ثوریه
| ثوریه | |
|---|---|
 | |
| نام | ثوریه |
| موسس | ابوعبداللّه سفیانبنسعید ثوری کوفی |
| عقیده | در علم کلام سفیان ثوری از صفاتیه بود، اما در روایات فقهی غالبا به رویه شیخین استناد میکرد. وی همچنین معتقد بود که یک مسلمان باید از اولوالامر اطاعت کند، خواه متّصف به عدل باشد یا جور. |
ثوریه، مذهبی فقهی است که شامل پیروان ابوعبداللّه سفیانبنسعید ثوری کوفی میشود.
وجه تسمیه
سفیانبنسعید را از آن جهت ثوری میخوانند که یکی از اجداد او ثوربنعبد منات نام داشت[۱].
زندگینامه
ثوری در سال 96 هجری قمری در کوفه متولد شد و در همان جا علم حدیث را آموخت. او مردی زاهد و بیاعتنای به خلفا و درباریان بود. بنابراین، مورد تعقیب منصور و مهدی، دو خلیفه عباسی قرار گرفت و مجبور به ترک وطن شد و مدتی در یمن و حجاز و در مکه بهسر برد، اما در آن شهر بر وی سخت گرفتند و به بصره رفته و در آن شهر ساکن شد. وی سر انجام در شعبان سال 161 هجری قمری در 64 سالگی درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد.
آرای فقهی و کلامی سفیان ثوری
ثوری در فقه از پیروان اهل حدیث بود و از ثقات آن طایفه به شمار میرفت. بعضی او را برتر از مالکبنانس دانستهاند.ابنندیم از بعضی از مؤلفات او یاد کرده که از جمله آنها «الجامعالکبیر و الجامعالصغیر» و «کتاب الفرائض» و دو رساله دیگر است. وی تفسیری بر قرآن نوشته و ابواسحاق ثعلبی به آن استشهاد کرده است. امّا سفیان ثوری در علم کلام از «صفاتیه» بود و صفاتی را که برای خداوند در قرآن کریم آمده از خصائص ذات او میدانست. او در روایات فقهی غالبا به رویه شیخین استناد میکرد و علاوه ترجیح میداد که بسمله را با بانگی خفیف تلاوت کند و جهاد را تا روز قیامت باقی و واجب میدانست. وی میگفت یک مسلمان باید از اولوالامر اطاعت نماید، خواه متّصف به عدل باشد یا جور. با اینحال او به شیعه تمایل داشت و به قول صاحب کتاب «طبقات الحفاظ» جعفربنمحمد (علیهالسّلام) یکی از شیوخ او بود. البته بعضی گفتهاند که او زیدی مذهب بود و چون مردی زاهد و گوشهگیر بود صوفیه او را از پیشوایان پیشین خود شمردهاند. چنانکه شیخ فریدالدین عطّار نیشابوری در کتاب «تذکرة الاولیاء» او را از بزرگان صوفیه دانسته است[۲].
