قطعیه
قطعیه نام دیگری از شیعه اثنی عشریه است. این گروه بر خلاف «واقفیه» که منکر شهادت امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) شدند و در امامت حضرت توقف کردند؛ بر شهادت امام (علیه‌السّلام) قطع و یقین کردند و از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.
| قطعیه | |
|---|---|
 | |
تاریخچه
همان‌طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده‌اند[۱][۲][۳][۴]. طایفه یاد شده به امامت علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) و پس از وی به امامت امامان دیگر قائل گشتند، یعنی امامت را از جعفر بن محمد (صادق) (علیه‌السّلام) به پسرش موسی الکاظم (علیه‌السّلام) و بعد از او به پسرش امام رضا (علیه‌السّلام) و پس از وی به امام محمد تقی (علیه‌السّلام) و بعد از آن به پسرش امام علی النقی (علیه‌السّلام) و سپس به حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) و سر انجام به حضرت صاحب الامر (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف) رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان، منصوص امام پیشین است[۵][۶][۷].
پانویس
- ↑ عبدالقاهر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص 83
- ↑ شهفور بن طاهر اسفرایینی، التبصیر فی الدین، ص 39
- ↑ محمد بن عبدالکریم شهرستانی، الملل و النحل، ج 1، ص 150
- ↑ علی بن حسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص 150
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات.
- ↑ حسن بن موسی نوبختی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، چاپ نجف، ص 80.
- ↑ سعد بن عبدالله اشعری قمی، المقالات و الفرق، تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 م، ص 236.