جعفریه (پیروان جعفر بن علی تقی)
جعفریه پیروان جعفر بن على تقى فرزند امام هادی ع و ملقب به جعفر کذاب بودند.
شرح حال
جعفر برادر حضرت امام حسن عسكرى (ع) بود كه «شیعه امامیه» او را «جعفر كذاب» مى خواندند زیرا وى پس از برادرش امام حسن عسکری (ع) ادعای امامت کرد و منكر فرزند داشتن آن حضرت بود. کنیه وی «ابو عبدالله» و لقبش كرین بود زیرا صد و بیست فرزند از وى به جا مانده و پسران او را به نسبت به جدشان حضرت على بن موسى الرضا (ع)، رضویون خوانند. جعفر کذاب در سال 271 هجری قمری در حالی که 45 سال از عمرش گذشته بود از دنیا رفت و در خانه پدرش در سامراء مدفون شد. «جعفر كذاب» مردى دنیا‌دوست و عشرت‌طلب و طالب مقام برادر بود و براى آن كه به مقام امامت شناخته شود به اقسام وسایل تشبث مى جست. [۱]
تاریخچه
جعفر پس از شهادت پدرش ادعای امامت کرده و می‌گفت: «امام مردم من هستم نه برادرم و به همین منظور نزد خلیفه وقت رفت و گفت: «بیست هزار اشرفی برای تو می‌فرستم و از شما خواهش دارم که فرمان دهی تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.»[۲]ولی حضرت امام حسن عسکری (ع) اجازه هیچ‌گونه خودنمایی را به او نداد تا این که پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) و آغاز غیبت صغرای امام مهدی، او بار دیگر فرصت یافت تا ادعای امامت کند و با دروغ جمعی را به گمراهی بکشاند و از این رو به جعفر کذاب شهرت یافت.
تشکیل فرقه های مختلف
هنگامى كه امام على بن محمد النقى (ع) از دنیا رفت، شیعیان به چند گروه تقسیم شدند. گروه اندكى از اصحاب او به امامت پسرش جعفر بن على گرائیدند و گفتند كه پدرش درباره امامت او وصیت كرده است. گروهى گفتند كه حسن بن على العسكرى (ع) درگذشت و پس از او برادرش جعفر بنا به وصیت وى امام است. گروهى دیگر گفتند كه امامت از محمد بن على (ع) كه عموى جعفر بود به وى رسید. فرقه اى دیگر به تقلید از «فطحیه» پرداختند كه عبدالله بن بكیر بن اعین از آنان بود و معتقد بودند كه حسن بن على پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وى جعفر بن على به امامت رسید، چنان كه موسى بن جعفر پس از عبدالله جعفر (افطح) امامت داشت، زیرا بنا به خبرى كه رسیده چون امامى از دنیا برود، امامت به مهم ترین پسر وى می رسد. گروه دیگر چون منكر فرزند داشتن حضرت امام حسن عسكرى بودند گفتند: اگر امامى از دنیا برود و فرزندى نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسید.[۳] [۴] [۵] [۶] [۷]
خوش حال نشدن امامان از تولد جعفر
امام هادی علیه‌السلام از تولد جعفر خوشحال نشدند و فرمودند که وی موجب گمراهی افراد فراوانی خواهد شد. افراد زیادی را به گمراهی خواهد کشاند. [۸] [۹]
نقل شده است که امام حسن عسکری علیه‌السلام از جعفر کناره‌گیری و از همراهی با وی پرهیز می کرد.[۱۰] [۱۱] جعفربن علی در ماجرای فارِس‌بن حاتم، فردی که امام هادی علیه‌السلام او را طرد و لعن نموده و فرمان قتل وی را صادر کرده بودند، برخلاف پدر و برادرش، امام حسن عسکری علیه‌السلام، از فارس جانبداری کرد. [۱۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،سال 1372 شمسی،چاپ اول، ص 139
- ↑ قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج. ۲، ص. ۲۶۱ و باب سیزدهم در فصل پنجم.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،سال 1372 شمسی،چاپ اول، ص 139
- ↑ نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 95، 108، 112.
- ↑ شهرستانی محمد بن عبدالکریم، ملل و نحل، ص 151، 152، 153.
- ↑ شیخ طوسی،کتاب غیبت، ص 143.
- ↑ شیخ صدوق، كمال الدین و اتمام النعمه، ص 63.
- ↑ طوسی، ابی‌جعفر، محمد بن حسن (شیخ طوسی)، کتاب الغیبة، ص ۲۲۶۲۲۷.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار ج۵۰، ص۲۳۱.
- ↑ الهدایة الکبری ص۳۸۱.
- ↑ المجدی فی انساب‌الطالبیین ص۱۳۲.
- ↑ النقض علی أبی الحسن علی‌بن احمدبن بشار فی‌الغیبة ص۲۰۰.