عبدالله ابن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:عبدالله ابن عباس.jpg |جایگزین=عبدالله ابن عباس|عبدالله ابن عباس]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = عبدالله ابن عباس
!نام
| تصویر = عبدالله ابن عباس.jpg
!عبدالله ابن عباس
| نام = عبداللّه بن عباس بن [[عبدالمطلب]]
|-
| نام‌های دیگر = ابوالعباس، ابن عباس، حبرالامه، بحر
|نام کامل
| سال تولد = ۳ سال پیش از هجرت
|عبداللّه بن عباس بن [[عبدالمطلب]]
| تاریخ تولد =
|-
| محل تولد = [[شعب ابی‌طالب]]
|کنیه
| سال درگذشت = ۶۸ق یا ۶۹ق.
|ابوالعباس
| تاریخ درگذشت =
|-
| محل درگذشت = طائف
|لقب
| استادان =
|ابن عباس • حبرالامه • بحر
| شاگردان =
|-
| دین = [[اسلام]]
|زادروز
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
|۳ سال پیش از هجرت
| آثار = {{فهرست جعبه افقی |تفسیر ابن عباس |تفسیر جلودی کتاب |التنزیل کتاب القرائات |الناسخ و المنسوخ |غریب القرآن |مسائل نافع بن ازرق }}
|-
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی |از یاران امام علی و امام حسن و امام حسین |استاندار [[بصره]] }}
|زادگاه
| وبگاه =
|[[شعب ابی‌طالب]]
}}
|-
'''عبدالله بن عباس''' معروف به <big>ابن‌عباس</big> پسر عموی پیامبر گرامی اسلام است که مورد احترام [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] بوده و سخنان او در متون تفسیری و کلامی فریقین به طور فراوان دیده می­شود.
|محل زندگی
ابن‌عباس بیشترین زمان از عمر خود را با [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین علی (علیه‌السلام)]] بوده است، با وجود این، همو مشاور و امین [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم نیز به شمار می‌­آمده است. وی روایات تفسیریِ فراوانی داشته، شاگرد و مشاور [[علی بن ابی طالب|امام علی (علیه‌السلام)]] بوده است.
|[[مدینه]] • [[مکه]]
[[محدث]]، [[مفسر]] و [[فقیه]] صدر اسلام و از اصحاب کم سن و سال آن حضرت بود. او تا زمان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد (علیه‌السلام)]] زنده بود و در زمره اصحاب ائمه علیهم‌السلام بود.  
|-
|نسب • قبیله
|[[بنی‌هاشم]] • [[قریش]]
|-
|مهاجر • [[انصار]]
|مهاجر
|-
|آثار
|تفسیر ابن عباس تفسیر جلودی کتاب التنزیل کتاب القرائات الناسخ و المنسوخ غریب القرآن مسائل نافع بن ازرق
|-
|فعالیت‌ها
|یاران [[امام علی]]• یاران [[امام حسن]] • یاران [[امام حسین]] • استاندار [[بصره]]
|-
|دلیل شهرت
|[[روایات]] • مفسر بودن • جد [[عباسیان]]
|-
|حضور در جنگ‌ها
|[[جنگ صفین|صفین]] • [[جنگ جمل|جمل]] • [[جنگ نهروان|نهروان]]
|-
|درگذشت
|۶۸ ق یا ۶۹ ق
|-
|مدفن
|طائف
|-
|}
</div>
'''عبدالله بن عباس''' معروف به <big>ابن عباس</big> پسر عموی پیامبر گرامی اسلام است که مورد احترام [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] بوده و سخنان او در متون تفسیری و کلامی فریقین به طور فراوان دیده می­شود.  


ابن عباس بیشترین زمان از عمر خود را با [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین علی(علیه السلام)]] بوده است، با وجود این، همو مشاور و امین [[عمر بن خطاب]] خلیفه دوم نیز به شمار می­آمده است. وی روایات تفسیریِ فراوانی داشته، شاگرد و مشاور [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه السلام)]] بوده است.
==دودمان ابن‌عباس ==
عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، پسر عموی پیامبر بوده و مادرش لبابه دختر حارث بوده و کنیه‌اش ابوالعباس می‌باشد<ref>سیر اعلام النبلاء ج3، ص 332</ref>.


[[محدث]]، [[مفسر]] و [[فقیه]] صدر اسلام و از اصحاب کم سن و سال آن حضرت بود. او تا زمان [[امام سجاد|امام سجاد(علیه السلام)]] زنده بود و در زمره اصحاب ائمه علیهم‌السلام بود.  
==ولادت ابن‌عباس ==
در تاریخ ولادت وی اختلاف است، ولی مشهور این است که ابن‌عباس سه سال قبل از [[هجرت]] در [[شعب ابی‌طالب]] به دنیا آمد<ref> اسدالغابة، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص 193</ref>.


== دودمان ابن عباس ==
==دوران پیامبر ==
عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، پسر عموی پیامبر بوده و مادرش لبابه دختر حارث بوده و کنیه‌اش ابوالعباس می‌باشد. <ref>سیر اعلام النبلاء ج3، ص 332</ref>
[[ذهبی]] می‌نویسد: «عبدالله بن عباس بیش از سی ماه همراه پیامبر بوده است<ref>سنن ابن ماجه ح166؛ حُلیة الاولیاء ج1، ص 315؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج10، ص 293، ج11، ص 345؛ هندی، کنز العمال، ح 33586</ref>


== ولادت ابن عباس ==
طبق نقل‌های تاریخی، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد عبدالله بن عباس دعای خیر فرمود؛ چنانچه در کتب حدیثی و تاریخی آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به ابن‌عباس فرمود: «اللهم علّمه الحکمةَ<ref>کتاب الثقات ج3، ص 207، ج 1، ص 315؛ صفة الصفوة، ج 1، ص 323</ref>
در تاریخ ولادت وی اختلاف است، ولی مشهور این است که ابن عباس سه سال قبل از [[هجرت]] در [[شعب ابی‌طالب]] به دنیا آمد. <ref> اسدالغابة، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص 193</ref>


== دوران پیامبر ==
در جای دیگر چنین فرمود: «الّلهمّ بارِکْ فیه و انْشُرْ مِنْه<ref>حلیة الاولیاء، ج1، ص 316. ابن جوزی در نقل دیگر از پیامبر می‌نویسد:«اللهم فقّهه فی الدین و علّمهُ التأویل.» صفة الصفوة، ج 1، ص 233</ref>
[[ذهبی]] می‌نویسد: «عبدالله بن عباس بیش از سی ماه همراه پیامبر بوده است.» <ref>سنن ابن ماجه ح166؛ حُلیة الاولیاء ج1، ص 315؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج10، ص 293، ج11، ص 345؛ هندی، کنز العمال، ح 33586</ref>


طبق نقل‌های تاریخی، پیامبر (صلی الله علیه) در مورد عبدالله بن عباس دعای خیر فرمود؛ چنانچه در کتب حدیثی و تاریخی آمده که پیامبر(صلی الله علیه) به ابن عباس فرمود: «اللهم علّمه الحکمةَ.» <ref>کتاب الثقات ج3، ص 207، ج ص 315؛ صفة الصفوة، ج ص 323</ref>
هم‌چنین نقل شده [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] دست مبارک خود را بر سر ابن‌عباس گذارده و فرمود: «اللهم اَعْطِهِ الحکمة و عَلِّمْهُ التأویل<ref>تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234</ref>


در جای دیگر چنین فرمود: «الّلهمّ بارِکْ فیه و انْشُرْ مِنْه.» <ref>حلیة الاولیاء، ج1، ص 316. ابن جوزی در نقل دیگر از پیامبر می‌نویسد:«اللهم فقّهه فی الدین و علّمهُ التأویل.» صفة الصفوة، ج 1، ص 233</ref>
سنّ ابن‌عباس هنگام رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در کتب تاریخی بین 10 تا 15 سال نقل شده است<ref>صفة الصفوة، ج1،ص323؛اسدالغابة، ج3،ص193</ref>


همچنین نقل شده [[حضرت محمد (ص)|پیغمبر اکرم(صلی الله علیه)]] دست مبارک خود را بر سر ابن عباس گذارده و فرمود: «اللهم اَعْطِهِ الحکمة و عَلِّمْهُ التأویل.» <ref>تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234</ref>
==ایمان به دوازده امام ==
عطا می‌گوید: «ما سی تن از بزرگان طائف در بیماری دم مرگ عبداللّه بن عباس بر او وارد شدیم، او ناتوان شده بود، سلام کردیم و نشستیم. ابن‌عباس از من پرسید: عطا اینها چه کاره‌اند؟ گفتم: آقا! اینها بزرگان شهرند و عبداللّه بن سلمة بن حضرمی طائفی، عمارة بن ابی الاجلح و ثابت بن مالک در میان آنهایند.


سنّ ابن عباس هنگام رحلت پیامبر (صلی الله علیه) در کتب تاریخی بین 10 تا 15 سال نقل شده است. <ref>صفة الصفوة، ج1،ص323؛اسدالغابة، ج3،ص193</ref>
من یک به یک از آنها نام بردم و آنان نزد او رفتند و گفتند: ای پسر عموی رسول خدا! تو پیامبر خدا را دیده و سخن او را شنیده‌ای، ایشان پیرامون اختلاف این امت چه گفتند؛ گروهی [[علی بن ابی طالب|علی]] را بر دیگران مقدم دانسته‌اند و گروهی دیگر او را پس از سه تن قرار دادند؟


== ایمان به دوازده امام ==
ابن‌عباس نفسی کشید و گفت: از رسول خدا شنیدم که فرمود: «علی با حق است و حق با علی است. او امام و جانشین پس از من است؛ هر کس به او تمسّک جوید، رستگار می‌شود و نجات می‌یابد و هر کس از فرمانش سرپیچی کند، گمراه شود. آری، او مرا [[کفن]] می‌کند و [[غسل]] می‌دهد و قرضم را ادا می‌کند. او پدر دو سبط من، [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]] است و امامان 9 گانه از نسل حسین هستند و مهدی این امت، از ماست».
عطا می‌گوید: «ما سی تن از بزرگان طائف در بیماری دم مرگ عبداللّه بن عباس بر او وارد شدیم، او ناتوان شده بود، سلام کردیم و نشستیم. ابن عباس از من پرسید: عطا اینها چه کاره‌اند؟ گفتم: آقا! اینها بزرگان شهرند و عبداللّه بن سلمة بن حضرمی طائفی، عمارة بن ابی الاجلح و ثابت بن مالک در میان آنهایند.


من یک به یک از آنها نام بردم و آنان نزد او رفتند و گفتند: ای پسر عموی [[رسول خدا]]! تو پیامبر خدا را دیده و سخن او را شنیده ای، ایشان پیرامون اختلاف این امت چه گفتند؛ گروهی [[علی]] را بر دیگران مقدم دانسته‌اند و گروهی دیگر او را پس از سه تن قرار دادند؟
عبداللّه بن سلمة بن حضرمی‌ گفت: ای پسر عموی رسول خدا! چرا پیش‌تر اینها را به ما نگفتید؟ گفت: به خدا [[سوگند]]! من آنچه را شنیده بودم، بازگفتم و شما را نصیحت کردم لیکن شما نصیحت‌کنندگان را دوست ندارید!
 
ابن عباس نفسی کشید و گفت: از رسول خدا شنیدم که فرمود: «علی با حق است و حق با علی است. او امام و جانشین پس از من است؛ هر کس به او تمسّک جوید، رستگار می‌شود و نجات می‌یابد و هر کس از فرمانش سرپیچی کند، گمراه شود. آری، او مرا [[کفن]] می‌کند و [[غسل]] می‌دهد و قرضم را ادا می‌کند. او پدر دو سبط من، [[حسن]] و [[حسین]] است و امامان نه گانه از نسل حسین هستند و مهدی این امت، از ماست».
 
عبداللّه بن سلمة بن حضرمی‌ گفت: ای پسر عموی رسول خدا! چرا پیش تر این‌ها را به ما نگفتید؟ گفت: به خدا [[سوگند]]! من آنچه را شنیده بودم، بازگفتم و شما را نصیحت کردم لیکن شما نصیحت کنندگان را دوست ندارید!


سپس گفت: ای بندگان خدا! تقوای الهی پیشه کنید همانند تقوای کسی که از این موضوع عبرت نمی‌گیرد...پیش از رسیدن مرگ برای آخرت کاری بکنید و به ریسمان محکم عترت پیامبرتان چنگ زنید که من از او شنیدم که می‌فرمود: «هرکس پس از من به خاندانم تمسّک جوید، از رستگاران است.»
سپس گفت: ای بندگان خدا! تقوای الهی پیشه کنید همانند تقوای کسی که از این موضوع عبرت نمی‌گیرد...پیش از رسیدن مرگ برای آخرت کاری بکنید و به ریسمان محکم عترت پیامبرتان چنگ زنید که من از او شنیدم که می‌فرمود: «هرکس پس از من به خاندانم تمسّک جوید، از رستگاران است.»
خط ۸۴: خط ۵۲:
آنگاه به شدت گریست و حاضران گفتند: آیا با این جایگاهی که نسبت به رسول خدا داری، می‌گریی؟ رو به من کرد و گفت: ای عطا! من برای دو چیز می‌گریم؛ ترس از قیامت و جدایی دوستان!
آنگاه به شدت گریست و حاضران گفتند: آیا با این جایگاهی که نسبت به رسول خدا داری، می‌گریی؟ رو به من کرد و گفت: ای عطا! من برای دو چیز می‌گریم؛ ترس از قیامت و جدایی دوستان!


سپس مردم پراکنده شدند و ابن عباس به من گفت: ای عطا! دستم را بگیر و مرا به صحن خانه ببر، آنگاه دست‌ها را به آسمان بلند کرد و گفت: پروردگارا! من به وسیله [[اهل بیت (علیهم‌السلام)|محمد و آل محمد]] به تو تقرّب می‌جویم. پروردگارا! من به وسیله آقایم [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]] به تو تقرّب می‌جویم. و این عبارت را آن قدر تکرار کرد تا بر زمین افتاد. ما پس از ساعتی درنگ، او را بلند کردیم و دیدیم که چشم از جهان فرو بسته است<ref>ابن خزاز قمی، کفایة الاثر، ص 10 ـ 22، ابو عمرو کشّی، اختیار معرفة الرجال، ص56، شماره 106؛ کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص 231 ـ 238</ref>
سپس مردم پراکنده شدند و ابن‌عباس به من گفت: ای عطا! دستم را بگیر و مرا به صحن خانه ببر، آنگاه دست‌ها را به آسمان بلند کرد و گفت: پروردگارا! من به وسیله [[اهل بیت|محمد و آل محمد]] به تو تقرّب می‌جویم. پروردگارا! من به وسیله آقایم [[علی بن ابی طالب|علی بن ابی‌طالب]] به تو تقرّب می‌جویم. و این عبارت را آن قدر تکرار کرد تا بر زمین افتاد. ما پس از ساعتی درنگ، او را بلند کردیم و دیدیم که چشم از جهان فرو بسته است<ref>ابن خزاز قمی، کفایة الاثر، ص 10 ـ 22، ابو عمرو کشّی، اختیار معرفة الرجال، ص56، شماره 106؛ کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص 231 ـ 238</ref>


== جایگاه علمی ابن عباس ==
==جایگاه علمی ابن‌عباس==
در برخی [[احادیث]] آمده که پیامبر، ضمن [[دعا]] برای ابن عباس، از خدا خواسته است که علم [[تأویل قرآن]] را به وی بیاموزد. <ref>جفری، مقدمتان فی علوم القرآن، ص۵۳۵۴</ref>
در برخی [[احادیث]] آمده که پیامبر، ضمن [[دعا]] برای ابن‌عباس، از خدا خواسته است که علم [[تأویل قرآن]] را به وی بیاموزد<ref>جفری، مقدمتان فی علوم القرآن، ص۵۳۵۴</ref>.


ابن عباس مشهورترین [[مفسر قرآن]] در قرن اول [[هجری]] است. او می‌گوید: من علم تفسیر را مدیون علی بن ابی‌طالب هستم. آنچه من می‌دانم در برابر علم او چونان قطره‌ای در برابر اقیانوس است. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق٬ ج۱، ص۱۹</ref> جایگاه علمی او چنان بود که در میان [[صحابه]] و [[تابعین]] هنگام اختلاف در [[تفسیر قرآن]] سخن وی را مقدم می‌داشتند. <ref>ذهبی، التفسیر و المفسرون، ۱۴۰۷ق٬ ج۱، ص۵۱</ref>
ابن‌عباس مشهورترین مفسر قرآن در قرن اول [[هجری]] است. او می‌گوید: من علم تفسیر را مدیون علی بن ابی‌طالب هستم. آنچه من می‌دانم در برابر علم او چونان قطره‌ای در برابر اقیانوس است<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق٬ ج۱، ص۱۹</ref>. جایگاه علمی او چنان بود که در میان [[صحابه]] و [[تابعین]] هنگام اختلاف در [[تفسیر قرآن]] سخن وی را مقدم می‌داشتند<ref>ذهبی، التفسیر و المفسرون، ۱۴۰۷ق٬ ج۱، ص۵۱</ref>.


مجاهد روش تفسیری ابن عباس را مکتب تفسیری مکه می‌نامد. <ref>نوفل مجاهد، المفسر و التفسیر، ۱۴۱۱ق٬ ج۱، ص۲۷۲ـ۲۷۳</ref> وی اول کس بود که برای توضیح مفردات قرآن شواهدی از اشعار کهن عرب میآورد. <ref>عقیقی بخشایشی٬ طبقات مفسران شیعه، ۱۳۸۷ش٬ ص۷۹۲</ref> ذهبی او را از بزرگان منابع [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]] معرفی کرده است. <ref>ذهبی، ج۳، ص۳۳۱</ref>
مجاهد روش تفسیری ابن‌عباس را مکتب تفسیری مکه می‌نامد<ref>نوفل مجاهد، المفسر و التفسیر، ۱۴۱۱ق٬ ج۱، ص۲۷۲ـ۲۷۳</ref>. وی اول کس بود که برای توضیح مفردات قرآن شواهدی از اشعار کهن عرب م‌یآورد<ref>عقیقی بخشایشی٬ طبقات مفسران شیعه، ۱۳۸۷ش٬ ص۷۹۲</ref>. ذهبی او را از بزرگان منابع [[فقه]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]] معرفی کرده است<ref>ذهبی، ج۳، ص۳۳۱</ref>.


به گفته ذهبی و زرکلی ابن عباس ۱،۶۶۰ حدیث نقل کرده است. <ref> زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۹۵</ref> که [[بخاری]] ۱۲۰ حدیث و مسلم ۹ حدیث از وی نقل کرده‌اند. بخش بزرگی از روایات پیش‌بینی خلافت بنی‌عباس به او منسوب است. <ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۶۳</ref>
به گفته ذهبی و زرکلی ابن‌عباس ۱،۶۶۰ حدیث نقل کرده است<ref> زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۹۵</ref>. که [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] ۱۲۰ حدیث و مسلم ۹ حدیث از وی نقل کرده‌اند. بخش بزرگی از روایات پیش‌بینی خلافت بنی‌عباس به او منسوب است<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۶۳</ref>.


ابن عباس از پیامبر(صلی الله علیه)، [[علی بن ابی طالب|علی(علیه السلام)]]، [[عمر]]، [[معاذ بن جبل]] و [[ابوذر]] روایت کرده است. <ref>أسدالغابة، ج‏۳، ص۱۸۸</ref> افراد بسیاری از او روایت کرده‌اند از جمله:
ابن‌عباس از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، [[علی بن ابی طالب|علی(علیه‌السلام)]]، [[عمر]]، [[معاذ بن جبل]] و [[ابوذر]] روایت کرده است<ref>أسدالغابة، ج‏۳، ص۱۸۸</ref>. افراد بسیاری از او روایت کرده‌اند از جمله:


* علی بن حسین
*علی بن حسین
* عبدالله بن عمر
*عبدالله بن عمر
* انس بن مالک
*انس بن مالک
* ابوالطفیل
*ابوالطفیل
* ابو امامه بن سهل بن حنیف
*ابو امامه بن سهل بن حنیف
* کثیر بن عباس
*کثیر بن عباس
* علی بن عبدالله بن عباس
*علی بن عبدالله بن عباس
* عکرمه
*عکرمه
* وهب بن منبه
*وهب بن منبه
* عروة بن زبیر
*عروة بن زبیر
* سعید بن مسیب
*سعید بن مسیب
* عمرو بن دینار
* عمرو بن دینار
* مجاهد
*مجاهد
* عبید بن عمیر
*عبید بن عمیر
* محمد بن کعب
*محمد بن کعب
* عبیدالله بن عبدالله بن عتبة
*عبیدالله بن عبدالله بن عتبة
* سلیمان بن یسار و... <ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۸۸</ref>
*سلیمان بن یسار و...<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۸۸</ref>.


== جایگاه ابن عباس در نقل احادیث ==
==جایگاه ابن‌عباس در نقل احادیث==
ابن عباس پس از رحلت [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] در طلب علم و جمع‌آوری احادیث ایشان بسیار کوشیده است. <ref>الاصابه، ج۴، ص۱۲۵</ref> ذهبی می‌نویسد: «ابن عباس بیش از 1660 حدیث نقل کرده که بخاری 120 حدیث و [[مسلم]] فقط 9 حدیث از وی نقل کرده‌اند». <ref> سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 359</ref>
ابن‌عباس پس از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در طلب علم و جمع‌آوری احادیث ایشان بسیار کوشیده است. <ref>الاصابه، ج۴، ص۱۲۵</ref> ذهبی می‌نویسد: «ابن‌عباس بیش از 1660 حدیث نقل کرده که بخاری 120 حدیث و [[مسلم]] فقط 9 حدیث از وی نقل کرده‌اند<ref> سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 359</ref>


== رحلت ابن عباس ==
== رحلت ابن‌عباس ==
ابن عباس در اواخر عمر خود در [[مکه]] زندگی می‌کرد، که با نبرد [[عبدالله بن زبیر]] و [[عبدالملک بن مروان]] مواجه شد. عبدالله بن زبیر از وی [[بیعت]] خواست ولی ابن عباس سرباز زد؛ لذا [[ابن زبیر]] وی را از مکه بیرون کرد و روانه [[طائف]] ساخت. <ref>تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 110؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص 353</ref>
ابن‌عباس در اواخر عمر خود در [[مکه]] زندگی می‌کرد، که با نبرد [[عبدالله بن زبیر]] و [[عبدالملک بن مروان]] مواجه شد. عبدالله بن زبیر از وی [[بیعت]] خواست ولی ابن‌عباس سرباز زد؛ لذا [[ابن زبیر]] وی را از مکه بیرون کرد و روانه [[طائف]] ساخت<ref>تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 110؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص 353</ref>.


در تاریخ وفات ابن عباس، اختلاف است ولی مشهور این است که ابن عباس در سال 68 هجری و در 70 سالگی در شهر طائف بدرود حیات گفت و [[محمد بن حنفیه]] بر وی [[نماز]] خواند و جنازه وی را در همانجا دفن نمود. <ref>صفة الصفوة، ج1، ص 323</ref>
در تاریخ وفات ابن‌عباس، اختلاف است ولی مشهور این است که ابن‌عباس در سال 68 هجری و در 70 سالگی در شهر طائف بدرود حیات گفت و [[محمد بن حنفیه]] بر وی [[نماز]] خواند و جنازه وی را در همانجا دفن نمود<ref>صفة الصفوة، ج1، ص 323</ref>.


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانویس|4}}
{{پانویس}}


[[رده:صحابه محبوب شیعه]]
[[رده:شخصیت‌ها]]
[[رده:مفسران شیعه]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:مفسران]]
[[رده:مفسران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۶

عبدالله ابن عباس
عبدالله ابن عباس.jpg
نام کاملعبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب
نام‌های دیگرابوالعباس، ابن عباس، حبرالامه، بحر
اطلاعات شخصی
محل تولدشعب ابی‌طالب
محل درگذشتطائف
دیناسلام، شیعه
آثار
  • تفسیر ابن عباس
  • تفسیر جلودی کتاب
  • التنزیل کتاب القرائات
  • الناسخ و المنسوخ
  • غریب القرآن
  • مسائل نافع بن ازرق
فعالیت‌ها
  • از یاران امام علی و امام حسن و امام حسین
  • استاندار بصره

عبدالله بن عباس معروف به ابن‌عباس پسر عموی پیامبر گرامی اسلام است که مورد احترام شیعه و اهل‌سنت بوده و سخنان او در متون تفسیری و کلامی فریقین به طور فراوان دیده می­شود. ابن‌عباس بیشترین زمان از عمر خود را با امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) بوده است، با وجود این، همو مشاور و امین عمر بن خطاب خلیفه دوم نیز به شمار می‌­آمده است. وی روایات تفسیریِ فراوانی داشته، شاگرد و مشاور امام علی (علیه‌السلام) بوده است. محدث، مفسر و فقیه صدر اسلام و از اصحاب کم سن و سال آن حضرت بود. او تا زمان امام سجاد (علیه‌السلام) زنده بود و در زمره اصحاب ائمه علیهم‌السلام بود.

دودمان ابن‌عباس

عبداللّه بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، پسر عموی پیامبر بوده و مادرش لبابه دختر حارث بوده و کنیه‌اش ابوالعباس می‌باشد[۱].

ولادت ابن‌عباس

در تاریخ ولادت وی اختلاف است، ولی مشهور این است که ابن‌عباس سه سال قبل از هجرت در شعب ابی‌طالب به دنیا آمد[۲].

دوران پیامبر

ذهبی می‌نویسد: «عبدالله بن عباس بیش از سی ماه همراه پیامبر بوده است[۳]

طبق نقل‌های تاریخی، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد عبدالله بن عباس دعای خیر فرمود؛ چنانچه در کتب حدیثی و تاریخی آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به ابن‌عباس فرمود: «اللهم علّمه الحکمةَ[۴]

در جای دیگر چنین فرمود: «الّلهمّ بارِکْ فیه و انْشُرْ مِنْه[۵]

هم‌چنین نقل شده پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دست مبارک خود را بر سر ابن‌عباس گذارده و فرمود: «اللهم اَعْطِهِ الحکمة و عَلِّمْهُ التأویل[۶]

سنّ ابن‌عباس هنگام رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در کتب تاریخی بین 10 تا 15 سال نقل شده است[۷]

ایمان به دوازده امام

عطا می‌گوید: «ما سی تن از بزرگان طائف در بیماری دم مرگ عبداللّه بن عباس بر او وارد شدیم، او ناتوان شده بود، سلام کردیم و نشستیم. ابن‌عباس از من پرسید: عطا اینها چه کاره‌اند؟ گفتم: آقا! اینها بزرگان شهرند و عبداللّه بن سلمة بن حضرمی طائفی، عمارة بن ابی الاجلح و ثابت بن مالک در میان آنهایند.

من یک به یک از آنها نام بردم و آنان نزد او رفتند و گفتند: ای پسر عموی رسول خدا! تو پیامبر خدا را دیده و سخن او را شنیده‌ای، ایشان پیرامون اختلاف این امت چه گفتند؛ گروهی علی را بر دیگران مقدم دانسته‌اند و گروهی دیگر او را پس از سه تن قرار دادند؟

ابن‌عباس نفسی کشید و گفت: از رسول خدا شنیدم که فرمود: «علی با حق است و حق با علی است. او امام و جانشین پس از من است؛ هر کس به او تمسّک جوید، رستگار می‌شود و نجات می‌یابد و هر کس از فرمانش سرپیچی کند، گمراه شود. آری، او مرا کفن می‌کند و غسل می‌دهد و قرضم را ادا می‌کند. او پدر دو سبط من، حسن و حسین است و امامان 9 گانه از نسل حسین هستند و مهدی این امت، از ماست».

عبداللّه بن سلمة بن حضرمی‌ گفت: ای پسر عموی رسول خدا! چرا پیش‌تر اینها را به ما نگفتید؟ گفت: به خدا سوگند! من آنچه را شنیده بودم، بازگفتم و شما را نصیحت کردم لیکن شما نصیحت‌کنندگان را دوست ندارید!

سپس گفت: ای بندگان خدا! تقوای الهی پیشه کنید همانند تقوای کسی که از این موضوع عبرت نمی‌گیرد...پیش از رسیدن مرگ برای آخرت کاری بکنید و به ریسمان محکم عترت پیامبرتان چنگ زنید که من از او شنیدم که می‌فرمود: «هرکس پس از من به خاندانم تمسّک جوید، از رستگاران است.»

آنگاه به شدت گریست و حاضران گفتند: آیا با این جایگاهی که نسبت به رسول خدا داری، می‌گریی؟ رو به من کرد و گفت: ای عطا! من برای دو چیز می‌گریم؛ ترس از قیامت و جدایی دوستان!

سپس مردم پراکنده شدند و ابن‌عباس به من گفت: ای عطا! دستم را بگیر و مرا به صحن خانه ببر، آنگاه دست‌ها را به آسمان بلند کرد و گفت: پروردگارا! من به وسیله محمد و آل محمد به تو تقرّب می‌جویم. پروردگارا! من به وسیله آقایم علی بن ابی‌طالب به تو تقرّب می‌جویم. و این عبارت را آن قدر تکرار کرد تا بر زمین افتاد. ما پس از ساعتی درنگ، او را بلند کردیم و دیدیم که چشم از جهان فرو بسته است[۸]

جایگاه علمی ابن‌عباس

در برخی احادیث آمده که پیامبر، ضمن دعا برای ابن‌عباس، از خدا خواسته است که علم تأویل قرآن را به وی بیاموزد[۹].

ابن‌عباس مشهورترین مفسر قرآن در قرن اول هجری است. او می‌گوید: من علم تفسیر را مدیون علی بن ابی‌طالب هستم. آنچه من می‌دانم در برابر علم او چونان قطره‌ای در برابر اقیانوس است[۱۰]. جایگاه علمی او چنان بود که در میان صحابه و تابعین هنگام اختلاف در تفسیر قرآن سخن وی را مقدم می‌داشتند[۱۱].

مجاهد روش تفسیری ابن‌عباس را مکتب تفسیری مکه می‌نامد[۱۲]. وی اول کس بود که برای توضیح مفردات قرآن شواهدی از اشعار کهن عرب م‌یآورد[۱۳]. ذهبی او را از بزرگان منابع فقه، حدیث، تفسیر معرفی کرده است[۱۴].

به گفته ذهبی و زرکلی ابن‌عباس ۱،۶۶۰ حدیث نقل کرده است[۱۵]. که بخاری ۱۲۰ حدیث و مسلم ۹ حدیث از وی نقل کرده‌اند. بخش بزرگی از روایات پیش‌بینی خلافت بنی‌عباس به او منسوب است[۱۶].

ابن‌عباس از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، علی(علیه‌السلام)، عمر، معاذ بن جبل و ابوذر روایت کرده است[۱۷]. افراد بسیاری از او روایت کرده‌اند از جمله:

  • علی بن حسین
  • عبدالله بن عمر
  • انس بن مالک
  • ابوالطفیل
  • ابو امامه بن سهل بن حنیف
  • کثیر بن عباس
  • علی بن عبدالله بن عباس
  • عکرمه
  • وهب بن منبه
  • عروة بن زبیر
  • سعید بن مسیب
  • عمرو بن دینار
  • مجاهد
  • عبید بن عمیر
  • محمد بن کعب
  • عبیدالله بن عبدالله بن عتبة
  • سلیمان بن یسار و...[۱۸].

جایگاه ابن‌عباس در نقل احادیث

ابن‌عباس پس از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در طلب علم و جمع‌آوری احادیث ایشان بسیار کوشیده است. [۱۹] ذهبی می‌نویسد: «ابن‌عباس بیش از 1660 حدیث نقل کرده که بخاری 120 حدیث و مسلم فقط 9 حدیث از وی نقل کرده‌اند[۲۰]

رحلت ابن‌عباس

ابن‌عباس در اواخر عمر خود در مکه زندگی می‌کرد، که با نبرد عبدالله بن زبیر و عبدالملک بن مروان مواجه شد. عبدالله بن زبیر از وی بیعت خواست ولی ابن‌عباس سرباز زد؛ لذا ابن زبیر وی را از مکه بیرون کرد و روانه طائف ساخت[۲۱].

در تاریخ وفات ابن‌عباس، اختلاف است ولی مشهور این است که ابن‌عباس در سال 68 هجری و در 70 سالگی در شهر طائف بدرود حیات گفت و محمد بن حنفیه بر وی نماز خواند و جنازه وی را در همانجا دفن نمود[۲۲].

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء ج3، ص 332
  2. اسدالغابة، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص 193
  3. سنن ابن ماجه ح166؛ حُلیة الاولیاء ج1، ص 315؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج10، ص 293، ج11، ص 345؛ هندی، کنز العمال، ح 33586
  4. کتاب الثقات ج3، ص 207، ج 1، ص 315؛ صفة الصفوة، ج 1، ص 323
  5. حلیة الاولیاء، ج1، ص 316. ابن جوزی در نقل دیگر از پیامبر می‌نویسد:«اللهم فقّهه فی الدین و علّمهُ التأویل.» صفة الصفوة، ج 1، ص 233
  6. تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234
  7. صفة الصفوة، ج1،ص323؛اسدالغابة، ج3،ص193
  8. ابن خزاز قمی، کفایة الاثر، ص 10 ـ 22، ابو عمرو کشّی، اختیار معرفة الرجال، ص56، شماره 106؛ کتاب سلیم بن قیس هلالی، ص 231 ـ 238
  9. جفری، مقدمتان فی علوم القرآن، ص۵۳۵۴
  10. ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق٬ ج۱، ص۱۹
  11. ذهبی، التفسیر و المفسرون، ۱۴۰۷ق٬ ج۱، ص۵۱
  12. نوفل مجاهد، المفسر و التفسیر، ۱۴۱۱ق٬ ج۱، ص۲۷۲ـ۲۷۳
  13. عقیقی بخشایشی٬ طبقات مفسران شیعه، ۱۳۸۷ش٬ ص۷۹۲
  14. ذهبی، ج۳، ص۳۳۱
  15. زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۹۵
  16. بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۶۳
  17. أسدالغابة، ج‏۳، ص۱۸۸
  18. ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۸۸
  19. الاصابه، ج۴، ص۱۲۵
  20. سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 359
  21. تاریخ خلیفه بن خیاط، ص 110؛ سیر اعلام النبلاء، ج3، ص 353
  22. صفة الصفوة، ج1، ص 323