کویت: تفاوت میان نسخه‌ها

=جزاير كشور كويت=

اُمّ‌النَمِل یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است.این جزیره کوچک در خلیج کویت و در فاصله نزدیک از شهر کویت قرار گرفته. فاصلهٔ نزدیک‌ ترین نقطه این جزیره به کرانهٔ اصلی کویت ۶۰۰ متر است.نام ام‌النمل در عربی به معنای «مادر مورچگان» است. در این جزیره بازمانده‌هایی از دوران اسلامی و دوره برنز دیده می‌شود.<ref>نگاهي به تاريخچه "كويت"+ تصاوير - باشگاه خبرنگاران جوان www.yjc.ir › بین‌الملل › بین‌الملل</ref>

مي توان گفت كه در ميان كشورهاي عربي خليج فارس ، مردم كويت از آگاهي و رشد سياسي و مذهبي بيشتري نسبت به ساير ملت ها برخوردارند. آزادي نسبي مطبوعات، گوناگوني آن ‌و وجود مجلس، در رشد ابن آگاهي مؤثر بوده اند. پس از آزادسازي كويت شش گروه سياسي مخالفت دولت توانستند در انتخابات دور هفتم مجلس حضور پيدا كنند كه از اين شش گروه ، چهار گروه را، گروه‌هايي با گرايشات اسلامي تشكيل مي‌دادند.

الف) فعاليت احزاب سياسي ، هفت گروه سياسي نه چندان منسجم، از سني، شيعي، مدعيان مردم سالاري ، آزاد منش و چپ گرا، در صحنه سياسي كويت وجود دارند. به طور كلي احزاب و گروههاي سياسي علني و پنهان به دو دسته اسلام گرايان است و ليبرال ها بين 10 تا 15 كرسي را در اختيار دارند. اسلاميون خواستار روشن شدن حدود معاملات بانكي و رعايت شئونات اسلامي در كشور و ادارات مي‌باشند، در حاليكه ليبرال ها بازگشت به اسلام را تناقض آزادي فردي و انتخاب مي‌دانند. احزاب و گروه‌هاي سياسي موجود عبارتند از :

الحركة الدستورية اسلامية(جنبش مشروطة اسلامي) – ميانه رو

قبل از اشغال كويت توسط عراق اين گروه تحت نام “جمعيه الصلاح الجتماع” به صورت يك پديدة اجتماعي و فرهنگي مشغول فعاليت بود. بعد از اشغالكويت به نام “ حركه المربطون” تغيير نام داد و بعد از آزادي اين كشور ، به نام “الحرöÀ الدستورöâ اسلاöáÌ” ، تغيير يافت. اعتقاد اينگروه بر اين است كه در زير سايه يك حكومت ملي اسلامي فراگير، كه همة گروه هاي مردم در آن مشاركت داشته باشند. بايد حركت كرد. اين گروه اعتقاد به خشونت سياسي نداشته و همچنين فكر ايجاد يك حكومت اسلامي نيز در سر ندارد. اين جنبش به طور رسمي فعاليت خود را از روز 30/3/1991م بعد از آزادي كويت علني كرد. شيخ جاسم مهلهل، رهبر جنبش و دكتر اسماعيل شطي، از اعضا مهم اين جنبش مي‌باشد كه هم اكنون هضو مجلس ملي كويت است.

المجتمع الاسلامي الشعبي(جمعيت اسلامي مردمي)

اين گروه در دوران اشغال كويت نقش اجتماعي برجسته‌اي را ايفا نمود. در رأس مسئولين و دست اند كاران آن “احمد باقر” و “جاسم العون” قرار دارند، البته اعضاي ديگر گروه به صورت محرمانه عضويت دارند و تا كنون رهبران اصلي و اعضاي هيئت مؤسس آن شناخته نشده‌اندو اعتقاد به ايجاد حكومت اسلامي ، از راه‌هاي شرعي و قانوني و اتخاذ شيوة خشونت در برگزاري حكومت اسلامي از جمله اصول آنان است. و همچنين معتقدند كه با اصلاح تك تك افراد ، جامعه نيز اصلاح مي‌گردد. گروه فوق با وراثت در حكومت ، مخالف بوده و خواهان دور شدن افراد خاندان هيئت حاكمه ، از پست‌هاي وزارت مي‌باشد. و در مورد دادن شناسنامه به كويتي هاي بدون، بطور قاطع مخالف است.

الائتلاف السلامي الوطني( حزب مؤتلفه اسلامي ملي) – شيعه

اكثر اعضاي اين گروه را كساني تشكيل مي‌دهند كه از شرق عربستان ، به اين كشور مهاجرت نموده اند اين گروه خواستار اجراي قانون اساسي سال 1962م بوده كه در آن حقوق و آزادي مردم كويت رعايت مي‌شودو تمام مردم در برابر قانون، از حقوق و آزادي مساوي برخوردار هستند. گروه فوق هر نوع ارتباط با كشورهاي استعمارگر را رد مي‌كند ولي ارتباط با ساير كشورها بويژه شيعيان جهان را تأئيد و همچنين خواستار اعطاي شناسنامه به كويتي هاي “بدون” برابر مقررات و ضوابط مي‌باشد. همچنين نظرات خود را از طريق جرايد داخلي اعلام مي‌دارد و با گروه‌هاي ديگر در حمايت از قانون اساسي هم صدا مي‌شود.

التكتل النيابي (طرفداران نظام پارلماني ) ليبرال و طرفدار نظام حاكم

اين گروه كه سه سال بعد از انحلال مجلس نمايندگان ، با تبليغات گسترده و وسيع در بين مردم ، خواستار اعاده و تشكيل مجلس در كويت شد، داراي مشخصات ذيل مي‌باشد:

طيف وسيعي از جريانات سياسي ، ديني ، مذهبي و قومي را دربر مي‌گيرد.

تشكيلات سازماني نامشخص و ايدئولوژي و برنامه ديني نيز ندارد.

داراي پايگاه مردمي نسبتاً وسيعي مي‌باشد.

از قانون اساسي سال 1962م حمايت مي‌كند.

از ارتباطات سياسي با خارج از كويت امتناع مي ورزد.

دادن شناسنامه به كويتي هاي بدون (شناسنامه ) را به شدت رد‌ مي‌كند.

  به موروثي بودن حكومت اهميت مي دهد.

احمد السعدون ؛ پدر روحاني و رهبر اين گروه مي باشد.

التجمع الدستوري(مجمع قانون اساسي) – طرفدار قانون اساسي و ليبرال

مانند اغلب گروه هاي سياسي ، بعد از آزادي كويت در صحنه ظاهر گرديد و به شدت خواستار لغو وراثت از حكومت شد و در حال حاضر، ايجاد حكومت مردمي را در سر دارد. اين گروه صلاح نمي‌داند در مجلس ملي، اعضائي از خاندان حاكم، حضور داشته باشند.  نظر آنها در مورد دادن شناسنامه به كويتي‌هاي “بدون” اين است كه؛ براي برقراري يك نظام دموراتيك و خالي از تبعيض بايد به تمامي كويتي ها شناسنامه يكسان داده شود

المنبر الديمقراطي الكويتي(تربيون دموكراتيك) چپ گرا

اين تربيون كه عموم نيروهاي سياسي ملي و چپ گرا را در بر مي‌گيرد، شامل بعضي از افراد سياسي فعال جامعه نيز مي‌باشند. در زمينة گرد همايي و ايجاد اين تريبون ، مي‌توان از “جنبشملي گرايان عرب”نام برد كه دهة پنجاه در كويت تأسيس گرديده و سهم بسزايي در اين رابطه داشته است. اين تريبون درسال 1992م اولين كنگره خود را تشكيل داد و نظرات خود را از طريق روزنامة “صوا الشعب”انتشار داد، كه در حال حاضر از طريق مجله “ الطليعه”، اين عمل را انجام مي دهد. گروه فوق فقط با احزاب ديني مخالفت مي‌ورزد ولي با ساير گروه هاي سياسي حول محورهاي دموكراتيك و ملي ، اشتراك نظر دارد. همچنين با تعدد احزاب سياسي و دادن آزادي هاي فردي و ايجاد حكومت بر مبناي قانون موافق است