confirmed
۵٬۸۸۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «سنانيه فرقه اى از اسماعيليه نزارى، پيروان ابو الحسن سنان بن سلمان بن محمد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==تاریخچه == | ==تاریخچه == | ||
ابو الحسن سنان نخست از | [[ابو الحسن سنان]] نخست از «[[نصيريه]]» بود و سپس به [[كيش اسماعيليه]] نزارى درآمد.او در اصل بصرى بود و به [[قلعه الموت]] رفت و از آن جا به [[شام]] سفر كرد و در زمان سلطان نور الدين محمود، دعوت [[اسماعيليه]] را در آنجا تجديد كرد و با سلطان مذكور بسیار جنگید و بر [[قلاع شام]] تسلط يافت و در آن جا به مدت سى سال حکومت کرد.وى معاصر [[صلاح الدين ايوبى]] بود، ولى هرگز مطيع او نشد. صلاح الدين پس از صلح با فرنگان قصد او كرد، اما سرانجام با وى مصالحه نمود. سنان در سال 588 هجرى در شام درگذشت. | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
ابو الحسن سنان، به علم حيل و شعبده و سيميا آگاه بود و عقيده به | ابو الحسن سنان، به علم حيل و شعبده و سيميا آگاه بود و عقيده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعيلى وارد كرد و دعوى علم غيب داشت و مى گفت از حوادث پيش از آن كه واقع شود، خبر مى دهد.سرهاى دشمنان خود را كه مى بريد با آنان سخن مى گفت و با انواع فريب و حيل مردم را به خويشتن معتقد مى کرد. مدعى بود كه محمد بن اسماعيل در وى حلول كرده است، و از اين جهت ادعاى الوهيت داشت. پيروانش او را مى پرستيدند و جان و مال خود را فدایش مى كردند.او كيش خود را از اسماعيليه ايران و الموت جدا كرد و دستگاه ديگرى در شام براى فريب مردم ترتيب داد و قلاع فراوانى در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||