۸۵٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حرکتها' به 'حرکتها'
جز (جایگزینی متن - 'شخصیتها' به 'شخصیتها') |
جز (جایگزینی متن - 'حرکتها' به 'حرکتها') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
=مهم‌ترین رقیب= | =مهم‌ترین رقیب= | ||
طریقۀ قادریه مهم‌ترین رقیب منطقه‌ای تیجانیه به شمار می‌آید. تجانی خود در آثار خویش بارها از عبدالقادر گیلانی نام می‌برد و به نظر می‌رسد که در آن زمان، روابط وی با قادریه در سطح مطلوبی بوده است، اما در سدۀ ۱۳ق/ ۱۹م و در دورۀ استعماری، رقابت میان این دو طریقه برای جذب مریدان بالا گرفت و در بیش‌تر مناطق به نفع تیجانیه خاتمه یافت. دستگاه تبشیری طریقۀ تیجانیه در شیوۀ تبلیغ خود با | طریقۀ قادریه مهم‌ترین رقیب منطقه‌ای تیجانیه به شمار می‌آید. تجانی خود در آثار خویش بارها از عبدالقادر گیلانی نام می‌برد و به نظر می‌رسد که در آن زمان، روابط وی با قادریه در سطح مطلوبی بوده است، اما در سدۀ ۱۳ق/ ۱۹م و در دورۀ استعماری، رقابت میان این دو طریقه برای جذب مریدان بالا گرفت و در بیش‌تر مناطق به نفع تیجانیه خاتمه یافت. دستگاه تبشیری طریقۀ تیجانیه در شیوۀ تبلیغ خود با حرکتهای نظامی چندان میانه‌ای نداشت و اعضای آن با سفرهای متعدد به نقاط مختلف، و بازگویی کرامات تجانی عامۀ مردم را جذب می‌کردند. با آن‌که رقابت میان دو طریقۀ قادریه و تیجانیه گاه به درگیریهای مختلف می‌انجامید، اما گاه نیز چنان قرابتی میان آنها حاکم بود | ||
که در برخی از مناطقْ شیخی واحد داشتند. به نظر می‌رسد که وجود دشمنان مشترک ــ همچون جنبش ضدتصوف «ازاله» در نیجریه ــ یکی از عوامل نزدیکی تیجانیه و قادریه بوده است. <ref>علی حرازم، جواهر المعانی و بلوغ الامانی فی فیض سیدی ابی العباس التجانی، ج۱، ص۳۲، بیروت، ۱۹۷۳م.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۸۵، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۳۵۸، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۴۱۴، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>عبدالقادر محمود، الفکر الصوفی فی السودان، ج۱، ص۵۴-۵۵، بیروت، ۱۹۶۹م.</ref><ref>مونیه، الیویه، ج۱، ص۱۳۱، خیزشها و چالش‌های اسلام در افریقا، ترجمۀ فرزانه شادان‌پور، تهران، ۱۳۸۳ش.</ref><ref>مونیه، الیویه، ج۱، ص۱۳۵، خیزشها و چالش‌های اسلام در افریقا، ترجمۀ فرزانه شادان‌پور، تهران، ۱۳۸۳ش.</ref> | که در برخی از مناطقْ شیخی واحد داشتند. به نظر می‌رسد که وجود دشمنان مشترک ــ همچون جنبش ضدتصوف «ازاله» در نیجریه ــ یکی از عوامل نزدیکی تیجانیه و قادریه بوده است. <ref>علی حرازم، جواهر المعانی و بلوغ الامانی فی فیض سیدی ابی العباس التجانی، ج۱، ص۳۲، بیروت، ۱۹۷۳م.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۸۵، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۳۵۸، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>مروین هیسکت، گسترش اسلام در غرب افریقا، ج۱، ص۴۱۴، ترجمۀ احمد نمایی، مشهد، ۱۳۶۹ش.</ref><ref>عبدالقادر محمود، الفکر الصوفی فی السودان، ج۱، ص۵۴-۵۵، بیروت، ۱۹۶۹م.</ref><ref>مونیه، الیویه، ج۱، ص۱۳۱، خیزشها و چالش‌های اسلام در افریقا، ترجمۀ فرزانه شادان‌پور، تهران، ۱۳۸۳ش.</ref><ref>مونیه، الیویه، ج۱، ص۱۳۵، خیزشها و چالش‌های اسلام در افریقا، ترجمۀ فرزانه شادان‌پور، تهران، ۱۳۸۳ش.</ref> | ||