علی الخواص
علی الخواص البرلسی عالم دینی مسلمان و از چهرههای تصوف اسلامی در قرن دهم هجری قمری بود. او تصوف را عمدتاً از ابراهیم المتبولی و شیخ برکات الخیاط گرفت. او عالمی امی بود[۱]از این رو شاگردش عبدالوهاب شعرانی آنچه را که میگفت در کتابی به نام«درر الغوّاص فی فتاوى سیدی علی الخواص»گردآوری کرد و در مقدمه آن درباره او چنین گفته است. : «این گزیده معتبری است از فتاوای شیخ و الگوی ما، ولی الله کامل، راسخ، امی محمدی سیدی علی الخواص که خداوند برکات وجود و علومش را بر ما و تمامی مسلمانان در دنیا و آخرت دوباره سرازیر کند»[۲].
احوالات
هنگام وضو گرفتن برای نماز گناهان مردم را می دید و اگر کسى در برابر او مینشست گناهان او را از زمان ولادت برای الخواص آشکار میشد، او صوفى است که اوج مقامات را به خود اختصاص داده و در بالاترین مقامها جای گرفته است. تا حدی که فهم دقیق مقامات او برای همگان امکانپذیر نبود.
وجه تسمیه
او را الخواص مینامیدند زیرا از چوب حصیری بافی میکرد. البرلسی و همچنین بالبرلس، نسبت او به البرلسی است که نام روستایی در شمال دلتااست.
وفات
وی در اواخر جمادی الاخر سال 949 هجری قمری در یکی از محلههای قدیمی قاهره وفات یافت و در گوشه شیخ برکات الخیاط در باب الفتوح یا باب النصر که زیارتگاه معروفی است به خاک سپرده شد[۳].
پانویس
- ↑ درر الغواص على فتاوى سیدی علی الخواص، تألیف: عبدالوهّاب الشعرانی، ص3
- ↑ علی الخواص
- ↑ عتباتک یا مصر.. علی الخواص