صلتیه
صلتیه از پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند. برخی او را صلت بن ابی‌الصلت خواندهاند.
شرح حال
ابن اثیر در «الّلباب » نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. میر سید شریف جرجانی در «شرح‌مواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده است.
پیشینه
وی از طائفه «عجارده» بود.
عقاید
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهند بود[۱]،[۲]،[۳].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش
- ↑ بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58
- ↑ شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.