۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «جایگزین=|بندانگشتی| '''خاندان علی''' یا علویان که [[شیعیان]...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=دشمنی علویان با عباسیان= | =دشمنی علویان با عباسیان= | ||
زمانی که [[عباسیان]] به خلافت رسیدند و استقرار یافتند، دشمنی علویان با | زمانی که [[عباسیان]] به خلافت رسیدند و استقرار یافتند، دشمنی علویان با آنها شروع شد. چرا که علویان و عباسیان از خاندان بنی هاشم بودند که ضد امویان با یکدیگر همکاری داشتند، اما زمانی که عباسیان به قدرت رسیدند، دشمنی علویان با عباسیان آغاز شد، چرا که هر گروه خلافت را حق خویش می‌دانست. | ||
نخستین کسی که از علویان علیه عباسیان قیام آغاز کرد، [[محمد بن عبدلله نفس زکیه|محمد ابن عبدلله نفس زکیه]] بود که در [[مدینه]] به پا خواست ولی شکست خورد، و برادرش ابراهیم نیز در [[بصره]] به شهادت رسید. از اینجا عباسیان در تعقیب و کشتار علویان همت گماشتند ولی کوشش | نخستین کسی که از علویان علیه عباسیان قیام آغاز کرد، [[محمد بن عبدلله نفس زکیه|محمد ابن عبدلله نفس زکیه]] بود که در [[مدینه]] به پا خواست ولی شکست خورد، و برادرش ابراهیم نیز در [[بصره]] به شهادت رسید. از اینجا عباسیان در تعقیب و کشتار علویان همت گماشتند ولی کوشش آنها چندان سودمند نبود چرا که در زمان [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]] ادریس بن عبدالله توانست در [[آفریقا]] تشکیل حکومتی به نام [[ادریسیان]] دهد و [[یحیی بن عبدالله|یحیی ابن عبدالله]] نیز در گرگان و طبرستان به فعالیّت تبلیغی علیه خلیفه پرداخت، که در نتیجه این اقدامات امنیت دولت عباسی را به خطر انداختند و هارون‌الرشید، به ناچار راهی [[ایران]] شد. | ||
=مهاجرت علویان= | =مهاجرت علویان= | ||
سرزمین [[عراق]] و [[حجاز]] از آغاز به عنوان مرکز رشد و نمو علویان بوده‌است ولی علویان بر اثر ظلم‌هایی که خلفا در حقشان روا داشتند بناچار به اطراف سرزمین‌های اسلامی مهاجرت می‌کردند تا دست مأموران خلفا به | سرزمین [[عراق]] و [[حجاز]] از آغاز به عنوان مرکز رشد و نمو علویان بوده‌است ولی علویان بر اثر ظلم‌هایی که خلفا در حقشان روا داشتند بناچار به اطراف سرزمین‌های اسلامی مهاجرت می‌کردند تا دست مأموران خلفا به آنها نرسد. | ||
از زمان [[منصور دوانیقی]]، با شدت تمام به سرکوب علویان پرداخته شد و از این زمان کشتن علویان آغاز شد و کمتر عامل و وزیری از بنی‌عباس بود که دستش به خون یکی از علویان آلوده نشده باشد. | از زمان [[منصور دوانیقی]]، با شدت تمام به سرکوب علویان پرداخته شد و از این زمان کشتن علویان آغاز شد و کمتر عامل و وزیری از بنی‌عباس بود که دستش به خون یکی از علویان آلوده نشده باشد. | ||
به جهت مظلومیتی که علویان در طول دوره اموی و عباسی داشتند، نفوذ | به جهت مظلومیتی که علویان در طول دوره اموی و عباسی داشتند، نفوذ آنها در میان مردم بیشتر شد. افزون بر آنکه آنها را [[اهل‌بیت]] [[پیامبر]] می‌دانستند، لذا مردم که این همه ظلم و ستم را در حق علویان می‌دیدند نسبت به آنان متمایل می‌شدند<ref>جعفریان، رسول، تاریخ تشیع در ایران، قم، نشر انصاریان، چ اول، ۱۳۷۵، ج ۱، ص ۹۰</ref>. | ||
=ورود علویان به ایران= | =ورود علویان به ایران= | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
<references /> | |||