صحیفه سجادیه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
'''صحیفه سجادیه'''، مجموعه دعاهایى است که [[امام زین العابدین (ع)]] انشا فرموده اند و فرزندشان [[امام محمد باقر (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام باقر (ع)</ref> و نیز برادرش زید بن علی آنها را نوشته اند و [[امام جعفر صادق (ع)]] نیز در مجلس حاضر بوده و آنها را مى‌شنیده است. از صحیفه سجادیه که سند آن به امام سجاد (ع) منتهی می شود، به [[اخت القرآن]] و انجیل [[اهل البیت]]<ref>ر.ک: مقاله اهل بیت</ref> (ع) و [[زبور آل محمد (ع)]] و [[صحیفه کامله]] تعبیر شده است. | '''صحیفه سجادیه'''، مجموعه دعاهایى است که [[امام زین العابدین (ع)]] انشا فرموده اند و فرزندشان [[امام محمد باقر (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام باقر (ع)</ref> و نیز برادرش زید بن علی آنها را نوشته اند و [[امام جعفر صادق (ع)]] نیز در مجلس حاضر بوده و آنها را مى‌شنیده است. از صحیفه سجادیه که سند آن به امام سجاد (ع) منتهی می شود، به [[اخت القرآن]] و انجیل [[اهل البیت]]<ref>ر.ک: مقاله اهل بیت</ref> (ع) و [[زبور آل محمد (ع)]] و [[صحیفه کامله]] تعبیر شده است. | ||
=نام‌های دیگر صحیفه سجادیه= | |||
به باور برخی صاحب نظران [[مسلمان]]، «صحیفه سجادیه» پس از [[قرآن]] و [[نهج البلاغه]] بزرگ‌ترین گنجینه حقایق و معارف الهی است و بدین رو، به آن «اخت القرآن» (خواهر قرآن)، «انجیل اهل بیت»، «زبور آل محمد» و «صحیفه کامله» لقب داده‌اند. <ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۱۸-۱۹</ref> | |||
گفته‌اند علت نامگذاری این کتاب به «صحیفه کامله» این است که نزد [[زیدیه]] نسخه‌ای از صحیفه وجود دارد که کامل نیست، بلکه در حدود نصف صحیفه کامله است. به همین سبب، [[امامیه]] صحیفه موجود نزد خویش را صحیفه کامله گویند. <ref>مقدمه مرعشی نجفی بر صحیفه، ص۴۶ مقدمه</ref> | |||
=ویژگی‌هاصحیفه سجادیه= | =ویژگی‌هاصحیفه سجادیه= | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۵
| نام | صحیفه سجادیه |
|---|---|
| نام های دیگر | اخت القرآن، انجیل اهل بیت، زبور آل محمد، صحیفه کامله |
| موضوع | دعا |
| ترجمه به دیگر زبان‌ها | فارسی، انگلیسی، فرانسوی، اندونزیایی، ترکی، اردو، اسپانیولی، بوسنیایی، آلبانیایی، تامیلی |
| نویسنده | امام سجاد(ع) |
| زبان | عربی |
صحیفه سجادیه، مجموعه دعاهایى است که امام زین العابدین (ع) انشا فرموده اند و فرزندشان امام محمد باقر (ع)[۱] و نیز برادرش زید بن علی آنها را نوشته اند و امام جعفر صادق (ع) نیز در مجلس حاضر بوده و آنها را مى‌شنیده است. از صحیفه سجادیه که سند آن به امام سجاد (ع) منتهی می شود، به اخت القرآن و انجیل اهل البیت[۲] (ع) و زبور آل محمد (ع) و صحیفه کامله تعبیر شده است.
نام‌های دیگر صحیفه سجادیه
به باور برخی صاحب نظران مسلمان، «صحیفه سجادیه» پس از قرآن و نهج البلاغه بزرگ‌ترین گنجینه حقایق و معارف الهی است و بدین رو، به آن «اخت القرآن» (خواهر قرآن)، «انجیل اهل بیت»، «زبور آل محمد» و «صحیفه کامله» لقب داده‌اند. [۳]
گفته‌اند علت نامگذاری این کتاب به «صحیفه کامله» این است که نزد زیدیه نسخه‌ای از صحیفه وجود دارد که کامل نیست، بلکه در حدود نصف صحیفه کامله است. به همین سبب، امامیه صحیفه موجود نزد خویش را صحیفه کامله گویند. [۴]
ویژگی‌هاصحیفه سجادیه
این کتاب به «انجیل اهل بیت» و «زبور آل محمد» و «اخت القرآن» معروف است. [۵] این کتاب اگرچه در موضوع دعا و نیایش است، ولی شامل بسیاری از علوم و معارف اسلامی و عرفانی، و قوانین و احکام شرعی و مسائل حساس سیاسی و اجتماعی و تربیتی و اخلاقی است که در شکل و قالب دعا امام سجاد(ع) بدانها اشاره کرده‌است. [۶]
مباحث صحیفه سجادی
- مسائل اعتقادى: «توحید خالص، اسماء الله، نبوت و محبت به نبی مکرم، پیامبر اسلام (ص) ، امامت، معاد»
- اسلام
- فرشتگان
- مباحث اخلاقى
- طاعات
- ذکر و دعا
- سیاست
- اقتصاد
- مسائلی درباره انسان و جهان
- مسائل اجتماعى
- علم
- تاریخ
- مسائل مربوط به بهداشت و سلامت جسم و آرامش روانى
- مسائل نظامی و یک سلسله مباحث دیگر. [۷]