معنیون‏ از طوایف دروزیه‌اند که از مهم‌ترین انشعابات اسماعیلیه است. بزرگ‌ترین امیر ایشان، شخصی به نام امیر‌فخر‌الدین‌قرقماس‌بن‌معن‌دروزی بود که در بلاد شوف واقع در لبنان ساکن بود. این طایفه بر این گمان بودند که نسب‌شان به معن‌بن‌زائده برمی‌گردد[۱]. ابوالولید مَعْن بن زائده شیبانی (مقتول در سال 151 هجری قمری) از امرای مشهور عرب در اواخر دوره اموی و اوایل دوره عباسی و از شخصیت‌هایی بود که به جود و کرم و سخاوت شهرت داشت و همچنین وی در آن دوره، از امرای یزید بن عمر بن هبیره والی عراقین عرب و عجم بود[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 421 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. پایگاه کتابخانه مجلس شورای اسلامی.