پرش به محتوا

قزلباشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''قزلباشیه''' یا صاحبان عمامه سرخ که در آغاز شعار شاه [[اسماعیل صفوى|اسماعیل صفوی]] و لشکریان او بود و آن رمزی از تاج سرخ سلطان حیدر است که دوازده ترک به نشانه دوازده امام داشت.
'''قزلباشیه''' یا صاحبان عمامه سرخ که در آغاز شعار شاه [[اسماعیل صفوى|اسماعیل صفوی]] و لشکریان او بود و آن رمزی از تاج سرخ سلطان حیدر است که دوازده ترک به نشانه دوازده امام داشت.


==پراکندگی جغرافیایی==
== پراکندگی جغرافیایی ==
آنان در آناطولی پراکنده‌‏اند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «[[نصیریه]]» است و نژاد آنها مخلوطی از [[کرد]] و [[ترک]] می‌‏باشد.
آنان در آناطولی پراکنده‌‏اند و مذهب‌شان ترکیبی از عقاید «[[نصیریه]]» است و نژاد آنها مخلوطی از [[کرد]] و [[ترک]] می‌‏باشد.


==آداب و رسوم==
== آداب و رسوم ==
قزلباشیه موی سر را نمی‌‏تراشند و ریش‌ها را بلند می‌کنند و [[نماز]] پنج‏‌گانه را به جا نمی‌آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمی‏‌گیرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه می‌‏گیرند و بر شهادت امام حسن و امام حسین می‌‏گریند.
قزلباشیه موی سر را نمی‌‏تراشند و ریش‌ها را بلند می‌کنند و [[نماز]] پنج‏‌گانه را به جا نمی‌آورند و ماه رمضان [[روزه]] نمی‏‌گیرند، تنها دوازده روز از آغاز ماه محرم را روزه می‌‏گیرند و بر شهادت امام حسن و امام حسین می‌‏گریند.


==اعقتادات==
== اعقتادات ==
ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[ حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[ حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت می‏‌دانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز می‏‌خوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‏‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار می‌‏دهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود می‌‏گریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکه‏‌ای نان و کاسه‌‏ای از شراب گرفته، نان را در آن می‌‏اندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند.به روحانیون خود «دده» می‏‌گویند و معتقدند که دده‌ها، واسطه‏‌ای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 242- 245.</ref>
ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت می‏‌دانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز می‏‌خوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‏‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار می‌‏دهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود می‌‏گریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکه‏‌ای نان و کاسه‌‏ای از شراب گرفته، نان را در آن می‌‏اندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند. به روحانیون خود «دده» می‏‌گویند و معتقدند که دده‌ها، واسطه‏‌ای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 242- 245.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
۴٬۹۳۳

ویرایش