احمد بن علی بن حسین ثعالبی
احمد بن علی بن حسین ثعالبی، (000 – بعد 352ق) ابوحامد. محدث شیعی. تاریخ ولادت او در دست نیست اما وفات او در اواسط سده چهارم هجری اتفاق افتاده است، زیرا وی از اساتید شیخ صدوق(م381ق) بوده است. در منابع معتبر گزارشی از شرح حال او به چشم نمیخورد. قرائن نشان میدهد كه وی در خراسان نزدیك نیشابور اقامت داشته است و شیخ صدوق در سال 352هجری در سفرش به نیشابور از او روایت شنیده است.
در منابع حدیثی تنها یك روایت از او نقل شده است كه در باره یكی از معجزات علی بن موسی بن جعفر هنگامی كه آن امام در نیشابور اقامت داشتند، میباشد. وی در این روایت از «ابواحمد عبدالله بن عبدالرحمن صفوانی» نقل حدیث كرده، و از او «شیخ صدوق» روایت كرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.
منابع
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص33؛
- عیون اخبار الرضا، ج1ص228 حدیث16؛
- مدینه المعاجز، سیدهاشم بحرانی، ج7ص62، حدیث2165، معجزه 48.