شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:شعبان.jpg |جایگزین=شعبان|شعبان]]</div>
[[پرونده:ماه شعبان المعظم.jpg|بی‌قاب|چپ]]
'''ماه شعبان(شَعبان المُعَظّم)''' هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی است برای شست‌وشوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیا زدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صل الله عليه وسلم)]]. پیامبر اسلام(صل الله عليه وسلم) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌ را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]]، [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)]]، [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی(عجل الله تعالي فرجه الشريف)]] و [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت ابوالفضل(علیه‌السلام)]] و [[علی بن حسین (علی اکبر)|حضرت علی اکبر(علیه‌السلام)]] است.  
'''شعبان'''  یا '''«شَعبان المُعَظّم»''' هشتمین ماه تقویم [[سال قمری|هجری قمری]] است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی برای شست‌ و شوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیازدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به پیامبر است.  [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی‌الله عليه وآله وسلم)]] در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌ را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]]، در روز [[3 شعبان|سوم]] و ولادت [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)]]، در روز پنجم و ولادت [[حجت بن حسن (مهدی)|امام مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه الشريف)]]، در روز [[نیمه شعبان]] و ولادت [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام)]]،  در روز [[4 شعبان|چهارم]] و ولادت [[علی بن حسین (علی اکبر)|حضرت علی اکبر (علیه‌السلام)]]، در روز یازدهم  است.
 
== معانی ماه شعبان ==
== معانی ماه شعبان ==
این نام از آن جهت است‌که مردم در این ماه به گروه‌های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌های خویش و برای غارت می‌رفته‌اند و شعبان و انشعاب از یک ریشه به معنای دسته دسته شدن است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 172، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق</ref>.
این نام از آن جهت است‌ که مردم در این ماه به گروه‌های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌های خویش و برای غارت می‌رفته‌اند و '''شعبان''' و '''انشعاب''' از یک ریشه به معنای دسته دسته شدن است<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 172، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق</ref>.


=== وجه تسمیه ماه شعبان ===
== وجه تسمیه ماه شعبان ==
در لغت به یک نحوه و در [[روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب (کتاب)|لسان العرب]] گفته شده است: شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>".
در لغت به یک نحوه و در [[حدیث|روایات]] به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در [[لسان العرب (کتاب)|لسان العرب]] گفته شده است: «و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری [[رمضان]] و [[رجب]]<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی</ref>».


شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه‌های قمری است و آن را شعبان نامیده‎اند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده می‎شدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: برخی می‎گویند شعبان را [شعبان نامیده‎اند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است] در [[تاج‌ العروس (کتاب )|کتاب تاج‌العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه‌اش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>.
شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی [[مؤمن|مؤمنان]] و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه‌های قمری است و آن را شعبان نامیده‎اند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده می‎شدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: «برخی می‎گویند شعبان را شعبان نامیده‎اند چون بین دو [[رجب|ماه رجب]] و [[رمضان]] واقع شده است». در کتاب [[تاج‌ العروس (کتاب)|تاج‌ العروس]] هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه‌اش ذکر کرده است<ref>تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت</ref>.


=== وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه ===
=== وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه ===
{{تقویم ماه قمری}}
# [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] در ابتدای اعمال شعبان المعظم روایتی را از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] ذکر فرموده است که در آن هست: «ای تازه کارها! امروز غره شعبان کریم است، نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراکنده شدن خیرات [در آن] ... و جلوه داده [[شیطان|ابلیس]] شعبه‎‌های شرور خود را ...»<ref> مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی(ره)، ص ۲۶۵، انتشارات بینش، تابستان ۷۶</ref>.
 
# قال [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول الله (صلی‌الله عليه وآله وسلم)]] وقد تذاکر اصحابه عند فضائل شعبان، فقال صلی الله علیه وآله وسلم انما سمی شعبان لانه یتشعب فیه ارزاق المؤمنین<ref> اقبال الاعمال، سیدبن طاووس(ره)، ج ۳، ص ۲۹۲، ناشر: مکتب الاعلام الاسلامی</ref>؛ [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم)]] در حالی که اصحاب‌شان دربارۀ فضائل ماه شعبان گفت و گو می‌کردند فرمودند: «ماه شعبان، شعبان نامیده شده است؛ زیرا در آن روزی‌های [[مؤمنین]] تقسیم می‎شود».
# [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح‌الجنان]] در ابتدای اعمال شعبان المعظم روایتی را از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] ذکر فرموده است که در آن هست: [ای تازه کارها! امروز غره شعبان کریم است، نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراکنده شدن خیرات [در آن]... و جلوه داده [[ابلیس]] شعبه‎‌های شرور خود را... ا.]<ref> مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی(ره)، ص ۲۶۵، انتشارات بینش، تابستان ۷۶</ref>.
# روی زیاد بن میمون ان النبی صلی الله علیه وآله قال: «انما سمی شعبان لانه یشعب فیه خیر کثیر لرمضان و شهر رمضان سمی بذلک لانه یرمض الذنوب»<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت</ref>؛ زیاد بن میمون می‎گوید پیغمبر خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) فرمودند: «ماه شعبان را به این نام نامیده‎اند؛ زیرا از این ماه خیر زیادی به [[رمضان]] سرازیر می‌شود و [[رمضان|ماه رمضان]] هم رمضان نامیده شده است، زیرا [[گناه|گناهان]] را می‌‎ریزد».
# قال [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول الله(صل الله عليه وسلم)]] وقد تذاکر اصحابه عند فضائل شعبان، فقال صلی الله علیه وآله وسلم انما سمی شعبان لانه یتشعب فیه ارزاق المؤمنین<ref> اقبال الاعمال، سیدبن طاووس(ره)، ج ۳، ص ۲۹۲، ناشر: مکتب الاعلام الاسلامی</ref>. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(صل الله عليه وسلم)]] در حالی که اصحاب‌شان درباره فضائل ماه شعبان گفتگو می‌کردند فرمودند: [ماه شعبان، شعبان نامیده شده است؛ زیرا در آن روزی‌های [[مؤمنین]] تقسیم می‎شود].
# روی زیاد بن میمون ان النبی صلی الله علیه وآله قال انما سمی شعبان لانه یشعب فیه خیر کثیر لرمضان و شهر رمضان سمی بذلک لانه یرمض الذنوب<ref>بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت</ref>. [[زیاد بن میمون]] می‎گوید پیغمبر خدا (صل الله عليه وسلم) فرمودند: ماه شعبان را به این نام نامیده ‎اند زیرا از این ماه خیر زیادی به رمضان سرازیر می‌شود و ماه رمضان هم رمضان نامیده شده است زیرا گناهان را می‌‎ریزد].


== فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات ==
== فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات ==
رسول خدا(صل الله عليه وسلم) فرمودند: ان رجب شهر الله، و شعبان شهری و شهر رمضان شهر امتی<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۸۰</ref>. رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنین فرمودند: شعبان شهری، رحم اللّه من أعاننی علی شهری<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۴۹۷</ref>. شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا به ماه من اعانت کند. و نیز در حدیثی دیگر پیامبر می‌فرماید: ماه شعبان ماهی است که اعمال انسان‌ها بالا می‌رود در حالیکه مردم از آن غفلت می‌کنند<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۵۰۲</ref>. همین طور از [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] گزارش شده که فرمودند: ماه شعبان ماه رسول خدا(صل الله عليه وسلم) است.
[[پرونده:شعبان المعظم.jpg|بی‌قاب|راست]]
رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) فرمودند: «ان رجب شهر الله، و شعبان شهری و شهر رمضان شهر امتی»<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۸۰</ref>؛ رجب ماه [[خدا]] و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنین فرمودند: «شعبان شهری، رحم اللّه من أعاننی علی شهری»<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۴۹۷</ref>. شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا در ماه من یاری کند. و نیز در حدیثی دیگر پیامبر می‌فرماید: «ماه شعبان ماهی است که اعمال انسان‌ها بالا می‌رود در حالیکه مردم از آن غفلت می‌کنند»<ref>وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۵۰۲</ref>. همین‌طور از [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] گزارش شده که فرمودند: «ماه شعبان ماه رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) است».


== اعیاد ماه شعبان ==
== اعیاد ماه شعبان ==
در این ماه وقایع شیرینی برای دوستداران [[اهل بیت|اهل‌بیت(علیه‌السلام)]] اتفاق افتاد. سوم این ماه که مصادف با میلاد سید الاتقیاء، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|ابا‌عبدالله(علیه‌السلام)]] در سال 4ه‍. ق بوده و در چهارمین روز این ماه و در سال 22 ه‍. ق میلاد مسعود [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت اباالفضل العباس(علیه‌السلام)]] و مولود مبارک پنجمین روز این ماه و در سال 38ه‍ ق [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سیدالساجدین(علیه‌السلام)]] بوده است. و نور عین اباعبدالله (علیه‌السلام) وجود نازنین حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) در روز یازدهم این ماه به دنیا آمد. مهمترین حادثه در نیمه این ماه شریف، اتفاق افتاد و آن میلاد مسعود امام دوازدهم [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه)]] است.
در این ماه وقایع شیرینی برای دوستداران [[اهل بیت|اهل‌بیت (علیه‌السلام)]] اتفاق افتاد. سوم این ماه که مصادف با میلاد سید الاتقیاء، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|ابا‌عبدالله (علیه‌السلام)]] در سال 4 قمری، بوده و در چهارمین روز این ماه و در سال 22 قمری، میلاد مسعود [[حضرت ابوالفضل (ع)|حضرت اباالفضل العباس (علیه‌السلام)]] و مولود مبارک پنجمین روز این ماه و در سال 38 قمری، [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سیدالساجدین (علیه‌السلام)]] بوده است. و نور عین اباعبدالله (علیه‌السلام) وجود نازنین [[علی بن الحسین (علی اکبر)|حضرت علی اکبر (علیه‌السلام)]] در روز یازدهم این ماه به دنیا آمد. مهم‌ترین حادثه در [[نیمه شعبان|نیمه]] این ماه شریف، اتفاق افتاد و آن میلاد مسعود امام دوازدهم [[حجت بن حسن (مهدی)|حضرت مهدی موعود (عجل‌الله تعالی فرجه)]] است.


باید در این شب خوشحال بود<ref>امام رضا(علیه‌السلام): «ان سرّک ان تکون معنا فی‌الدرجات العلی من الجنان فافرح لفرحنا و احزن لحزننا»؛ اگر دوست داری که با ما در درجات عالیه بهشتی باشی، در خوشحالی ما خوشحال و در حزن ما محزون باش، بحارالانوار، ج101، ص103؛ ج44، ص286</ref>. اما ضمن ابراز این شادی، نباید مرتکب مسائلی شد که [[حجت بن حسن (مهدی)|امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)]] از آن راضی نیستند بلکه باید به دنبال اعمالی باشیم که رضایت آن بزرگوار را به همراه داشته باشد.
باید در این شب خوشحال بود<ref>امام رضا(علیه‌السلام): «ان سرّک ان تکون معنا فی‌الدرجات العلی من الجنان فافرح لفرحنا و احزن لحزننا»؛ اگر دوست داری که با ما در درجات عالیه بهشتی باشی، در خوشحالی ما خوشحال و در حزن ما محزون باش، بحارالانوار، ج101، ص103؛ ج44، ص286</ref>. اما ضمن ابراز این شادی، نباید مرتکب مسائلی شد که [[حجت بن حسن (مهدی)|امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه)]] از آن راضی نیستند بلکه باید به دنبال اعمالی باشیم که رضایت آن بزرگوار را به همراه داشته باشد.


== اعمال ماه شعبان ==
== اعمال ماه شعبان ==
خط ۱۶۰: خط ۱۶۰:
|-
|-
|}
|}
بسیاری از مسلمانان، آخرین روز این ماه را به عنوان [[یوم الشک]] روزه می‌گیرند.
بسیاری از مسلمانان، آخرین روز این ماه را به عنوان [[یوم الشک]] [[روزه]] می‌گیرند.
 
== جستارهای وابسته ==
* [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)]]
* [[حسین بن علی (سید الشهدا)]]
* [[علی بن الحسین (زین العابدین)]]
* [[حجت بن الحسن (مهدی)]]
* [[عباس بن علی]]
* [[نیمه شعبان]]
* [[شب برات]]


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[ur:شعبان]]
[[ur:شعبان]]
{{تقویم قمری}}
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]]
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]]
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:ماه‌های قمری]]
[[رده:ماه‌های قمری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۵

ماه شعبان المعظم.jpg

شعبان یا «شَعبان المُعَظّم» هشتمین ماه تقویم هجری قمری است. شعبان ماه رحمت و لطف الهی و فرصتی برای شست‌ و شوی دل از زنگارهای هواپرستی و دنیازدگی و یکی از عزیزترین ماه‌های اسلامی و منسوب به پیامبر است. حضرت محمد (صلی‌الله عليه وآله وسلم) در مورد فضیلت ماه شعبان فرمود: «شعبان ماه شریفی است و ماه من است و حاملین عرش آن‌ را بزرگ می‌دارند و قدرش را می‌شناسند.» وقایع تاریخی متعددی نیز در این ماه روی داده که مهمترین آنها ولادت امام حسین (علیه‌السلام)، در روز سوم و ولادت امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)، در روز پنجم و ولادت امام مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه الشريف)، در روز نیمه شعبان و ولادت حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام)، در روز چهارم و ولادت حضرت علی اکبر (علیه‌السلام)، در روز یازدهم است.

معانی ماه شعبان

این نام از آن جهت است‌ که مردم در این ماه به گروه‌های متعدد تقسیم شده و بر سر آب‌های خویش و برای غارت می‌رفته‌اند و شعبان و انشعاب از یک ریشه به معنای دسته دسته شدن است[۱].

وجه تسمیه ماه شعبان

در لغت به یک نحوه و در روایات به نحوه دیگری ذکر شده است، مثلاً در لسان العرب گفته شده است: «و شعبان اسم للشهر، سمی بذلک تشعبهم فیه ای تفرقهم فی طلب المیاه و قیل فی الغارات و قال ثعلب: قال بعضهم انما سمی شعبان شعبان لانه شعب ای ظهر بین شهری رمضان و رجب[۲]».

شعبان از ریشه شعب است و از آنجا که در این ماه روزی مؤمنان و حسنه در آن منشعب و بسیار می‌گردد، این ماه شعبان نام گرفت. شعبان یکی از ماه‌های قمری است و آن را شعبان نامیده‎اند چون مردم در این ماه برای طلب آب متفرق و پراکنده می‎شدند و در کتاب الغارات هم گفته شده همچنین ثعلب هم گفته است که: «برخی می‎گویند شعبان را شعبان نامیده‎اند چون بین دو ماه رجب و رمضان واقع شده است». در کتاب تاج‌ العروس هم قریب به همین الفاظ و همین معانی را برای ماه شعبان و وجه تسمیه‌اش ذکر کرده است[۳].

وجه تسمیه شعبان در روایات شریفه

  1. شیخ عباس قمی در مفاتیح‌الجنان در ابتدای اعمال شعبان المعظم روایتی را از امیرالمؤمنین ذکر فرموده است که در آن هست: «ای تازه کارها! امروز غره شعبان کریم است، نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراکنده شدن خیرات [در آن] ... و جلوه داده ابلیس شعبه‎‌های شرور خود را ...»[۴].
  2. قال رسول الله (صلی‌الله عليه وآله وسلم) وقد تذاکر اصحابه عند فضائل شعبان، فقال صلی الله علیه وآله وسلم انما سمی شعبان لانه یتشعب فیه ارزاق المؤمنین[۵]؛ رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) در حالی که اصحاب‌شان دربارۀ فضائل ماه شعبان گفت و گو می‌کردند فرمودند: «ماه شعبان، شعبان نامیده شده است؛ زیرا در آن روزی‌های مؤمنین تقسیم می‎شود».
  3. روی زیاد بن میمون ان النبی صلی الله علیه وآله قال: «انما سمی شعبان لانه یشعب فیه خیر کثیر لرمضان و شهر رمضان سمی بذلک لانه یرمض الذنوب»[۶]؛ زیاد بن میمون می‎گوید پیغمبر خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) فرمودند: «ماه شعبان را به این نام نامیده‎اند؛ زیرا از این ماه خیر زیادی به رمضان سرازیر می‌شود و ماه رمضان هم رمضان نامیده شده است، زیرا گناهان را می‌‎ریزد».

فضیلت ماه شعبان از نگاه احادیث و روایات

شعبان المعظم.jpg

رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) فرمودند: «ان رجب شهر الله، و شعبان شهری و شهر رمضان شهر امتی»[۷]؛ رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنین فرمودند: «شعبان شهری، رحم اللّه من أعاننی علی شهری»[۸]. شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا در ماه من یاری کند. و نیز در حدیثی دیگر پیامبر می‌فرماید: «ماه شعبان ماهی است که اعمال انسان‌ها بالا می‌رود در حالیکه مردم از آن غفلت می‌کنند»[۹]. همین‌طور از امام علی (علیه‌السلام) گزارش شده که فرمودند: «ماه شعبان ماه رسول خدا (صلی‌الله عليه وآله وسلم) است».

اعیاد ماه شعبان

در این ماه وقایع شیرینی برای دوستداران اهل‌بیت (علیه‌السلام) اتفاق افتاد. سوم این ماه که مصادف با میلاد سید الاتقیاء، ابا‌عبدالله (علیه‌السلام) در سال 4 قمری، بوده و در چهارمین روز این ماه و در سال 22 قمری، میلاد مسعود حضرت اباالفضل العباس (علیه‌السلام) و مولود مبارک پنجمین روز این ماه و در سال 38 قمری، امام سیدالساجدین (علیه‌السلام) بوده است. و نور عین اباعبدالله (علیه‌السلام) وجود نازنین حضرت علی اکبر (علیه‌السلام) در روز یازدهم این ماه به دنیا آمد. مهم‌ترین حادثه در نیمه این ماه شریف، اتفاق افتاد و آن میلاد مسعود امام دوازدهم حضرت مهدی موعود (عجل‌الله تعالی فرجه) است.

باید در این شب خوشحال بود[۱۰]. اما ضمن ابراز این شادی، نباید مرتکب مسائلی شد که امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) از آن راضی نیستند بلکه باید به دنبال اعمالی باشیم که رضایت آن بزرگوار را به همراه داشته باشد.

اعمال ماه شعبان

در کتاب مفاتیح‌الجنان در بخش اعمال ماه شعبان اعمال زیر ذکر شده است:

اعمال ماه شعبان
اعمال مشترک
  • روزه گرفتن
  • صلوات فرستادن
  • صدقه دادن
  • خواندن مناجات شعبانیه
  • هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» گفته شود.
  • هر روز هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذی لااِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَیُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ» گفته شود.
  • در کل این ماه هزار بار ذکر «لا اِلهَ اِلا اللهُ وَلا نَعْبُدُ اِلاّ اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوُ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» گفته شود
  • در هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز اقامه شود؛ که در هر رکعت بعد از حمد، صد مرتبه سوره توحید و بعد از سلام صد بار صلوات فرستاده شود.
  • هنگام ظهر و نیمه شب، صلوات شعبانیه که از امام سجاد(علیه‌السلام) روایت شده، خوانده شود:

الگو:نقل قول تاشو

شب اول
  • خواندن دوازده رکعت نماز که در هر رکعت حمد یک مرتبه و یازده مرتبه توحید
روز اول
روز سوم
  • روزه گرفتن
  • خواندن دعای «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فی هذَا الْیَوْمِ»:

الگو:نقل قول تاشو

  • خواندن دعای «اَللّهُمَّ اَنْتَ مُتَعالِی الْمَکانِ»:

الگو:نقل قول تاشو

شب سیزدهم
شب پانزدهم

الگو:نقل قول تاشو

  • هر یک از ذکرهای «سبحان اللّه» و «الحمد للّه» و «اللّه اکبر» و «لا اله الاّ اللّه» را صد مرتبه بگوید
  • دو رکعت بعد از نماز عشاء با کیفیتی خاص و چهار رکعت، در هر رکعت بعد از حمد و صد بار سوره توحید و دعایی مخصوص در پایان نمازها[۱۱]
  • دعای «اللهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْیَتِکَ»:

الگو:نقل قول تاشو

  • دعای «اللهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنَا وَ مَوْلُودِهَا»:

الگو:نقل قول تاشو

  • دعای «أَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»:

الگو:نقل قول تاشو

  • دعای «إِلَهِی تَعَرَّضَ لَکَ فِی هَذَا اللیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ»:

الگو:نقل قول تاشو

سه روز آخر
  • روزه گرفتن
  • در روزهای پایانی این ماه، این دعا را زیاد بخواند: «اللهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»: خدایا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت ما را نیامرزیدی، پس در آن مقدار که از آن باقی مانده است ما را بیامرز.
شب آخر
  • دعای شب آخر:

الگو:نقل قول تاشو

بسیاری از مسلمانان، آخرین روز این ماه را به عنوان یوم الشک روزه می‌گیرند.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 172، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق
  2. لسان العرب، ابن منظور، ج ۱، ص ۵۰۲، ناشر: دارالاحیاء التراث العربی
  3. تاج العروس، زبیدی، ج ۱، ص ۳۲۰، ناشر: مکتبة الحیاة بیروت
  4. مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی(ره)، ص ۲۶۵، انتشارات بینش، تابستان ۷۶
  5. اقبال الاعمال، سیدبن طاووس(ره)، ج ۳، ص ۲۹۲، ناشر: مکتب الاعلام الاسلامی
  6. بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی(ره)، ج ۵۵، ص ۳۴۱، ناشر: مؤسسه الوفاء، بیروت
  7. وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۸۰
  8. وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۴۹۷
  9. وسائل الشیعه، ج ۱۰،ص ۵۰۲
  10. امام رضا(علیه‌السلام): «ان سرّک ان تکون معنا فی‌الدرجات العلی من الجنان فافرح لفرحنا و احزن لحزننا»؛ اگر دوست داری که با ما در درجات عالیه بهشتی باشی، در خوشحالی ما خوشحال و در حزن ما محزون باش، بحارالانوار، ج101، ص103؛ ج44، ص286
  11. فضیلت و اعمال شب نیمه شعبان