confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
رُوِیَ عَنْ أَمِیرِالْمُؤْمِنیِنَ (عليهالسلام)<ref>این مناجات در کتاب بحارالانوار، جلد ۷۷، صفحه ۲۱ موجود است که چون علامه مجلسی «رضوانالله علیه» از ارشاد القلوب دیلمی، باب ۵۴ نقل نموده به همان مدرک مراجعه و استنساخ گردیده است و اگر تفاوتی در جملات دیده میشود به همین دلیل است</ref>: إنَّ النَّبِیَّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ سَألَ رَبَّهُ فِی لَیْلَهِ الْمِعْراجِ فَقالَ: یا رَبِّ! أیُّ الاْعْمالِ أفْضَلُ؟ فَقالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: لَیْسَ شَیْءٌ عِنْدِی أفْضَلَ مِنَ التَّوَکُّلِ عَلَیَّ وَالرِّضا بِما قَسَمْتُ. | رُوِیَ عَنْ أَمِیرِالْمُؤْمِنیِنَ (عليهالسلام)<ref>این مناجات در کتاب بحارالانوار، جلد ۷۷، صفحه ۲۱ موجود است که چون علامه مجلسی «رضوانالله علیه» از ارشاد القلوب دیلمی، باب ۵۴ نقل نموده به همان مدرک مراجعه و استنساخ گردیده است و اگر تفاوتی در جملات دیده میشود به همین دلیل است</ref>: إنَّ النَّبِیَّ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ سَألَ رَبَّهُ فِی لَیْلَهِ الْمِعْراجِ فَقالَ: یا رَبِّ! أیُّ الاْعْمالِ أفْضَلُ؟ فَقالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: لَیْسَ شَیْءٌ عِنْدِی أفْضَلَ مِنَ التَّوَکُّلِ عَلَیَّ وَالرِّضا بِما قَسَمْتُ. | ||
از امیرمؤمنان عليهالسلام روایت شده است که: پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله وسلّم) در شب معراج از پروردگارش پرسید: پروردگارا! برترین و شریفترین کارها کدام است؟ خداوند عزّوجلّ در پاسخ فرمود: هیچ عملی نزد من بالاتر از توکل بر من و راضی بودن به آنچه که من قسمت کرده ام، نیست | از امیرمؤمنان (عليهالسلام) روایت شده است که: پیامبر اکرم (صلیالله علیه وآله وسلّم) در شب معراج از پروردگارش پرسید: پروردگارا! برترین و شریفترین کارها کدام است؟ خداوند عزّوجلّ در پاسخ فرمود: هیچ عملی نزد من بالاتر از توکل بر من و راضی بودن به آنچه که من قسمت کرده ام، نیست. | ||
<big>شایستگان محبّت خداوند</big><br><big>یا مُحَمَّدُ!</big> وَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَحابِّینَ فِیَّ، وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَواصِلِینَ فِیَّ وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیَّ، وَلَیْسَ لَِمحَبَّتِی عَلَمٌ وَلا نِهایَهٌ، وَکُلَّما رَفَعْتُ لَهُمْ عَلَماً وَضَعْتُ لَهُمْ عَلَماً | <big>شایستگان محبّت خداوند</big><br><big>یا مُحَمَّدُ!</big> وَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَحابِّینَ فِیَّ، وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَواصِلِینَ فِیَّ وَوَجَبَتْ مَحَبَّتِی لِلْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیَّ، وَلَیْسَ لَِمحَبَّتِی عَلَمٌ وَلا نِهایَهٌ، وَکُلَّما رَفَعْتُ لَهُمْ عَلَماً وَضَعْتُ لَهُمْ عَلَماً | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
* اینان کسانی هستند که به مردم به همان گونه که من نگاه میکنم، مینگرند؛ | * اینان کسانی هستند که به مردم به همان گونه که من نگاه میکنم، مینگرند؛ | ||
* و دست نیاز به سوی خلق دراز نمیکنند؛ | * و دست نیاز به سوی خلق دراز نمیکنند؛ | ||
* شکم آنها از | * شکم آنها از مال حرام خالی است؛ | ||
* خوشی و کامرانی آنها در دنیا ذکر و محبّت و رضایت من از ایشان است. | * خوشی و کامرانی آنها در دنیا ذکر و محبّت و رضایت من از ایشان است. | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
ای احمد! اگر دوست داری که پارساترین مردمان باشی، نسبت به دنیا زهد پیشه کن و نسبت به آخرت رغبت داشته باش | ای احمد! اگر دوست داری که پارساترین مردمان باشی، نسبت به دنیا زهد پیشه کن و نسبت به آخرت رغبت داشته باش | ||
پیامبر(صلیالله علیه وآله وسلّم) گفت: خداوندا! چگونه نسبت به دنیا زهد بورزم؟ | پیامبر(صلیالله علیه وآله وسلّم) گفت: خداوندا! چگونه نسبت به دنیا زهد بورزم؟ | ||
پیامبر(صلیالله علیه وآله وسلّم) پرسید: خداوندا! چگونه همواره به یاد تو باشم؟ خداوند فرمود: با دوری از مردم و کینه نسبت به ترش و شیرین و خالی نگهداشتن شکم و خانه از دنیا | خداوند فرمود: از خوراک و آشامیدنی و پوشاک دنیا به اندازه خیلی کم (دو کف دست) استفاده کن و برای فردا چیزی ذخیره مکن و همواره به یاد من باش. | ||
پیامبر(صلیالله علیه وآله وسلّم) پرسید: خداوندا! چگونه همواره به یاد تو باشم؟ | |||
خداوند فرمود: با دوری از مردم و کینه نسبت به ترش و شیرین دنیا و خالی نگهداشتن شکم و خانه از دنیا. | |||
<big>دوری از خوی بچگانه</big><br>یا أحْمَدُ! اِحْذَرْ أنْ تَکُونَ مِثْلَ الصَّبِیِّ إذا نَظَرَ إلَی الاْخْضَرِ وَالاْصْفَرِ أحَبَّهُ وَإذا أُعْطِیَ شَیْئاً مِنَ الْحُلْوِ وَالْحامِضِ اِغْتَرَّ بِهِ | <big>دوری از خوی بچگانه</big><br>یا أحْمَدُ! اِحْذَرْ أنْ تَکُونَ مِثْلَ الصَّبِیِّ إذا نَظَرَ إلَی الاْخْضَرِ وَالاْصْفَرِ أحَبَّهُ وَإذا أُعْطِیَ شَیْئاً مِنَ الْحُلْوِ وَالْحامِضِ اِغْتَرَّ بِهِ | ||
<big>ای احمد!</big> بپرهیز از اینکه مانند بچّه باشی که هرگاه به سبز و زرد نظر میافکند، به آنها دل میبندد و یا ترش و شیرین در اختیارش قرار میگیرد، نسبت به آن فریفته میشود | <big>ای احمد!</big> بپرهیز از اینکه مانند بچّه باشی که هرگاه به سبز و زرد نظر میافکند، به آنها دل میبندد و یا ترش و شیرین در اختیارش قرار میگیرد، نسبت به آن فریفته میشود. | ||
<big>عوامل تقرب به پروردگار</big><br>فَقالَ: یارَبِّ! دُلَّنِی عَلی عَمَل أتَقَرَّبُ بِهِ إِلَیْکَ | <big>عوامل تقرب به پروردگار</big><br>فَقالَ: یارَبِّ! دُلَّنِی عَلی عَمَل أتَقَرَّبُ بِهِ إِلَیْکَ | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۶: | ||
عرض کرد: چگونه چنین کنم؟ | عرض کرد: چگونه چنین کنم؟ | ||
فرمود: خوابت را نماز و غذایت را گرسنگی قرار بده | فرمود: خوابت را نماز و غذایت را گرسنگی قرار بده. | ||
<big>ای احمد!</big> به عزّت و جلالم سوگند که هر بندهای که چهار صفت را برای من ضمانت کند، من نیز او را به بهشت وارد میکنم: زبانش را در کام بپیچد و حرف نزند مگر آنکه آن سخن برای او مفید و ثمر بخش باشد؛ | |||
قلب خود را از وسوسه های اهریمنی حفظ کند؛ | |||
و گرسنگی، نور چشمانش باشد (گرسنگی را دوست بدارد) | همواره بیاندیشد که من به او آگاه و بر کارهایش ناظر هستم؛ | ||
و گرسنگی، نور چشمانش باشد (گرسنگی را دوست بدارد). | |||
<big>گرسنگی و سکوت، خلوت و سجود</big><br> | <big>گرسنگی و سکوت، خلوت و سجود</big><br> | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۲۱: | ||
قالَ: یا رَبِّ! ما مِیراثُ الجُوعِ؟ قالَ: الْحِکْمهُ وَحِفْظُ الْقَلْبِ وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ وَالْحُزْنُ الدّائِمُ وَخِفَّهُ الْمَؤُنَهِ بَیْنَ النّاسِ وَقَوْلُ الْحَقِّ وَلا یُبالِی عاشَ بِیُسْر أمْ بِعُسْر | قالَ: یا رَبِّ! ما مِیراثُ الجُوعِ؟ قالَ: الْحِکْمهُ وَحِفْظُ الْقَلْبِ وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ وَالْحُزْنُ الدّائِمُ وَخِفَّهُ الْمَؤُنَهِ بَیْنَ النّاسِ وَقَوْلُ الْحَقِّ وَلا یُبالِی عاشَ بِیُسْر أمْ بِعُسْر | ||
<big>ای احمد!</big> ای کاش میدانستی که گرسنگی و سکوت و تنهایی چه لذّت و آثاری دارند! | <big>ای احمد!</big> ای کاش میدانستی که گرسنگی و سکوت و تنهایی چه لذّت و آثاری دارند! | ||
عرض کرد: خداوندا! گرسنگی چه اثراتی دارد؟ | |||
فرمود: حکمت، حفظ قلب، تقرّب به من، حزن همیشگی، کم خرج بودن بین مردم، حق گویی، بی اعتنایی به سختی یا آسانی زندگی. | |||
<big>ای احمد!</big> آیا میدانی چه هنگامی بنده به من نزدیک میشود؟ عرض کرد: خیر، ای پروردگار من! فرمود: وقتی که گرسنه یا در حال سجده باشد | <big>یا أحْمَدُ!</big> هَلْ تَدْرِی بِأَیِّ وَقْت یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إلَیَّ؟ | ||
قالَ: لا یا رَبِّ. | |||
قالَ: إذا کانَ جائِعاً أوْ ساجِداً. | |||
<big>ای احمد!</big> آیا میدانی چه هنگامی بنده به من نزدیک میشود؟ | |||
عرض کرد: خیر، ای پروردگار من! | |||
فرمود: وقتی که گرسنه یا در حال سجده باشد. | |||
<big>تعجّب از سه گروه</big><br><big>یا أحْمَدُ!</big> عَجِبْتُ مِنْ ثَلاثَهِ عَبِید؛ عَبْد دَخَلَ فِی الصَّلاهِ وَهُوَ یَعْلَمُ إلی مَنْ یَرْفَعُ یَدَیْهِ وَقُدّامَ مَنْ هُوَ وَهُوَ یَنعَسُ | <big>تعجّب از سه گروه</big><br><big>یا أحْمَدُ!</big> عَجِبْتُ مِنْ ثَلاثَهِ عَبِید؛ عَبْد دَخَلَ فِی الصَّلاهِ وَهُوَ یَعْلَمُ إلی مَنْ یَرْفَعُ یَدَیْهِ وَقُدّامَ مَنْ هُوَ وَهُوَ یَنعَسُ | ||
خط ۱۲۵: | خط ۱۴۳: | ||
وَعَجِبْتُ مِنْ عَبْد لَهُ قُوتُ یَوْم مِنَ الْحَشیشِ أوْ غَیْرِهِ وَهُوَ یَهْتَمُّ لِغَد وَعَجِبْتُ مِنْ عَبْد لا یَدْرِی أنِّی راض عَنْهُ أوْ ساخِطٌ عَلَیْهِ وَهُوَ یَضْحَکُ | وَعَجِبْتُ مِنْ عَبْد لَهُ قُوتُ یَوْم مِنَ الْحَشیشِ أوْ غَیْرِهِ وَهُوَ یَهْتَمُّ لِغَد وَعَجِبْتُ مِنْ عَبْد لا یَدْرِی أنِّی راض عَنْهُ أوْ ساخِطٌ عَلَیْهِ وَهُوَ یَضْحَکُ | ||
<big>ای احمد!</big> از سه بنده خود تعجب میکنم: <br> | <big>ای احمد!</big> از سه بنده خود تعجب میکنم: <br>1- بندهای که به نماز ایستاده و میداند که دستهای خودرا به جانب چه کسی دراز کرده و در پیشگاه چه کسی ایستاده و در عین حال خوابآلود است؛ | ||
2- و تعجّب میکنم از بندهای که روزیِ امروز خود را از سبزی مختصری دارد ولی برای فردایش به فکر فرو رفته است؛ | |||
3- و تعجّب میکنم از بندهای که نمیداند آیا من از او راضی هستم یا بر او غضبناکم، ولی خندان است. | |||
<big>اوصاف و مقام اولیای خداوند</big> | <big>اوصاف و مقام اولیای خداوند</big> | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۵۵: | ||
قالَ: یا رَبِّ! ما عَلامَهُ أُولئِکَ؟ قالَ: مَسْجُونُونَ قَدْ سَجَنُوا ألْسِنَتَهُمْ مِنْ فُضُولِ الْکَلامِ وَبُطُونَهُمْ مِنْ فُضُولِ الطَّعامِ | قالَ: یا رَبِّ! ما عَلامَهُ أُولئِکَ؟ قالَ: مَسْجُونُونَ قَدْ سَجَنُوا ألْسِنَتَهُمْ مِنْ فُضُولِ الْکَلامِ وَبُطُونَهُمْ مِنْ فُضُولِ الطَّعامِ | ||
<big>ای احمد!</big> در بهشت قصری است از لؤلؤ بر فراز لؤلؤ، و مروارید بزرگ درخشان روی مروارید که در آنها قطع و وصلی وجود ندارد (یکپارچه است) در این کاخ، دوستان خاصّ من هستند که هر روز هفتاد بار (به لطف و مهر) به آنان نظرمیافکنم و هربار با آنها سخن میگویم و هفتاد بار بر قلمرو و مقامشان میافزایم | <big>ای احمد!</big> در بهشت قصری است از لؤلؤ بر فراز لؤلؤ، و مروارید بزرگ درخشان روی مروارید که در آنها قطع و وصلی وجود ندارد (یکپارچه است) در این کاخ، دوستان خاصّ من هستند که هر روز هفتاد بار (به لطف و مهر) به آنان نظرمیافکنم و هربار با آنها سخن میگویم و هفتاد بار بر قلمرو و مقامشان میافزایم. | ||
و آنگاه که اهل بهشت از خوردن و آشامیدن لذّت | و آنگاه که اهل بهشت از خوردن و آشامیدن لذّت میبرند، اینان از ذکر و سخن و گفتار من لذّت میبرند. | ||
عرض کرد: خداوندا! نشانه های اینها چیست؟ فرمود: زندانیانی هستند که زبانهای خود را از حرفهای غیر ضروری و شکمهای خود را از غذای غیر لازم، محفوظ و حبس کرده اند | عرض کرد: خداوندا! نشانه های اینها چیست؟ فرمود: | ||
زندانیانی هستند که زبانهای خود را از حرفهای غیر ضروری و شکمهای خود را از غذای غیر لازم، محفوظ و حبس کرده اند. | |||
<big>اوصاف درویشان راستین</big> | <big>اوصاف درویشان راستین</big> | ||
خط ۱۵۲: | خط ۱۷۳: | ||
<big>ای احمد!</big> محبّت من در گرو محبّت درویشان و تقرّب به ایشان است | <big>ای احمد!</big> محبّت من در گرو محبّت درویشان و تقرّب به ایشان است | ||
عرض کرد: درویشان کیانند؟ فرمود: آنانکه به کم، راضی و بر گرسنگی، صابر و در نعمت، شاکر هستند؛ از گرسنگی و تشنگی خود شکایتی | عرض کرد: درویشان کیانند؟ فرمود: آنانکه: | ||
* به کم، راضی و بر گرسنگی، صابر و در نعمت، شاکر هستند؛ | |||
* از گرسنگی و تشنگی خود شکایتی ندارند؛ | |||
* و هرگز دروغ بر زبان خود جاری نمیکنند؛ | |||
* و نسبت به پروردگارشان غضب نمینمایند؛ | |||
* و برای چیزی که از دستشان رفت، غمگین نیستند؛ | |||
* و نسبت به چیزی که به دست میآورند، فرحناک و شادمان نمیباشند. | |||
<big>ای احمد!</big> محبّت من در گرو محبّت درویشان است، پس به آنها نزدیک شو و همنشینی با آنان را اختیار کن و از ثروتمندان و مجلسشان فاصله بگیر، چراکه درویشان دوستان من هستند | <big>ای احمد!</big> محبّت من در گرو محبّت درویشان است، پس به آنها نزدیک شو و همنشینی با آنان را اختیار کن و از ثروتمندان و مجلسشان فاصله بگیر، چراکه درویشان دوستان من هستند |