت واحدى رسید، چون اسناد و مدارک قانع کننده‌‏اى در دسترس نیست.<ref>نهضت قرامطه، ص ٢٨ و ٢٩، مقاله‏ «قرامطه و اسماعیلیان» از استرن</ref>
معروف است که طبق یک سند رسمی فاطمی، خط خلفای فاطمی از طریق یک سلسله ائمه‏ مستوره به محمد بن اسماعیل بر می‏‌گردد، لیکن وجود چندین گزارش متناقض در این زمینه‏، مسئله را آشفته ساخته است. مخالفان خلفای فاطمی، ذرّیه‏ آنها را از محمد بن اسماعیل ندانسته‌‏اند، بلکه تأسیس آیین اسماعیلی را به عبداللّه‏ بن میمون قدّاح نسبت داده‌‏اند، و ائمه‏ مستوره و نیز فاطمیان را اعقاب دروغین علی (ع) دانسته‏‌اند. این نظریه را می‌‏توان جعل کینه‏‌توزانه‏‌ای به حساب آورد. البته با این تصور که در کنار فرقه‌‏های مختلف نهضت اسماعیلی، نبایستی آیین اجداد قدّاحی‏‌ها را نیز فراموش کرد؛ از این رو با سنجش و ارزیابی این شواهد گوناگون، نمی‏‌توان به واقعیت واحدی رسید، چون اسناد و مدارک قانع کننده‌‏ای در دسترس نیست.<ref>نهضت قرامطه، ص ٢٨ و ٢٩، مقاله‏ «قرامطه و اسماعیلیان» از استرن</ref>


گروهى دیگر با تفکیک میان امام مستودع و امام مستقر مشکل را حل کرده و گفته‏‌اند: گر چه مؤسس سلسله‏ فاطمیان؛ یعنى عبیداللّه‏ المهدى، داراى نسب فاطمى نیست، ولى نسب خلفاى فاطمى پس از او حقیقتاً فاطمى است و عبیداللّه‏ همان سعید بن حسین بن عبداللّه‏ بن القداح است و میمون قداح و فرزندان او امامان مستودع بودند و عبیدالله مهدى هم امام مستودع بود و ودیعه‏ امامت را به پسرخوانده‌‏اش القائم (دومین خلیفه‏ فاطمى) رساند، و این بدان جهت بود که امامان حقیقى اسماعیلیان در سلمیه‏ شام محصور بودند و از بیم «معتضد عباسى» (٢٧٩ ـ ٢٨٩) پنهان شده بودند؛ از این جهت حسین که امام مستودع بود، ودیعه‏ امامت را به فرزند و حجت خود سعید سپرد، تا او این امانت را به صاحب واقعى‏‌اش که القائم بامراللّه‏ فاطمى بود، برساند.<ref>ابراهیم حسن، حسن و طه احمد شرف، عبیدالله المهدی امام الشیعة الاسماعیلیة و مؤسس الدولة الفاطمیة فی بلاد مغرب، ص ٧٧ ـ ١٦٩</ref>
گروهی دیگر با تفکیک میان امام مستودع و امام مستقر مشکل را حل کرده و گفته‏‌اند: گر چه مؤسس سلسله‏ فاطمیان؛ یعنی عبیداللّه‏ المهدی، دارای نسب فاطمی نیست، ولی نسب خلفای فاطمی پس از او حقیقتاً فاطمی است و عبیداللّه‏ همان سعید بن حسین بن عبداللّه‏ بن القداح است و میمون قداح و فرزندان او امامان مستودع بودند و عبیدالله مهدی هم امام مستودع بود و ودیعه‏ امامت را به پسرخوانده‌‏اش القائم (دومین خلیفه‏ فاطمی) رساند، و این بدان جهت بود که امامان حقیقی اسماعیلیان در سلمیه‏ شام محصور بودند و از بیم «معتضد عباسی» (٢٧٩ ـ ٢٨٩) پنهان شده بودند؛ از این جهت حسین که امام مستودع بود، ودیعه‏ امامت را به فرزند و حجت خود سعید سپرد، تا او این امانت را به صاحب واقعی‏‌اش که القائم بامراللّه‏ فاطمی بود، برساند.<ref>ابراهیم حسن، حسن و طه احمد شرف، عبیدالله المهدی امام الشیعة الاسماعیلیة و مؤسس الدولة الفاطمیة فی بلاد مغرب، ص ٧٧ ـ ١٦٩</ref>


=ضعف خلافت و سقوط=
=ضعف خلافت و سقوط=
خط ۸۳: خط ۸۳:
جنگ اول صلیبی با تصرف بیت‌المقدس پایان یافت. صلیبیونی که طی این جنگ به پیروزی رسیده بودند، در هر یک از شهرهای تصرف شده در سواحل سوریه و لبنان و نیز در فلسطین دولتهایی مجزا و مستقل برای خود تشکیل دادند. این دولتها عبارت بودند از دولت بیت‌المقدس، دولت ادسا، دولت طرابلس و غیره.اینان خیلی زود بر سر منافع سیاسی، ارضی و اقتصادی به جدال و کشمکش با هم مشغول شدند. حتی در شهر بیت‌المقدس، صلیبیون چند دسته شدند و به رقابت و دشمنی با هم پرداختند.
جنگ اول صلیبی با تصرف بیت‌المقدس پایان یافت. صلیبیونی که طی این جنگ به پیروزی رسیده بودند، در هر یک از شهرهای تصرف شده در سواحل سوریه و لبنان و نیز در فلسطین دولتهایی مجزا و مستقل برای خود تشکیل دادند. این دولتها عبارت بودند از دولت بیت‌المقدس، دولت ادسا، دولت طرابلس و غیره.اینان خیلی زود بر سر منافع سیاسی، ارضی و اقتصادی به جدال و کشمکش با هم مشغول شدند. حتی در شهر بیت‌المقدس، صلیبیون چند دسته شدند و به رقابت و دشمنی با هم پرداختند.


جنگ اول صلیبی سر آغاز یک رشته طولانی از جنگهای دیگر شد، زیرا از یک طرف خبر پیروزی صلیبیون، در اروپا با شور و شعف مواجه شد و دسته‌های جدیدی از صلیبیون عازم شام و فلسطین شدند، و از طرف دیگر تصرف سرزمینهای مسلمین و بخصوص بیت‌المقدس، موجب ناراحتی و نگرانی بسیار مسلمانان شد، از این رو دولتهای مسلمان در صدد جبران بر آمدند.از جمله دولت فاطمیان که هنوز قسمتهایی از مصر و شام را در اختیار داشت، به جنگ در برابر صلیبیون ادامهمی‌داد .در منطقه شام، سرداران مسلمانی که طرفدار فاطمیان بودند، دولتی به نام آل زنگی تشکیل دادند و یکی از رهبران آنان به نام ایلغازی حملات سختی به صلیبیون نمود.پس از چندی آل زنگی توانستند دولت صلیبی «ادسا» را شکست دهند و آن شهر را تصرف کنند.اگر چه داوطلبان جدیدی از اروپا به کمک صلیبیون شتافتند، اما به خاطر اختلافات داخلی آنها و نیز به دلیل بیداری و هوشیاری مسلمانان، کاری از پیش نبردند.صلیبیون که در اصل به فکر اموال و املاک متصرفی خود بودند، حتی از ورود داوطلبان اروپایی چندان رضایتی نداشتند زیرا حضور شریک و رقیب را بدتر از دشمن رویاروی مى‌دانستند.<ref>تأسیس دولت فاطمیان
جنگ اول صلیبی سر آغاز یک رشته طولانی از جنگهای دیگر شد، زیرا از یک طرف خبر پیروزی صلیبیون، در اروپا با شور و شعف مواجه شد و دسته‌های جدیدی از صلیبیون عازم شام و فلسطین شدند، و از طرف دیگر تصرف سرزمینهای مسلمین و بخصوص بیت‌المقدس، موجب ناراحتی و نگرانی بسیار مسلمانان شد، از این رو دولتهای مسلمان در صدد جبران بر آمدند.از جمله دولت فاطمیان که هنوز قسمتهایی از مصر و شام را در اختیار داشت، به جنگ در برابر صلیبیون ادامهمی‌داد .در منطقه شام، سرداران مسلمانی که طرفدار فاطمیان بودند، دولتی به نام آل زنگی تشکیل دادند و یکی از رهبران آنان به نام ایلغازی حملات سختی به صلیبیون نمود.پس از چندی آل زنگی توانستند دولت صلیبی «ادسا» را شکست دهند و آن شهر را تصرف کنند.اگر چه داوطلبان جدیدی از اروپا به کمک صلیبیون شتافتند، اما به خاطر اختلافات داخلی آنها و نیز به دلیل بیداری و هوشیاری مسلمانان، کاری از پیش نبردند.صلیبیون که در اصل به فکر اموال و املاک متصرفی خود بودند، حتی از ورود داوطلبان اروپایی چندان رضایتی نداشتند زیرا حضور شریک و رقیب را بدتر از دشمن رویاروی می‌دانستند.<ref>تأسیس دولت فاطمیان
https://hawzah.net › Article › View
https://hawzah.net › Article › View
</ref>
</ref>
خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
=مهم‏ترین اقدامات فاطمیان=
=مهم‏ترین اقدامات فاطمیان=


در عصر فاطمى، تشیع به خوبى در مصر متجلى شد. جلوه‏هاى ظهور تشیع عبارت بود از:
در عصر فاطمی، تشیع به خوبی در مصر متجلی شد. جلوه‏های ظهور تشیع عبارت بود از:


الف ـ سر دادن نداى «حىّ على خیر العمل» در اذان
الف ـ سر دادن ندای «حیّ علی خیر العمل» در اذان


ب ـ آشکار شدن احادیث و روایاتى که بر افضلیت امام على و اهل‏بیت علیهم‏السلامدلالت داشت
ب ـ آشکار شدن احادیث و روایاتی که بر افضلیت امام علی و اهل‏بیت علیهم‏السلامدلالت داشت


ج ـ اضافه شدن مناسبت‏هایى، مثل عاشورا، جشن‏هاى نیمه شعبان، غدیر، میلاد امام على و سایر ائمه علیهم‏السلام به مراسم و مناسبت‏هاى مصرى‏ها
ج ـ اضافه شدن مناسبت‏هایی، مثل عاشورا، جشن‏های نیمه شعبان، غدیر، میلاد امام علی و سایر ائمه علیهم‏السلام به مراسم و مناسبت‏های مصری‏ها


د ـ تشکیل مجالس براى یادگیرى‏علوم اهل‏بیت علیهم‏السلام.
د ـ تشکیل مجالس برای یادگیری‏علوم اهل‏بیت علیهم‏السلام.


مصریان در دوره خلیفه العزیز، پنجمین خلیفه فاطمى، نخستین بار سوگوارى براى امام حسین علیه‏السلام را در روز عاشورا تجربه کردند. مقریزى در مورد سوگوارى مصریان براى امام حسین علیه‏السلام چنین گزارش مى‏دهد: اداره‏هاى دولتى و مغازه‏ها و محل‏هاى تجارت، سه روز مانده به عاشورا تعطیل مى‏شد و فقط نانوایى‏ها به فعالیت مى‏پرداختند.
مصریان در دوره خلیفه العزیز، پنجمین خلیفه فاطمی، نخستین بار سوگواری برای امام حسین علیه‏السلام را در روز عاشورا تجربه کردند. مقریزی در مورد سوگواری مصریان برای امام حسین علیه‏السلام چنین گزارش می‏دهد: اداره‏های دولتی و مغازه‏ها و محل‏های تجارت، سه روز مانده به عاشورا تعطیل می‏شد و فقط نانوایی‏ها به فعالیت می‏پرداختند.


به هر حال، با حضور فاطمیان در مصر، مردم این دیار به مذهب آن‏ها گرویدند و مذهب تشیع در این کشور به صورت رسمى طرفداران و پیروان فراوانى پیدا کرد.<ref>وضعیت شیعیان مصر در عصر صلاح‏الدین ایوبی / داوود کاظم‏پور ...
به هر حال، با حضور فاطمیان در مصر، مردم این دیار به مذهب آن‏ها گرویدند و مذهب تشیع در این کشور به صورت رسمی طرفداران و پیروان فراوانی پیدا کرد.<ref>وضعیت شیعیان مصر در عصر صلاح‏الدین ایوبی / داوود کاظم‏پور ...
http://tarikh.nashriyat.ir › node
http://tarikh.nashriyat.ir › node
</ref>
</ref>
خط ۱۷۴: خط ۱۷۴:


{{پانویس|2}}
{{پانویس|2}}
[[رده: حکومت های اسلامی]]
 
[[رده: حکومت های شیعه]]
 
[[رده: حکومت های اسماعیلیان]]
[[رده: حکومت‌ها]]
[[رده: حکومت‌های شیعه]]
[[رده: اسماعیلیان]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۶۴۰

ویرایش