پرش به محتوا

حمدون قصار

از ویکی‌وحدت
حسن بصری
نام أبوصالح حمدون بن أحمد بن عمارة القصّار النیشابوری
نام‎های دیگر حمدون القصار
درگذشت 271ق

أبوصالح حمدون بن أحمد بن عمارة القصّار النیشابوری یکی از علمای برجسته تصوف و اهل سنت در قرن سوم هجری بود. وی موسس طریقه ملاتیه صوفیه است[۱]. ذهبی او را با عنوان شیخ صوفیه یاد کرده است[۲]. او عالمی فقیه بود که بر روش سفیان ثوری معتقد بود. او در سال 271 هجری در نیشابور دیده از جهان فرو بست و در مقبره حیره به خاک سپرده شد.

اساتید

محمد بن بکار بن الریان، ابن راهویه، أبا معمرالهذلی، أبا تراب النخشبی و أبا حفص النیشابوری.

شاگردان

فرزندش الحافظ أبوحامد الأعمشی، مکی بن عبدان، أبوجعفر بن حمدان و...

گفتار

  • استعانت مخلوق از مخلوق مانند کمک زندانی به زندانی دیگر است.
  • هیچ کس از بلا نمی ترسد، مگر کسی که پروردگارش را متهم (بد) کرده باشد[۳].
  • هر که را در او دیدی صفت نیکویی است، او را رها مکن که تو را به برکتش می‌رساند[۴].
  • به حمدون بن احمد گفته شد: سخنان پیشینیان از ما سودمندتر است، گفت: زیرا آنان برای جلالت اسلام و رستگاری نفوس انسانی و رضای خدای رحمان سخن می‌گفتند در حالی که ما برای حفظ غرور خود، طلب دنیا و رضای خلق صحبت می‌کنیم[۵].

پانویس

  1. طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبدالرحمن السلمی، ص109-113، دار الکتب العلمیة، ط2003
  2. سیر أعلام النبلاء، تألیف: الذهبی، ج13، ص50-51
  3. حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص246
  4. طبقات الأولیاء، تألیف: ابن الملقن، ص257
  5. محمدون القصار