حضرت عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
حضرت عیسی (ع) در قرآن ۲۵ بار به عنوان عیسی، و ۱۳ بار به عنوان مسیح یاد شده است. حضرت عیسی یکی از پنج پیامبر صاحب شریعت <ref>سوره شوری، آیه ۱۳</ref> و از پیامبران اولو العزم است. مطابق با قرآن حضرت عیسی(ع) ، بنده خدا <ref>سوره مریم، آیه ۳۰</ref> و رسول به سوى بنى اسرائیل <ref> سوره آل عمران، آیه ۴۹</ref> و یکى از پیامبران اولوالعزم و صاحب شریعت بوده و کتابى به نام انجیل داشت . <ref> سوره احزاب، آیه ۷، سوره شورى، آیه ۱۳، سوره مائده، آیه ۴۶</ref>
حضرت عیسی (ع) در قرآن ۲۵ بار به عنوان عیسی، و ۱۳ بار به عنوان مسیح یاد شده است. حضرت عیسی یکی از پنج پیامبر صاحب شریعت <ref>سوره شوری، آیه ۱۳</ref> و از پیامبران اولو العزم است. مطابق با قرآن حضرت عیسی(ع) ، بنده خدا <ref>سوره مریم، آیه ۳۰</ref> و رسول به سوى بنى اسرائیل <ref> سوره آل عمران، آیه ۴۹</ref> و یکى از پیامبران اولوالعزم و صاحب شریعت بوده و کتابى به نام انجیل داشت . <ref> سوره احزاب، آیه ۷، سوره شورى، آیه ۱۳، سوره مائده، آیه ۴۶</ref>


خداى تعالى نام او را مسیح عیسى نهاد <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۵</ref> و <big>کلمة اللَّه</big> و <big>روحى از خدا</big> خواند  ، و داراى مقام [[امامت]] <ref>سوره نساء، آیه ۱۷۱</ref> و از گواهان اعمال <ref>سوره احزاب آیه ۷</ref> ، و بشارت دهندگان به آمدن [[پیامبر اسلام]] بود <ref>سوره نساء، آیه ۱۵۹، سوره مائده، آیه ۱۱۷</ref> ، وجیه و آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربین بود. <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۵</ref> او از برگزیدگان بود <ref></ref> ، مبارک بود هر جا که باشد، تزکیه شده بود، آیتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره کسانى بود که خداى تعالى به ایشان سلام کرد <ref>سوره مریم، آیه ۱۹-۳۳</ref> و از کسانى بود که خدا کتاب و حکمتش آموخت. <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۸</ref>
خداى تعالى نام او را مسیح عیسى نهاد <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۵</ref> و <big>کلمة اللَّه</big> و <big>روحى از خدا</big> خواند  ، و داراى مقام [[امامت]] <ref>سوره نساء، آیه ۱۷۱</ref> و از گواهان اعمال <ref>سوره احزاب آیه ۷</ref> ، و بشارت دهندگان به آمدن [[پیامبر اسلام]] بود <ref>سوره نساء، آیه ۱۵۹، سوره مائده، آیه ۱۱۷</ref> ، وجیه و آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربین بود. <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۵</ref> او از برگزیدگان بود <ref>سوره آل عمران، آیه ۳۳</ref> ، مبارک بود هر جا که باشد، تزکیه شده بود، آیتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره کسانى بود که خداى تعالى به ایشان سلام کرد <ref>سوره مریم، آیه ۱۹-۳۳</ref> و از کسانى بود که خدا کتاب و حکمتش آموخت. <ref>سوره آل عمران، آیه ۴۸</ref>
<ref> ترجمه المیزان، ج۳، ص۴۴۴</ref>
<ref> ترجمه المیزان، ج۳، ص۴۴۴</ref>
آیات زیر آیاتی هستند که نام حضرت عیسی (ع) یا جریانی مرتبط با آن حضرت در آنها ذکر شده است:
آیات زیر آیاتی هستند که نام حضرت عیسی (ع) یا جریانی مرتبط با آن حضرت در آنها ذکر شده است:

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۷


حضرت عیسی
نام حضرت عیسی (ع) • عبری: ישוע • یونانی باستان: Ἰησοῦς
ولادت ۴ قبل از میلاد یهودیه • امپراتوری روم
زادگاه ناصره جلیل
وفات ۳۰–۳۳ میلادی اورشلیم • امپراتوری روم
علت وفات مصلوب شدن
نام پدر یوسف نجار
نام مادر مریم (به عقیدهٔ مسیحیان پسر خدا بود)

حضرت عیسی (ع)، پیامبر مسیحیان و یکی از پیامبران اولوالعزم و صاحب شریعت است. کتاب آسمانی او انجیل نام دارد و او آخرین پیامبر قبل از پیامبر اسلام (ص) و از بشارت دهندگان به ظهور آن حضرت بود. حضرت عیسی (ع) داراى مقام امامت بود. از معجزات اوست: خلق مرغ، زنده کردن مردگان، شفای کور مادرزاد و برصى و خبر دادن از غیب.

مطابق با قرآن عیسی (ع) به گونه‏‌ای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن کرد و پیامبری خود را بشارت داد.

مسیحیان بر این باورند که عیسی (ع) توسط یهود به صلیب کشیده شده و به شهادت رسیده است اما مطابق با قرآن هنگامی که یهود بر آن جناب شورید و تصمیم گرفت او را به قتل برساند، خداى تعالى او را از دست یهود نجات داد و به سوى خود بالا برد.

ولادت حضرت عیسی (ع)

حضرت عیسی (ع) فرزند مریم دختر عمران است که خداوند او را برگزیده بر تمام زنان عالم برتری داد. [۱] ولادت حضرت عیسی (ع) ولادتی خاص است. مطابق با قرآن خداوند به حضرت مریم که معتکف در مسجد[۲] بود بشارت داد که به زودی صاحب فرزندی می گردد که از مقربان درگاه الهی خواهد شد. [۳]

سپس خداى تعالى روح را (که یکى از فرشتگان بزرگ خدا است) نزد او فرستاد و روح به شکل بشرى تمام عیار در برابر مریم مجسم شد و به او گفت: که فرستاده اى است از نزد معبودش، و پروردگارش وى را فرستاده تا به اذن او پسرى به وى بدهد، پسرى بدون پدر، و او را بشارت داد به این که بزودى از پسرش معجزات عجیبى ظهور می کند و نیز خبر داد که خداى تعالى بزودى او را به روح القدس تایید نموده، کتاب و حکمت و تورات و انجیلش می آموزد و به عنوان رسولى به سوى بنى اسرائیل گسیلش می دارد، رسولى داراى آیات بینات، و نیز به مریم از شان پسرش و سرگذشت او خبر داد، آن گاه در مریم بدمید و او را حامله کرد. مریم سپس به مکانى دور منتقل شد و در آن جا درد زائیدنش گرفت و درد زائیدن او را به طرف تنه نخله اى کشانید و با خود می گفت: اى کاش قبل از این مرده و از خاطره ها فراموش شده بودم، من همه چیز را و همه چیز مرا از یاد می برد، در این هنگام ندا شنید که:

غم مخور که پروردگارت پائین پایت نهر آبى قرار داده، تنه درخت را تکان بده تا پى در پى خرماى نورس از بالا بریزد، از آن خرما بخور و از آن آب بنوش و از فرزندى چون من خرسند باش، اگر از آدمیان کسى را دیدى، بگو من براى رحمان روزه گرفته ام و به همین جهت امروز با هیچ انسان سخن نمی‌گویم. [۴]

مریم سپس به میان مردم آمد در حالى که فرزندش را در آغوش داشت. آنها وقتى او را به این حال دیدند، شروع کردند از هر سو به وى طعنه زدند و او را سرزنش نمودند چون دیدند دخترى شوهر نرفته بچه دار شده است، گفتند: اى مریم چه عمل شگفت آورى کردى!، اى خواهر هارون نه پدرت بد مردى بود و نه مادرت بدکار! مریم اشاره کرد به کودکش که با او سخن بگوئید، مردم گفتند: ما چگونه با کسى سخن گوئیم که کودکى در گهواره است، در این جا عیسى به سخن درآمد و گفت: من بنده خدا هستم، خداى تعالى به من کتاب داد و مرا پیامبرى از پیامبران کرد و هر جا که باشم با برکتم کرد و مرا به نماز و زکات سفارش کرد، مادام که زنده باشم بر احسان به مادرم سفارش فرمود و مرا نه جبار کرد و نه شقى، و سلام بر من روزى که به دنیا آمدم و روزى که می میرم و روزى که زنده برمی خیزم. [۵]

قرآن ولادت آن حضرت را با ولادت حضرت آدم (ع) مشابه دانسته است [۶] از این جهت که او نیز همچون حضرت آدم (ع) بدون پدر متولد شد. [۷]

نسب حضرت عیسی (ع)

از آنجا که نسب حضرت مریم به نقلی به حضرت سلیمان و از طریق ایشان به حضرت یعقوب (ع) می رسد.[۸] حضرت عیسی (ع) نیز از انبیاء بنی اسرائیل (فرزندان حضرت یعقوب (ع) محسوب می شود.

نام حضرت عیسی (ع)

در اقرب الموارد گوید: عیسى لفظى است عبرانى یا سریانى. به قولى آن مقلوب یسوع است که آن نیز عبرانى است. [۹]

در المیزان در مورد معنای عیسی آمده است: اصل عیسى یشوع است و آن را نجات دهنده تفسیر کرده اند. [۱۰]

نام دیگری که برای عیسی (ع) در قرآن آمده مسیح است. طبرسی در جوامع الجامع گفته است: اصل مسیح در عبرانی مشیحا بوده که معنایش مبارک است.[۱۱] همانگونه که خود گفت: «وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ» [۱۲]

نبوت حضرت عیسی (ع)

حضرت عیسی (ع) به سوى بنى اسرائیل گسیل شد و مامور شد تا ایشان را به سوى دین توحید بخواند، و ابلاغ کند که من آمده ام به سوى شما و با معجزه اى از ناحیه پروردگارتان آمده ام و آن این است که براى شما (و پیش رویتان) از گل چیزى به شکل مرغ می سازم و سپس در آن می دمم، به اذن خدا مرغ زنده اى می شود و من کور مادرزاد و برصى غیر قابل علاج را شفا مى‌دهم و مردگان را به اذن خدا زنده مى‌کنم و بدانچه مى‌خورید و بدانچه در خانه هایتان ذخیره مى‌کنید خبر مى‌دهم، که در این براى شما آیتى است بر این که خدا رب من و رب شما است و باید او را بپرستید.

عیسى (ع) مردم را به شریعت جدید خود که همان تصدیق شریعت موسى (ع) است دعوت می کرد، چیزى که هست بعضى از احکام موسى را نسخ نمود و آن حرمت پاره اى از چیزها است که در تورات به منظور گوشمالى و سختگیرى بر یهود حرام شده بود و بارها می فرمود: من با حکمت به سوى شما گسیل شده ام، تا برایتان بیان کنم آن چه را که مورد اختلاف شما است و نیز می فرمود: اى بنى اسرائیل من فرستاده خدا به سوى شمایم، در حالى که تورات را که کتاب آسمانى قبل از من بوده تصدیق دارم و در حالى که بشارت می دهم به رسولى که بعد از من می‌آید و نامش احمد است.

عیسى (ع) به وعده هایى که داده بود که فلان و فلان معجزه را آورده ام وفا کرد، هم مرغ خلق کرد و هم مردگان را زنده کرد و هم کور مادرزاد و برصى را شفا داد و هم به اذن خدا از غیب خبر داد.

عیسى (ع) همچنان بنى اسرائیل را به توحید خدا و شریعت جدید دعوت کرد تا وقتى که از ایمان آوردنشان مایوس شد، و وقتى طغیان و عناد مردم را دید و استکبار کاهنان و احبار یهود از پذیرفتن دعوتش را مشاهده کرد، از میان عده کمی‌ که به وى ایمان آورده بودند چند نفر حوارى انتخاب کرد تا او را در راه خدا یارى کنند.

از سوى دیگر یهود بر آن جناب شورید و تصمیم گرفت او را به قتل برساند، ولى خداى تعالى او را از دست یهود نجات داد و به سوى خود بالا برد و مساله عیسى علیه السلام براى یهود مشتبه شد، بعضى خیال کردند که او را کشتند، بعضى دیگر پنداشتند که به دارش آویختند، خداى تعالى فرمود: نه آن بود و نه این، بلکه امر بر آنان مشتبه شد.[۱۳] [۱۴] [۱۵] [۱۶] [۱۷] [۱۸]

حضرت عیسی (ع) در قرآن

حضرت عیسی (ع) در قرآن ۲۵ بار به عنوان عیسی، و ۱۳ بار به عنوان مسیح یاد شده است. حضرت عیسی یکی از پنج پیامبر صاحب شریعت [۱۹] و از پیامبران اولو العزم است. مطابق با قرآن حضرت عیسی(ع) ، بنده خدا [۲۰] و رسول به سوى بنى اسرائیل [۲۱] و یکى از پیامبران اولوالعزم و صاحب شریعت بوده و کتابى به نام انجیل داشت . [۲۲]

خداى تعالى نام او را مسیح عیسى نهاد [۲۳] و کلمة اللَّه و روحى از خدا خواند ، و داراى مقام امامت [۲۴] و از گواهان اعمال [۲۵] ، و بشارت دهندگان به آمدن پیامبر اسلام بود [۲۶] ، وجیه و آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربین بود. [۲۷] او از برگزیدگان بود [۲۸] ، مبارک بود هر جا که باشد، تزکیه شده بود، آیتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره کسانى بود که خداى تعالى به ایشان سلام کرد [۲۹] و از کسانى بود که خدا کتاب و حکمتش آموخت. [۳۰] [۳۱] آیات زیر آیاتی هستند که نام حضرت عیسی (ع) یا جریانی مرتبط با آن حضرت در آنها ذکر شده است:

  1. سوره بقره، آیه ۸۷
  2. سوره بقره، آیه ۲۵۳
  3. سوره آل عمران، آیه ۴۵-۴۹
  4. سوره آل عمران، آیه ۸۴
  5. سوره نساء، آیه ۱۵۷-۱۵۸
  6. سوره مائده، آیه ۱۱۰-۱۱۶
  7. سوره انعام، آیه ۸۵
  8. سوره مریم، آیه ۲۰-۳۴
  9. سوره زخرف، آیه ۶۳-۶۵
  10. سوره صف، آیه ۶-۱۴

چند نمونه از آیاتی که نام حضرت عیسی (ع) در آنها آمده است:

  • «إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ»: یاد کن هنگامی‌را که فرشتگان گفتند: اى مریم، خداوند تو را به کلمه اى از جانب خود که نامش مسیح، عیسى بن مریم است مژده می دهد، در حالى که او در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان است. [۳۲]
  • «وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ»: و زکریا و یحیى و عیسى و الیاس را یاد کن که جملگى از شایستگان بودند. [۳۳]
  • «إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»: در واقع مثل عیسى نزد خدا همچون مثل خلقت آدم است که او را از خاک آفرید سپس بدو گفت: باش پس وجود یافت. [۳۴]

پانویس

  1. سوره آل عمران، آیه 42
  2. ر.ک:مقاله مسجد
  3. سوره آل عمران، آیه 45
  4. سوره مریم، آیه ۲۰-۲۷
  5. سوره مریم، آیه ۲۷-۳۴
  6. سوره آل عمران، آیه ۵۲
  7. المیزان، ج۳، ص۲۱۲
  8. أنوار التنزیل و أسرار التأویل، ج۲، ص۱۳
  9. قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۸۲
  10. طباطبائی، المیزان، ج۳، ص۱۹۴
  11. طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ج‏۱، ص۱۷۴
  12. سوره مریم، آیه ۳۱
  13. سوره آل عمران۴۵-۵۸
  14. سوره زخرف، ۶۳-۶۵
  15. سوره صف، ۶-۱۴
  16. سوره مائده، ۱۱۰-۱۱۱
  17. سوره نساء، ۱۵۷-۱۵۸
  18. ترجمه المیزان، ج۳، ص۴۴۱
  19. سوره شوری، آیه ۱۳
  20. سوره مریم، آیه ۳۰
  21. سوره آل عمران، آیه ۴۹
  22. سوره احزاب، آیه ۷، سوره شورى، آیه ۱۳، سوره مائده، آیه ۴۶
  23. سوره آل عمران، آیه ۴۵
  24. سوره نساء، آیه ۱۷۱
  25. سوره احزاب آیه ۷
  26. سوره نساء، آیه ۱۵۹، سوره مائده، آیه ۱۱۷
  27. سوره آل عمران، آیه ۴۵
  28. سوره آل عمران، آیه ۳۳
  29. سوره مریم، آیه ۱۹-۳۳
  30. سوره آل عمران، آیه ۴۸
  31. ترجمه المیزان، ج۳، ص۴۴۴
  32. سوره آل عمران، آیه ۴۵
  33. سوره انعام، آیه ۸۵
  34. سوره آل عمران، آیه ۵۹