احمد بن یحیی هادی
احمد بن یحیی هادی، (275 – 324 ق) ترجمان الدین، معروف به «ابن طباطبا» و مشهور به «احمد ناصر» است. وی فقیه، اصولی، متکلم، شاعر و سومین امام شیعی زیدی در یمن است.
| احمد بن یحیی هادی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن یحیی هادی |
| نام‌های دیگر |
|
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 275 ق، ۲۶۷ ش، ۸۸۸ م |
| محل تولد | یمن |
| سال درگذشت | 324 ق، ۳۱۵ ش، ۹۳۶ م |
| محل درگذشت |
|
| دین | اسلام، شیعه زیدی |
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | |
معرفی اجمالی
ابن طباطبا پس از کنارهگیری برادرش مرتضی لدین الله (م323ق) در سال 301 هجری به امامت رسید. ولادت او در سال 275 هجری بود و وفات او به سال 324 هجری به دست فرزندش «ابو الغطمش ابراهیم بن ناصر» در «صعده» مرکز خلافتش، اتفاق افتاد. وی به درد «نقرس» (ورم مفاصل) مبتلا بود و در جنگها حضور عملی نداشت.
در روزگار او قرمطیان و باطنیان، بار دیگر سر به شورش برداشتند و در سال 307 هجری با وی در نزدیکی صنعاء جنگیدند. در این جنگ او با 30 هزار سپاهی با قرمطیان جنگید و بر آنان پیروز شد. وی در منابع معتبر، از ادیبان و شاعران برجسته معرفی شده است، اما اشارهای به حیات علمی و اساتید و شاگردان او نشده است.
آثار
از تألیفات او «النجاة در اصول 13 جلد»، «الدامغ»، «التوحید»، «الفقه»، «التنبیه» و «الرد علی القدریه» هستند.
منابع
- عمده الطالب، ص178؛
- تاریخ ابن خلدون، ج4ص111؛
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم بجنوردی، ج2ص60.