عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
فرزندان دیگر عقیل منقرض شدند و از آنان اولادى باقى نماند جز محمد که عبدالله [[فقیه]] و [[مفسر]] معروف و عبدالرحمن فرزندان او هستند. | فرزندان دیگر عقیل منقرض شدند و از آنان اولادى باقى نماند جز محمد که عبدالله [[فقیه]] و [[مفسر]] معروف و عبدالرحمن فرزندان او هستند. | ||
=مسلمان شدن | =مسلمان شدن عقیل در تاریخ صحیح= | ||
چند نفر از [[بنی هاشم]] قبل از [[جنگ بدر]] در [[مكه]] به [[اسلام]] | چند نفر از [[بنی هاشم]] قبل از [[جنگ بدر]] در [[مكه]] به [[اسلام]] گرویده بودند و بنا به مصالحی و از روی تقیه، از اظهار آن امتناع می ورزیدند و شركت نمودن آنان به همراه [[مشركین]] در جنگ بدر نیز از روی اجبار و اكراه بوده است. <ref> ابن سعد در طبقات، ج 4، ق 1، ص 30 میگوید: «و كان عقیل ممّن أخرج من بنیهاشم كرها الی بدر فاسر یومئذ.» </ref> | ||
لذا [[رسول خدا(ص)]] به اصحاب خود دستور داد كه «در | لذا [[رسول خدا(ص)]] به اصحاب خود دستور داد كه «در این جنگ (بدر) تعدادی از بنی هاشم شركت نمودهاند كه نیازی در جنگ نداشتند، اگر به آنان دست یافتید از ریختن خونشان خودداری كنید.»، كه از جمله آنان عباس، عقیل و [[ابوالبختری]] بودند. <ref> تاریخ طبری حوادث سال دوم هجرت؛ كامل ابن اثیر، ج 2، ص 89؛ سیره ابن هشام، ج 2، ص 197</ref> | ||
عقیل و عباس پس از آنكه در جنگ بدر به [[اسارت]] [[مسلمانان]] در آمدند، اسلام خود را علنی نمودند. ابن قتیبه دینوری دراین مورد میگوید: «فاسلم العباس و أمر عقیلاً فأسلم، و لم یسلم من الأساری غیر هما» <ref>معارف، چاپ دوم، ص 68</ref> | |||
«از | «از اسیران مكه كه در اختیار مسلمانان قرار گرفته بودند، بجز عباس و عقیل كسی اسلام را نپذیرفت.» | ||
مسلمان شدن | مسلمان شدن عقیل اگر قبل از جنگ بدر هم نبود، بطور مسلم و یقین در جنگ بدر و از سال دوم هجرت، به اسلام گرویده و جزء مسلمانان بوده است. | ||
=عقیل از دیدگاه [[رجال شناسان]] [[اهل سنت]]= | =عقیل از دیدگاه [[رجال شناسان]] [[اهل سنت]]= | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
در این بحثِ «شخصیت عقیل از دیدگاه رجال شناسان اهل سنت» این مطلب مطرح است که تخصّص آنها [[علم رجال]] و کارشان معرفی ناقلان [[حدیث]] از لحاظ موقعیت [[معنوی]] و مورد اعتماد بودن آنها و یا عکس آن است. اینان عقیل را نه از نظر کثرت و قلّتِ حدیث ونه از زاویه تاریخ و [[صحابی]] بودن، بلکه از این جهت از وی یاد کرده اند که او از رجال حدیث و ناقلان اثر و سنت [[رسول خدا(ص)]] است. از جمله رجال شناسان و منابعی که در اختیار داریم عبارتند از | در این بحثِ «شخصیت عقیل از دیدگاه رجال شناسان اهل سنت» این مطلب مطرح است که تخصّص آنها [[علم رجال]] و کارشان معرفی ناقلان [[حدیث]] از لحاظ موقعیت [[معنوی]] و مورد اعتماد بودن آنها و یا عکس آن است. اینان عقیل را نه از نظر کثرت و قلّتِ حدیث ونه از زاویه تاریخ و [[صحابی]] بودن، بلکه از این جهت از وی یاد کرده اند که او از رجال حدیث و ناقلان اثر و سنت [[رسول خدا(ص)]] است. از جمله رجال شناسان و منابعی که در اختیار داریم عبارتند از | ||
1. سرسلسله رجال شناسان اهل سنت، [[ابوحاتم رازی]] (متوفای 327 هـ .ق.) است که عقیل را جزء ناقلین حدیث معرفی کرده و کسانی را که از وی اخذ حدیث نمودهاند، چهار نفر میشمارد و چنین میگوید:«عقیل جزء صحابه رسول خدا است و ناقلان حدیث پیامبر از وی عبارتند از: [[موسی بن طلحه]]، [[عطاء بن ابی ریاح]]، [[حسن (بصری)]] و [[مالک بن ابی عامر]]» <ref> الجرح و | 1. سرسلسله رجال شناسان اهل سنت، [[ابوحاتم رازی]] (متوفای 327 هـ .ق.) است که عقیل را جزء ناقلین حدیث معرفی کرده و کسانی را که از وی اخذ حدیث نمودهاند، چهار نفر میشمارد و چنین میگوید:«عقیل جزء صحابه رسول خدا است و ناقلان حدیث پیامبر از وی عبارتند از: [[موسی بن طلحه]]، [[عطاء بن ابی ریاح]]، [[حسن (بصری)]] و [[مالک بن ابی عامر]]» <ref> الجرح و التعدیل، ج 6، ص 218 </ref> | ||
2. و از کسانی که عقیل را با این سمت معرفی نموده است، ابن حجر عسقلانی است در «تهذیب التهذیب»، ولی او تعداد ناقلان حدیث از عقیل را هفت نفر ذکر نموده، مینویسد:«نقل کنندگان حدیث از وی; عبارتند از فرزندش محمد، نوادهاش عبدالله بن محمد و علاوه بر اینها [[عطاء]]، [[ابوصالح سمّان]]، [[موسی بن طلحه]]، [[حسن بصری]] و [[مالک بن ابی عامر اصبحی]]». <ref>ج 7، ص 254 </ref> ابن حجر در کتاب دیگرش «تقریب التهذیب» نیز از عقیل به عنوان یکی از رجال حدیث یاد نموده است. <ref>الجرح و | 2. و از کسانی که عقیل را با این سمت معرفی نموده است، ابن حجر عسقلانی است در «تهذیب التهذیب»، ولی او تعداد ناقلان حدیث از عقیل را هفت نفر ذکر نموده، مینویسد:«نقل کنندگان حدیث از وی; عبارتند از فرزندش محمد، نوادهاش عبدالله بن محمد و علاوه بر اینها [[عطاء]]، [[ابوصالح سمّان]]، [[موسی بن طلحه]]، [[حسن بصری]] و [[مالک بن ابی عامر اصبحی]]». <ref>ج 7، ص 254 </ref> ابن حجر در کتاب دیگرش «تقریب التهذیب» نیز از عقیل به عنوان یکی از رجال حدیث یاد نموده است. <ref>الجرح و التعدیل، ج 2، ص 29 </ref> | ||
3. [[حافظ شمس الدین ذهبی]]، ناقلان حدیث از عقیل را همانند ابن حجر، به استثنای مالک بن ابی عامر، می شمارد و می نویسد: «روی عنه ابنه محمد و ...» <ref> | 3. [[حافظ شمس الدین ذهبی]]، ناقلان حدیث از عقیل را همانند ابن حجر، به استثنای مالک بن ابی عامر، می شمارد و می نویسد: «روی عنه ابنه محمد و ...» <ref>تاریخ اسلام عهد معاویه، ص 84</ref> | ||
=حضور | =حضور عقیل در مراسم ازدواج [[علی (ع)]] و [[فاطمه(س)]]= | ||
باید توجه داشت كه جنگ بدر در آخر جمادیالثانی سال دوم هجرت رخ داده و ازدواج [[امیر مؤمنان]] با [[فاطمه زهرا(س)]] پنج ماه پس از این [[جنگ]] در اول یا ششم ذی حجه همان سال و مراسم [[زفاف]] آنان در شب پنجشنبه بیست و یكم محرم سال سوم هجرت واقع شده است. <ref>مرحوم سید بن طاوس در اقبال با اسناد از شیخ مفید در كتاب حدائق الریاضش در اعمال ماه محرم نقل میكند: «ولیلة احدی و عشرین منه و كانت لیلة خمیس سنة ثلث من الهجرة كانت زفاف فاطمة بنت رسول اللّهـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ الی منزل امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ یستحب صومه شكرا للّه بما وقف من جمع حجته و صفیته». </ref> | |||
طبق گفته منابع [[ | طبق گفته منابع [[شیعه]]، عقیل در دو مرحله از مراسم این ازدواج، حضور و مشاركت داشته است: | ||
'''مرحله اول''' | '''مرحله اول''' | ||
طبق گزارش | طبق گزارش «اربلی» محدث و مورخ معروف در كشف الغمه، ضمن روایت مشروحی از امیر مؤمنان (ع) در مورد ازدواج آن حضرت با فاطمه(س) چنین آمده است: | ||
«پس از گذشت | «پس از گذشت یك ماه از مراسم عقد، برادرم عقیل نزد من آمد و ضمن اظهار مسرّت از ازدواجم با دختر [[پیامبر]] چنین گفت: برادر! چرا از [[رسول خدا]] درخواست نمی كنی تا اجازه دهد همسرت را به خانه ات بیاوری و با تشكیل زندگی جدید چشم مان روشن تر و قلب مان شادمان تر شود؟ گفتم برادر! شرم و حیا از رسول خدا(ص) مانع از این | ||
درخواست | درخواست گردیده است. آنگاه به من قسم داد كه به همراه او به محضر رسول خدا (ص) برویم و...» <ref>كشف الغمه، ج 1، ص 360 </ref> | ||
'''مرحله دوم''' | '''مرحله دوم''' | ||
بزرگ محدث | بزرگ محدث شیعه، [[شیخ صدوق]] ضمن روایتی، جریان بدرقه و مشایعت حضرت زهرا به خانه امیر مؤمنان(ع) را نقل نموده و در آن روایت چنین آمده است كه: | ||
«رسول خدا(ص) [[فاطمه(س)]] را بر شتر شهبا سوار نمود. [[سلمان]] افسار شتر را به دست گرفت و رسول خدا و [[حمزه]] و | «رسول خدا(ص) [[فاطمه(س)]] را بر شتر شهبا سوار نمود. [[سلمان]] افسار شتر را به دست گرفت و رسول خدا و [[حمزه]] و عقیل و جعفر و [[اهل بیت]] از پشت سرش با شمشیر كشیده، می رفتند و همسران پیامبر نیز در پیشاپیش، در حالی كه سرود میخواندند، در حركت بودند. (والنّبی و حمزة و عقیل و جعفر و أهل البیت یمشون خلفها مشهرین سیوفهم...) <ref> به نقل مناقب، ج 3، ص 354، از مولد فاطمه ـ سلام اللّه علیها</ref> | ||
=وفات | =وفات عقیل= | ||
درگذشت وی را برخی در دوره حکومت [[معاویه]] و برخی در ابتدای [[خلافت]] [[یزید]] (قبل از [[واقعه حره]]) دانسته‌اند. <ref>بن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۳۹</ref> | درگذشت وی را برخی در دوره حکومت [[معاویه]] و برخی در ابتدای [[خلافت]] [[یزید]] (قبل از [[واقعه حره]]) دانسته‌اند. <ref>بن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۳۹</ref> | ||
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۳
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۵۳، ۸ سپتامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
| نام | عقیل |
|---|---|
| نام کامل | عقیل بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب |
| کنیه | ابویزید |
| زادروز | ده سال بعد از عام الفیل |
| نام پدر | ابوطالب |
| نام مادر | فاطمه بنت اسد |
| زمان اسلام آوردن | بعد از جنگ بدر |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| حضور در جنگ‌ها | جنگ موته • غزوه حنین |
| دلیل شهرت | برادر امیرالمؤمنین(ع) • پدر مسلم |
| نقش‌های برجسته | نسب‌شناس بزرگ قریش |
| درگذشت | دوران حکومت معاویه • مدینه |
| آرامگاه | مدینه • بقیع |
عقیل بن ابی‌طالب یکى از شخصیت هایى که در تاریخ اسلام مورد بى مهرى فراوان برخى تاریخ نویسان قرار گرفته; عقیل بن ابى طالب, برادر بزرگ تر حضرت على(ع) است. شاید بالاترین جرم عقیل این باشد که برادر على(ع) است; جرمى که باعث شد برخى تاریخ نویسان, پدرش, ابوطالب را از زمره مسلمانان خارج نمایند.
همان ابوطالب که ابن ابى الحدید معتزلى, دانشمند بزرگ اهل سنت در باره اش گفت: ((اگر ابوطالب نبود, از اسلام نشانه و یادى نبود.))
امام باقر(ع) فرمود: ((اگر ایمان همه مردم را در یک کفه ترازو و ایمان ابوطالب رادر کفه دیگر آن قرار دهند, ایمان ابوطالب سنگینى خواهد کرد.))
عقیل کیست
عقیل فرزند ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم, مادرش فاطمه بنت اسد بن هاشم و پسرعموى پیامبر گرامى اسلام(ص) است. او از ناحیه پدر و مادر هاشمى است. على(ع)، جعفر، طالب، ام هانى (فاخته)، جمانه و ریطه، برادران و خواهران اویند. [۱]
وى 20 سال از على(ع) و 10 سال از جعفر بزرگ تر و 10 سال از طالب کوچک تر بود. بنابراین مى توان سال تولد او را 30 سال پیش از بعثت پیامبر(ص) دانست. عقیل مورد علاقه و محبت ویژه ابوطالب بود. درسالى که مردم مکه بر اثر خشکسالى، روزگار سختى را سپرى مى کردند, رسول خدا(ص) به عمویش، عباس پیشنهاد کرد تا به خانه ابوطالب بروند و هرکدام یکى از فرزندان وى را به خانه بیاورند و نگه دارى کنند و بدین سان بار زندگى او را سبک نمایند.
وقتى آن ها به خانه ابوطالب رفتند و موضوع را طرح کردند ابوطالب گفت: عقیل را براى من بگذارید و دیگر هرچه مى خواهید انجام دهید. پیامبر گرامى(ص)، حضرت على(ع) را و عباس، جعفر را به خانه خود برد. [۲]
عقیل داراى 17 فرزند به نام هاى: مسلم، عبدالله، عبیدالله، محمد، عبدالرحمن، حمزه، على، جعفر، یزید، عثمان، سعید، سعد، رمله، زینب، فاطمه، اسمإ و ام هانى بود.
مسلم بن عقیل در جریان نهضت و قیام امام حسین(ع) از جانب آن حضرت به کوفه اعزام و در آن جا به دست عبیدالله بن زیاد والى کوفه دستگیر شد و با وضع دلخراشى به شهادت رسید. عبدالله و عبدالرحمن نیز در روز عاشورا شهید شدند. [۳] فرزندان دیگر عقیل منقرض شدند و از آنان اولادى باقى نماند جز محمد که عبدالله فقیه و مفسر معروف و عبدالرحمن فرزندان او هستند.
مسلمان شدن عقیل در تاریخ صحیح
چند نفر از بنی هاشم قبل از جنگ بدر در مكه به اسلام گرویده بودند و بنا به مصالحی و از روی تقیه، از اظهار آن امتناع می ورزیدند و شركت نمودن آنان به همراه مشركین در جنگ بدر نیز از روی اجبار و اكراه بوده است. [۴]
لذا رسول خدا(ص) به اصحاب خود دستور داد كه «در این جنگ (بدر) تعدادی از بنی هاشم شركت نمودهاند كه نیازی در جنگ نداشتند، اگر به آنان دست یافتید از ریختن خونشان خودداری كنید.»، كه از جمله آنان عباس، عقیل و ابوالبختری بودند. [۵]
عقیل و عباس پس از آنكه در جنگ بدر به اسارت مسلمانان در آمدند، اسلام خود را علنی نمودند. ابن قتیبه دینوری دراین مورد میگوید: «فاسلم العباس و أمر عقیلاً فأسلم، و لم یسلم من الأساری غیر هما» [۶] «از اسیران مكه كه در اختیار مسلمانان قرار گرفته بودند، بجز عباس و عقیل كسی اسلام را نپذیرفت.» مسلمان شدن عقیل اگر قبل از جنگ بدر هم نبود، بطور مسلم و یقین در جنگ بدر و از سال دوم هجرت، به اسلام گرویده و جزء مسلمانان بوده است.
عقیل از دیدگاه رجال شناسان اهل سنت
در این بحثِ «شخصیت عقیل از دیدگاه رجال شناسان اهل سنت» این مطلب مطرح است که تخصّص آنها علم رجال و کارشان معرفی ناقلان حدیث از لحاظ موقعیت معنوی و مورد اعتماد بودن آنها و یا عکس آن است. اینان عقیل را نه از نظر کثرت و قلّتِ حدیث ونه از زاویه تاریخ و صحابی بودن، بلکه از این جهت از وی یاد کرده اند که او از رجال حدیث و ناقلان اثر و سنت رسول خدا(ص) است. از جمله رجال شناسان و منابعی که در اختیار داریم عبارتند از
1. سرسلسله رجال شناسان اهل سنت، ابوحاتم رازی (متوفای 327 هـ .ق.) است که عقیل را جزء ناقلین حدیث معرفی کرده و کسانی را که از وی اخذ حدیث نمودهاند، چهار نفر میشمارد و چنین میگوید:«عقیل جزء صحابه رسول خدا است و ناقلان حدیث پیامبر از وی عبارتند از: موسی بن طلحه، عطاء بن ابی ریاح، حسن (بصری) و مالک بن ابی عامر» [۷]
2. و از کسانی که عقیل را با این سمت معرفی نموده است، ابن حجر عسقلانی است در «تهذیب التهذیب»، ولی او تعداد ناقلان حدیث از عقیل را هفت نفر ذکر نموده، مینویسد:«نقل کنندگان حدیث از وی; عبارتند از فرزندش محمد، نوادهاش عبدالله بن محمد و علاوه بر اینها عطاء، ابوصالح سمّان، موسی بن طلحه، حسن بصری و مالک بن ابی عامر اصبحی». [۸] ابن حجر در کتاب دیگرش «تقریب التهذیب» نیز از عقیل به عنوان یکی از رجال حدیث یاد نموده است. [۹]
3. حافظ شمس الدین ذهبی، ناقلان حدیث از عقیل را همانند ابن حجر، به استثنای مالک بن ابی عامر، می شمارد و می نویسد: «روی عنه ابنه محمد و ...» [۱۰]
حضور عقیل در مراسم ازدواج علی (ع) و فاطمه(س)
باید توجه داشت كه جنگ بدر در آخر جمادیالثانی سال دوم هجرت رخ داده و ازدواج امیر مؤمنان با فاطمه زهرا(س) پنج ماه پس از این جنگ در اول یا ششم ذی حجه همان سال و مراسم زفاف آنان در شب پنجشنبه بیست و یكم محرم سال سوم هجرت واقع شده است. [۱۱]
طبق گفته منابع شیعه، عقیل در دو مرحله از مراسم این ازدواج، حضور و مشاركت داشته است:
مرحله اول
طبق گزارش «اربلی» محدث و مورخ معروف در كشف الغمه، ضمن روایت مشروحی از امیر مؤمنان (ع) در مورد ازدواج آن حضرت با فاطمه(س) چنین آمده است:
«پس از گذشت یك ماه از مراسم عقد، برادرم عقیل نزد من آمد و ضمن اظهار مسرّت از ازدواجم با دختر پیامبر چنین گفت: برادر! چرا از رسول خدا درخواست نمی كنی تا اجازه دهد همسرت را به خانه ات بیاوری و با تشكیل زندگی جدید چشم مان روشن تر و قلب مان شادمان تر شود؟ گفتم برادر! شرم و حیا از رسول خدا(ص) مانع از این درخواست گردیده است. آنگاه به من قسم داد كه به همراه او به محضر رسول خدا (ص) برویم و...» [۱۲]
مرحله دوم
بزرگ محدث شیعه، شیخ صدوق ضمن روایتی، جریان بدرقه و مشایعت حضرت زهرا به خانه امیر مؤمنان(ع) را نقل نموده و در آن روایت چنین آمده است كه: «رسول خدا(ص) فاطمه(س) را بر شتر شهبا سوار نمود. سلمان افسار شتر را به دست گرفت و رسول خدا و حمزه و عقیل و جعفر و اهل بیت از پشت سرش با شمشیر كشیده، می رفتند و همسران پیامبر نیز در پیشاپیش، در حالی كه سرود میخواندند، در حركت بودند. (والنّبی و حمزة و عقیل و جعفر و أهل البیت یمشون خلفها مشهرین سیوفهم...) [۱۳]
وفات عقیل
درگذشت وی را برخی در دوره حکومت معاویه و برخی در ابتدای خلافت یزید (قبل از واقعه حره) دانسته‌اند. [۱۴]
پانویس
- ↑ الطبقات الکبرى, ج 8, ص 51
- ↑ مجاهد مى گوید: ازجمله نعمت هاى خداوند بر على(ع) همین بود که آن حضرت به خانه رسول خدا(ص) رفت و با آن حضرت بود تا به پیامبرى مبعوث گردید و على(ع) ایمان آورد. ابوالفرج اصفهانى مى افزاید: پیامبر(ص) فرمود: ((همان را برگزیدم که خداوند برایم برگزیده بود.)) ابن ابى الحدید پس از نقل این مطلب, مى گوید: على(ع) از شش سالگى درکنار پیامبر(ص) بود. آن حضرت در تربیت او مى کوشید. على(ع) به این فراز از زندگى اش اشاره مى کند و مى فرماید: ((من 7 سال پیش از دیگران خدا را عبادت کرده ام و آواز فرشتگان را زمانى مى شنیدم که هنوز پیامبر(ص) مإمور به ابلاغ رسالتش نشده بود.)) (تاریخ طبرى, ج 3, ص ;313 مقاتل الطالبیین, ص ;15 شرح نهج البلاغه, ج 1, ص 15.)
- ↑ از برخى شواهد استفاده مى شود که تعداد فرزندان عقیل که در روز عاشورا به شهادت رسیدند, بیش از دو نفر است. ر.ک: تاریخ طبرى, ج 6, ص ;64 العقد الفرید, ج 5, ص ;132 المعارف, ص 204 و اعیان الشیعه, ج 3, ص 219 و ج 4, ص 129 و ج 7, ص 36. هنگامى که اسیران از خاندان امام حسین(ع) را پس از شهادت آن حضرت نزد یزید در شام آوردند, دختر عقیل و خواهر مسلم در مرثیه شهیدان چنین سرود: ((عینى ابکى بعبره و عویل و اندبى سته کلهم لصلب على قد اصیبوا و خمسه لعقیل)) خطاب به چشمش مى کند که در رثاى 6 نفر از فرزندان على و 5 نفر از فرزندان عقیل اشک بریزد.
- ↑ ابن سعد در طبقات، ج 4، ق 1، ص 30 میگوید: «و كان عقیل ممّن أخرج من بنیهاشم كرها الی بدر فاسر یومئذ.»
- ↑ تاریخ طبری حوادث سال دوم هجرت؛ كامل ابن اثیر، ج 2، ص 89؛ سیره ابن هشام، ج 2، ص 197
- ↑ معارف، چاپ دوم، ص 68
- ↑ الجرح و التعدیل، ج 6، ص 218
- ↑ ج 7، ص 254
- ↑ الجرح و التعدیل، ج 2، ص 29
- ↑ تاریخ اسلام عهد معاویه، ص 84
- ↑ مرحوم سید بن طاوس در اقبال با اسناد از شیخ مفید در كتاب حدائق الریاضش در اعمال ماه محرم نقل میكند: «ولیلة احدی و عشرین منه و كانت لیلة خمیس سنة ثلث من الهجرة كانت زفاف فاطمة بنت رسول اللّهـ صلّی اللّه علیه و آله و سلم ـ الی منزل امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ یستحب صومه شكرا للّه بما وقف من جمع حجته و صفیته».
- ↑ كشف الغمه، ج 1، ص 360
- ↑ به نقل مناقب، ج 3، ص 354، از مولد فاطمه ـ سلام اللّه علیها
- ↑ بن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۳۹