پرش به محتوا

مذهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳
خط ۹: خط ۹:
اطلاق شیعه بر دوستان و پیروان علی (علیه‌السلام) نخست، از طرف پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) صورت گرفته است. این مطلب، در احادیث متعددی که از آن حضرت روایت شده، مطرح شده است. چنان که سیوطی از جابر بن عبدالله انصاری و ابن عباس و علی (علیه‌السلام) روایت کرده که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) در تفسیر آیه‌ {{متن قرآن|ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریّه|سوره = بینه|آیه = 7}}، اشاره به علی (علیه‌السلام) کرده و فرموده‌اند: «تو و شیعیانت» روز قیامت، رستگار خواهید بود»<ref>سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور، ج۸، ص۵۸۹. </ref>،<ref>امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج ۲، ص ۵۷۵۸. </ref>.
اطلاق شیعه بر دوستان و پیروان علی (علیه‌السلام) نخست، از طرف پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) صورت گرفته است. این مطلب، در احادیث متعددی که از آن حضرت روایت شده، مطرح شده است. چنان که سیوطی از جابر بن عبدالله انصاری و ابن عباس و علی (علیه‌السلام) روایت کرده که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) در تفسیر آیه‌ {{متن قرآن|ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریّه|سوره = بینه|آیه = 7}}، اشاره به علی (علیه‌السلام) کرده و فرموده‌اند: «تو و شیعیانت» روز قیامت، رستگار خواهید بود»<ref>سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور، ج۸، ص۵۸۹. </ref>،<ref>امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج ۲، ص ۵۷۵۸. </ref>.


=واژه شیعه در قرآن کریم=
== واژه شیعه در قرآن کریم ==
در [[قرآن|قرآن کریم]] شیعه به معنای پیرو پیامبران و شخصیت‌های بزرگ به‌کار رفته است. خداوند در داستان [[حضرت موسی(ع)|موسی (علیه‌السلام)]] می‌فرماید: آنکه از پیروان او بود، بر ضد آنکه از دشمنانش بود از او یاری خواست: {فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ}<ref>.قصص: 15.</ref> نیز می‌فرماید: و از جمله پیروان او ابراهیم است که با قلبی سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد {{متن قرآن|وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لاَِبْراهِیمَ...|سوره = صافات|آیه = 83}}. شیع در آیه {{متن قرآن|مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً|سوره = روم|آیه = 32}}. جمع" شیعه" و به معناى فرقه‏ ای است که در پیروى سنت و مذهبى متفق باشند<ref>(ترجمه تفسیر المیزان ج ‏12، ص 195)</ref>.
در [[قرآن|قرآن کریم]] شیعه به معنای پیرو پیامبران و شخصیت‌های بزرگ به‌کار رفته است. خداوند در داستان [[حضرت موسی(ع)|موسی (علیه‌السلام)]] می‌فرماید: آنکه از پیروان او بود، بر ضد آنکه از دشمنانش بود از او یاری خواست:{{متن قرآن|فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ|سوره = قصص|آیه = 15}}. نیز می‌فرماید: و از جمله پیروان او ابراهیم است که با قلبی سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد {{متن قرآن|وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لاَِبْراهِیمَ...|سوره = صافات|آیه = 83}}. شیع در آیه {{متن قرآن|مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً|سوره = روم|آیه = 32}}. جمع" شیعه" و به معناى فرقه‏ ای است که در پیروى سنت و مذهبى متفق باشند<ref>(ترجمه تفسیر المیزان ج ‏12، ص 195)</ref>.


=فرقه‌های شیعه=
=فرقه‌های شیعه=
confirmed، مدیران
۱۷٬۹۸۶

ویرایش