۴٬۹۳۳
ویرایش
قزلباشیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قزلباشیه''' یا صاحبان عمامه سرخ که در آغاز شعار شاه [[اسماعیل صفوى|اسماعیل صفوی]] و لشکریان او بود و آن رمزی از تاج سرخ سلطان حیدر است که دوازده ترک به نشانه دوازده امام داشت. | '''قزلباشیه''' یا صاحبان عمامه سرخ که در آغاز شعار شاه [[اسماعیل صفوى|اسماعیل صفوی]] و لشکریان او بود و آن رمزی از تاج سرخ سلطان حیدر است که دوازده ترک به نشانه دوازده امام داشت. | ||
==پراکندگی جغرافیایی== | == پراکندگی جغرافیایی == | ||
آنان در آناطولی پراکندهاند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «[[نصیریه]]» است و نژاد آنها مخلوطی از [[کرد]] و [[ترک]] میباشد. | آنان در آناطولی پراکندهاند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «[[نصیریه]]» است و نژاد آنها مخلوطی از [[کرد]] و [[ترک]] میباشد. | ||
==آداب و رسوم== | == آداب و رسوم == | ||
قزلباشیه موی سر را نمیتراشند و ریش‌ها را بلند می‌کنند و [[نماز]] پنجگانه را به جا نمی‌آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمیگیرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه میگیرند و بر شهادت امام حسن و امام حسین میگریند. | قزلباشیه موی سر را نمیتراشند و ریش‌ها را بلند می‌کنند و [[نماز]] پنجگانه را به جا نمی‌آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمیگیرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه میگیرند و بر شهادت امام حسن و امام حسین میگریند. | ||
==اعقتادات== | == اعقتادات == | ||
ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[ حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[ حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت میدانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز میخوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار میدهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود میگریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکهای نان و کاسهای از شراب گرفته، نان را در آن میاندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند.به روحانیون خود «دده» میگویند و معتقدند که دده‌ها، واسطهای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361 | ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت میدانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز میخوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار میدهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود میگریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکهای نان و کاسهای از شراب گرفته، نان را در آن میاندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند. به روحانیون خود «دده» میگویند و معتقدند که دده‌ها، واسطهای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 242- 245.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||