احمد بن عبدالله معن اندلسی
احمد بن عبدالله معن اندلسی یکی از بزرگان روسای خانقاهی و شیوخ ثروتمند تصوف در شهر فاس در کشور مغرب بود که به سال 1042 ق متولد شد.
جایگاه اجتماعی و سیاسی
او دارای ثروت فراوانی بود به شکلی که املاک و مستغلات گسترده‌ای در داخل شهر و زمین‌های کشاورزی متعددی در خارج از شهر را در تملک خویش داشت. وی در زمان مولا اسماعیل در فاس نقش معنوی و سیاسی موثری را بر عهده داشت.
طریقت
در تصوف طریقه شاذلیه قادری را اختیار کرده بود.
آثار
از او کتابی به جای مانده است که علت شهرت تاریخی او نیز از همین جهت است که عبارتند از:
علمای خاندان قادریه در فاس که برای معرفی سبک و سیاق زندگی صوفیانه اش و همچنین معرفی علمای خاندان فاسیه به رشته تحریر درآمده است.
فرزندان
از وی چهار پسر با نام‌های محمد، محمد العربی، عبدالرحمان و مسعود ذکر شده است.
درگذشت
به گواهی تاریخ وی به سال 1120 دار فانی را وداع گفته است[۱].