اسماعیلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
   
   
=اسماعیلیّه=
=اسماعیلیّه=
اسماعیلیه از موعود باوران غیر معتقد به [[حضرت مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف)]] بودند که به [[امامت]] شش امام اول [[شیعیان]] [[اثناعشری]] اعتقاد داشتند، اما پس از [[امام صادق (علیه‌السلام)]] بزرگ‌ترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند او محمد را به امامت پذیرفتند<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج۱، ص۲۲۶.</ref> و از پذیرش امامت [[موسی بن جعفر|امام موسی کاظم (علیه‌السلام)]] خودداری کردند، در حالی‌که اسماعیل  در زمان پدرش از دنیا رفته بود.
اسماعیلیه از موعود باوران غیر معتقد به [[حضرت مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف)]] بودند که به [[امامت]] شش امام اول [[شیعیان]] [[اثناعشری]] اعتقاد داشتند، اما پس از [[امام صادق (علیه‌السلام)]] بزرگ‌ترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند او محمد را به امامت پذیرفتند<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم؛ الملل و النحل؛ ج 1،  ص ۲۲۶.</ref> و از پذیرش امامت [[موسی بن جعفر|امام موسی کاظم (علیه‌السلام)]] خودداری کردند، در حالی‌که اسماعیل  در زمان پدرش از دنیا رفته بود.


البته اسماعیلیه دربارۀ سرنوشت امامت پس از اسماعیل اتفاق نظر ندارند؛ بعضی که اسماعیلیۀ خالص نامیده می‌شوند، قائل شدند اسماعیل نمرده؛ بلکه غیبت کرده است؛  او همان [[قائم آل محمد|قائم موعود]] است و نمی‌میرد تا فرمانروای زمین شود.  گروه دیگری که مرگ اسماعیل را باور داشتند گفتند امامت حق اسماعیل بود و با مرگ او به پسرش محمد انتقال یافت. آنان پیروان ''مبارک'' غلام اسماعیل بن جعفر بودند و به [[مبارکیه]] نامیده شدند.
البته اسماعیلیه دربارۀ سرنوشت امامت پس از اسماعیل اتفاق نظر ندارند؛ بعضی که اسماعیلیۀ خالص نامیده می‌شوند، قائل شدند اسماعیل نمرده؛ بلکه غیبت کرده است؛  او همان [[قائم آل محمد|قائم موعود]] است و نمی‌میرد تا فرمانروای زمین شود.  گروه دیگری که مرگ اسماعیل را باور داشتند گفتند امامت حق اسماعیل بود و با مرگ او به پسرش محمد انتقال یافت. آنان پیروان ''مبارک'' غلام اسماعیل بن جعفر بودند و به [[مبارکیه]] نامیده شدند.


[[مبارکیه]] خود به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که [[قرامطه]] نامیده شدند و معتقد بودند که محمد بن اسماعیل نمرده و او همان قائم و مهدی است که روزی ظهور خواهد کرد و با ظهور او دور هفتم جهان آغاز خواهد شد. آنان به وجود امامان مستور بعد از محمد بن اسماعیل اعتقاد نداشتند<ref>نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، انتشارات مکتبه الفقیه قم، ص۸۳-۸۴.</ref> و گروه دیگری بودند که می‌گفتند که دور هفتم جهان با محمد بن اسماعیل آغاز شده و بعد از وی امامان مستوری هستند که در بلاد و شهرها می‌گردند و داعیان و مبلغانی دارند که مردم را به پیروی از امام مستور فرای می‌خوانند و بعد از امامان مستور، مهدی ظهور خواهد کرد<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ‌تحقیق محمد سید گیلانی، دارالمعرفه بیروت، ج۱، ص۱۹۲
[[مبارکیه]] خود به دو گروه تقسیم شدند: گروهی که [[قرامطه]] نامیده شدند و معتقد بودند که محمد بن اسماعیل نمرده و او همان قائم و مهدی است که روزی ظهور خواهد کرد و با ظهور او دور هفتم جهان آغاز خواهد شد. آنان به وجود امامان مستور بعد از محمد بن اسماعیل اعتقاد نداشتند<ref>نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، انتشارات مکتبه الفقیه قم، ص۸۳-۸۴.</ref> و گروه دیگری بودند که می‌گفتند که دور هفتم جهان با محمد بن اسماعیل آغاز شده و بعد از وی امامان مستوری هستند که در بلاد و شهرها می‌گردند و داعیان و مبلغانی دارند که مردم را به پیروی از امام مستور فرای می‌خوانند و بعد از امامان مستور، مهدی ظهور خواهد کرد<ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم؛ الملل و النحل؛ ‌تحقیق محمد سید گیلانی؛ دارالمعرفه بیروت؛ ج ۱، ص ۱۹۲.</ref>.
</ref>.
== گفتار شیخ مفید ==
== گفتار شیخ مفید ==
[[شیخ مفید]] دربارۀ اسماعیل می‌گوید: اسماعیل بزرگ‌ترین پسر [[امام صادق (علیه‌السلام)]] بود. امام، او را بسیار دوست می‌داشت و به او بیش از دیگران نیکی و محبت می‌کرد؛ ولی اسماعیل در زمان حیات پدر در «عریض» (دره‌ای نزدیک مدینه) از دنیا رفت. مردم، جنازه‌اش را به مدینه نزد امام صادق (علیه‌السلام) آوردند و در [[قبرستان بقیع]] دفن کردند. روایت شده است حضرت در مرگ او بسیار بی‌تابی می‌کرد، به‌گونه‌ای که با پای برهنه و بی ردا، دنبال تابوت او می‌رفت. همچنین دستور  می‌فرمود تابوت او را پیش از دفن، چندین بار به زمین نهادند و هربار حضرت می‌آمد و پارچه از روی صورتش برمی‌داشت و در روی او نگاه می‌کرد. مقصود امام از این کار، این بود که مرگ او را پیش چشم آنان که گمان بر امامت و جانشینی او داشتند، قطعی  و شبهۀ آنان را دربارۀ زنده بودنش، بر طرف کند و به آنها بفهماند که اسماعیل از دنیا رفته است.
[[شیخ مفید]] دربارۀ اسماعیل می‌گوید: اسماعیل بزرگ‌ترین پسر [[امام صادق (علیه‌السلام)]] بود. امام، او را بسیار دوست می‌داشت و به او بیش از دیگران نیکی و محبت می‌کرد؛ ولی اسماعیل در زمان حیات پدر در «عریض» (دره‌ای نزدیک مدینه) از دنیا رفت. مردم، جنازه‌اش را به مدینه نزد امام صادق (علیه‌السلام) آوردند و در [[قبرستان بقیع]] دفن کردند. روایت شده است حضرت در مرگ او بسیار بی‌تابی می‌کرد، به‌گونه‌ای که با پای برهنه و بی ردا، دنبال تابوت او می‌رفت. همچنین دستور  می‌فرمود تابوت او را پیش از دفن، چندین بار به زمین نهادند و هربار حضرت می‌آمد و پارچه از روی صورتش برمی‌داشت و در روی او نگاه می‌کرد. مقصود امام از این کار، این بود که مرگ او را پیش چشم آنان که گمان بر امامت و جانشینی او داشتند، قطعی  و شبهۀ آنان را دربارۀ زنده بودنش، بر طرف کند و به آنها بفهماند که اسماعیل از دنیا رفته است.


افرادی از اصحاب که او را پس از امام صادق (علیه‌السلام)، امام می‌پنداشتند، از این عقیده بازگشتند. گروهی اندک از مردمان بی‌خبر که نه در زمرۀ نزدیکان امام بودند و نه از راویان حدیث آن بزرگوار، گفتند که اسماعیل زنده و امام پس از پدرش است و بر این عقیده باقی ماندند<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۰۹-۲۱۰.  
افرادی از اصحاب که او را پس از امام صادق (علیه‌السلام)، امام می‌پنداشتند، از این عقیده بازگشتند. گروهی اندک از مردمان بی‌خبر که نه در زمرۀ نزدیکان امام بودند و نه از راویان حدیث آن بزرگوار، گفتند که اسماعیل زنده و امام پس از پدرش است و بر این عقیده باقی ماندند<ref>مفید، محمد بن محمد؛ الارشاد؛ ج ۲، ص ۲۰۹-۲۱۰.</ref>.
</ref>.


== انشعابات اسماعیلیه ==
== انشعابات اسماعیلیه ==
confirmed، مدیران
۱۸٬۵۴۴

ویرایش