پرش به محتوا

قزلباشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵<references />↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
خط ۱۰: خط ۱۰:
ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[ حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[ حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت می‏‌دانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز می‏‌خوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‏‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار می‌‏دهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود می‌‏گریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکه‏‌ای نان و کاسه‌‏ای از شراب گرفته، نان را در آن می‌‏اندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند.به روحانیون خود «دده» می‏‌گویند و معتقدند که دده‌ها، واسطه‏‌ای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361  با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال  1954 میلادی، ص 242- 245.</ref>
ایشان معتقدند که خدا در [[على (ع)|علی (ع)]] تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون [[ حضرت عیسى (ع)|حضرت عیسی (ع)]] و [[ حضرت موسى (ع)|حضرت موسی (ع)]] و [[حضرت داوود (ع)]] حلول کرده بود. حضرت عیسی و [[حضرت مریم]] علیهما السلام را مظهر الوهیت می‏‌دانند و از بین نمازها، [[نماز شب]] را با آواز می‏‌خوانند و گاهی با نواختن آلات موسیقی برگزار می‏‌کنند و حضرت علی، حضرت عیسی، حضرت موسی و حضرت داوود علیهم السلام را مورد تقدیس قرار می‌‏دهند. از جمله عبادات ایشان؛ شبِ چراغ ‏کشان است که آن را به ترکی «چراغی سوندیران» گویند و در آن تاریکی بر گناهان خود می‌‏گریند و اظهار پشیمانی می‌کنند. سپس تکه‏‌ای نان و کاسه‌‏ای از شراب گرفته، نان را در آن می‌‏اندازند و بین حاضران تقسیم می‌کنند. کردهای قزلباش، گوسفندی را ذبح کرده و گوشتش را با نان و شراب بین مردم تقسیم می‌کنند.به روحانیون خود «دده» می‏‌گویند و معتقدند که دده‌ها، واسطه‏‌ای بین خدا و انسان‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 361  با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فى العراق، بغداد، سال  1954 میلادی، ص 242- 245.</ref>


==پانویس==
== پانویس ==
<references />
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب]]