محکمه اولی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''محكمه اولى''' يا داورى خواهان نخست؛ اوّلين فرقه از خوارج اند كه از فرمان ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''محكمه اولى''' يا داورى خواهان نخست؛ اوّلين فرقه از [[خوارج]] اند كه از فرمان [[حضرت على (ع)]] سر باز زدند.
'''محکمه اولی''' یا داوری خواهان نخست؛ اوّلین فرقه از [[خوارج]]<nowiki/>‌اند که از فرمان [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (ع)]] سرباز زدند.


==وجه تسمیه==
== وجه تسمیه ==
نشوان الحميرى مى‏ نويسد: آنان را از اين جهت محكمه خواندند كه تحكيم را در [[جنگ صفين]] انكار كردند و گفتند: لا حكم الّا للّه. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393</ref> البته برخی از منابع، <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref> محكمه را «حكميه» خوانده اند و می گویند که آنان كسانى بودند كه در جنگ صفين بر حضرت على (ع) شوريده و گفتند که حكمى جز حكم خدا نيست و حكمى نيز براى مردمان نمى ‏باشد.  
نشوان الحمیری می‌نویسد: آنان را از این جهت محکمه خواندند که تحکیم را در [[جنگ صفین]] انکار کردند و گفتند: لا حکم الّا للّه. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393</ref> البته برخی از منابع، <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref> محکمه را «حکمیه» خوانده‌اند و می‌گویند که آنان کسانی بودند که در جنگ صفین بر حضرت علی (ع) شوریده و گفتند که حکمی جز حکم خدا نیست و حکمی نیز برای مردمان نمی‌‏باشد.  


==رهبران فرقه==
== تاریخچه ==
رهبران اولیه این فرقه، افرادی چون عروة بن حدیر و یزید بن عاصم محاربی بوده اند که در جریان جنگ صفین، مقابل امام علی(ع) قرار گرفته به او اعتراض کردند و سپس از خوارج شدند.  
نوشته‌اند نخستین کسی که از محکمه اولی از فرمان امام سرباز زد، عروة بن حدیر برادر مرداس خارجی بود. برخی یزید بن عاصم محاربی را نام بردند و می‌گویند که در جنگ صفین چون موافقت دو لشکر را بر داوری میان حضرت علی (ع) و [[معاويه|معاویه]] اعلام کردند، مردی‏ ربیعی از بنی یشکر که در جنگ از همراهان حضرت علی (ع) بود بر لشکر معاویه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای درآورد و با فریاد بلند گفت که بدانید: من علی (ع) و معاویه را از خلافت برداشتم و از حکم هر دوی ایشان بیزاری می‏‌جویم. این را گفت و دوباره بر یاران حضرت علی (ع) تاخت تا آنکه کشته شد.
 
== رهبران فرقه ==
رهبران اولیه این فرقه، افرادی چون عروة بن حدیر و یزید بن عاصم محاربی بوده‌اند که در جریان جنگ صفین، مقابل امام علی(ع) قرار گرفته به او اعتراض کردند و سپس از خوارج شدند.  
<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%85%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C</ref>
<ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%85%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C</ref>
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393 با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46.</ref><ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 23.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref>


==تاریخچه==
== پانویس ==
نوشته اند نخستين كسى كه از محکمه اولی از فرمان امام سر باز زد، عروة بن حدير برادر مرداس خارجى بود. برخى يزيد بن عاصم محاربى را نام بردند و می گویند که در جنگ صفين چون موافقت دو لشكر را بر داورى ميان حضرت على (ع) و [[معاويه]] اعلام کردند، مردى‏ ربيعى از بنى يشكر كه در جنگ از همراهان حضرت على (ع) بود بر لشكر معاويه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت  و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای در آورد و با فریاد بلند گفت که بدانيد: من على (ع) و معاويه را از خلافت برداشتم و از حكم هر دوى ايشان بيزارى مى‏ جويم. اين را گفت و دوباره بر ياران حضرت على (ع) تاخت تا آن که کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393  با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46.</ref><ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 23.</ref> <ref>مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.</ref>
{{پانویس}}
 
==پانویس==


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۷

محکمه اولی یا داوری خواهان نخست؛ اوّلین فرقه از خوارج‌اند که از فرمان حضرت علی (ع) سرباز زدند.

وجه تسمیه

نشوان الحمیری می‌نویسد: آنان را از این جهت محکمه خواندند که تحکیم را در جنگ صفین انکار کردند و گفتند: لا حکم الّا للّه. [۱] البته برخی از منابع، [۲] محکمه را «حکمیه» خوانده‌اند و می‌گویند که آنان کسانی بودند که در جنگ صفین بر حضرت علی (ع) شوریده و گفتند که حکمی جز حکم خدا نیست و حکمی نیز برای مردمان نمی‌‏باشد.

تاریخچه

نوشته‌اند نخستین کسی که از محکمه اولی از فرمان امام سرباز زد، عروة بن حدیر برادر مرداس خارجی بود. برخی یزید بن عاصم محاربی را نام بردند و می‌گویند که در جنگ صفین چون موافقت دو لشکر را بر داوری میان حضرت علی (ع) و معاویه اعلام کردند، مردی‏ ربیعی از بنی یشکر که در جنگ از همراهان حضرت علی (ع) بود بر لشکر معاویه تاخت و تعدادی از نفرات لشکر را کشت و سپس به طرف یاران امام هجوم آورد و مردی از آنان را از پای درآورد و با فریاد بلند گفت که بدانید: من علی (ع) و معاویه را از خلافت برداشتم و از حکم هر دوی ایشان بیزاری می‏‌جویم. این را گفت و دوباره بر یاران حضرت علی (ع) تاخت تا آنکه کشته شد.

رهبران فرقه

رهبران اولیه این فرقه، افرادی چون عروة بن حدیر و یزید بن عاصم محاربی بوده‌اند که در جریان جنگ صفین، مقابل امام علی(ع) قرار گرفته به او اعتراض کردند و سپس از خوارج شدند. [۳] [۴] [۵][۶] [۷]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393
  2. مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.
  3. https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%85%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 393 با ویرایش و اصلاح و جابجایی جملات
  5. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46.
  6. عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 23.
  7. مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 354.