confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|- | |- | ||
|اقدامات مهم | |اقدامات مهم | ||
|نماینده امام حسین(ع) در کوفه | |نماینده [[امام حسین(ع)]] در [[کوفه]] | ||
|- | |- | ||
|دین | |دین | ||
|اسلام | |[[اسلام]] | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |مذهب | ||
|شیعه | |[[شیعه]] | ||
|- | |- | ||
|ولادت | |ولادت | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|محل دفن | |محل دفن | ||
|کوفه • جنب مسجد کوفه | |کوفه • جنب [[مسجد کوفه]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''مسلم بن عقیل''' در کانون دانش و تقوا و در خانه [[وحی]] پرورش یافت، عمویش [[امیرالمومنین(ع)]] با نبوغ و علم گسترده اش او را تربیت کرد، پیوسته با [[امام حسن (ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسن (ع)</ref> و [[امام حسین(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسین(ع)</ref> سرور جوانان اهل [[بهشت]] <ref>ر.ک:مقاله بهشت</ref> همراه بود و از رفتار آنها تاثیر پذیرفت و شخصیت مثالی شان در اعماق دل و جان وی نقش بست. | '''مسلم بن عقیل''' در کانون دانش و تقوا و در خانه [[وحی]] پرورش یافت، عمویش [[امیرالمومنین(ع)]] با نبوغ و علم گسترده اش او را تربیت کرد، پیوسته با [[امام حسن (ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسن (ع)</ref> و [[امام حسین(ع)]] <ref>ر.ک:مقاله امام حسین(ع)</ref> سرور جوانان اهل [[بهشت]] <ref>ر.ک:مقاله بهشت</ref> همراه بود و از رفتار آنها تاثیر پذیرفت و شخصیت مثالی شان در اعماق دل و جان وی نقش بست. | ||
مسلم بن عقیل، نخستین پرچم دار و پیشگام در [[قیام حسینی]] است که در ابلاغ رسالت سرورشهیدان امام حسین (ع) به مردم [[کوفه]] و [[بیعت]] گرفتن از آن ها نقش مهمی ایفا کرد، اما کوفیان بعد از اینکه [[عبیدالله بن زیاد]] ستمگر، ترس و وحشت در بین صفوف آن ها ایجاد کرد به سرعت برگشتند و از اطراف مسلم پراکنده شدند؛ هر چند این فرمانده [[علوی]] چون کوهی سرفراز به تنهایی مقاومت کرد و صف ستمگران و طغیان گران مستبد را در هم کوبید. حیات مسلم بن عقیل تصویر درخشانی از [[جهاد]] در راه بالابردن کلمه [[توحید]] در برابر سرکشی امویان ظالم است. | مسلم بن عقیل، نخستین پرچم دار و پیشگام در [[قیام حسینی]] است که در ابلاغ [[رسالت]] سرورشهیدان امام حسین (ع) به مردم [[کوفه]] و [[بیعت]] گرفتن از آن ها نقش مهمی ایفا کرد، اما کوفیان بعد از اینکه [[عبیدالله بن زیاد]] ستمگر، ترس و وحشت در بین صفوف آن ها ایجاد کرد به سرعت برگشتند و از اطراف مسلم پراکنده شدند؛ هر چند این فرمانده [[علوی]] چون کوهی سرفراز به تنهایی مقاومت کرد و صف ستمگران و طغیان گران مستبد را در هم کوبید. حیات مسلم بن عقیل تصویر درخشانی از [[جهاد]] در راه بالابردن کلمه [[توحید]] در برابر سرکشی امویان ظالم است. | ||
=خاندان پاک مسلم بن عقیل= | =خاندان پاک مسلم بن عقیل= | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[ابوطالب]]، عموی بزرگوار [[پیامبر]] و بزرگ [[مکه]] و طایفه [[بنی هاشم]]، چهار پسر داشت به نام های: [[عقیل]]، طالب، جعفر و [[علی (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله علی (ع)</ref>. | [[ابوطالب]]، عموی بزرگوار [[پیامبر]] و بزرگ [[مکه]] و طایفه [[بنی هاشم]]، چهار پسر داشت به نام های: [[عقیل]]، طالب، جعفر و [[علی (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله علی (ع)</ref>. | ||
مسلم، فرزند عقیل بود و عقیل نیز فرزند بزرگ ابوطالب. با این حساب، مسلم بن عقیل، برادرزاده علی بن ابی طالب (ع) و پسر عموی [[سید الشهدا (ع)]] است. او نیز مانند همه افراد این خاندان که بزرگوار، کریم، شجاع، پاک و با شخصیت بودند، از برجسته ترین خصلت های انسانی برخوردار بود و در میان جوانان بنی هاشم، یکی از رشیدترین و مؤمن ترین چهره ها به شمار می رفت. | مسلم، فرزند عقیل بود و عقیل نیز فرزند بزرگ [[ابوطالب]]. با این حساب، مسلم بن عقیل، برادرزاده [[علی بن ابی طالب (ع)]] و پسر عموی [[سید الشهدا (ع)]] است. او نیز مانند همه افراد این خاندان که بزرگوار، کریم، شجاع، پاک و با شخصیت بودند، از برجسته ترین خصلت های انسانی برخوردار بود و در میان جوانان بنی هاشم، یکی از رشیدترین و مؤمن ترین چهره ها به شمار می رفت. | ||
[[پیامبر خدا (ص)]]، او و پدرش را ستوده است. در سخنی که از عقیل و پدرش یاد می کند، از مسلم هم ستایش می کند و خطاب به علی (ع) می فرماید: «فرزند او (مسلم) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او شک می ریزد و فرشتگان مقرّب پروردگار بر او درود می فرستند.» <ref>) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214</ref> | [[پیامبر خدا (ص)]]، او و پدرش را ستوده است. در سخنی که از عقیل و پدرش یاد می کند، از مسلم هم ستایش می کند و خطاب به علی (ع) می فرماید: «فرزند او (مسلم) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم [[مؤمنان]] بر او شک می ریزد و فرشتگان مقرّب پروردگار بر او درود می فرستند.» <ref>) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214</ref> | ||
=خلاصه ای از زندگینامه مسلم بن عقیل= | =خلاصه ای از زندگینامه مسلم بن عقیل= | ||
مسلم پسر عقیل، سال ۲۰ هجری، یعنی ده سال بعد از [[رحلت پیامبر (ص)]] متولد شده بود؛ لذا او زمان [[رسول خدا(ص)]] را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت(سال ۶۰ هجری) سن آنجناب بیش از ۴۰ سال نبود، در حالیکه از زمان رحلت پیامبر(ص) تا سال ۶۰ هجری، ۵۰ سال گذشته بود. | مسلم پسر عقیل، سال ۲۰ هجری، یعنی ده سال بعد از [[رحلت پیامبر (ص)]] متولد شده بود؛ لذا او زمان [[رسول خدا(ص)]] را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت(سال ۶۰ هجری) سن آنجناب بیش از ۴۰ سال نبود، در حالیکه از زمان [[رحلت پیامبر(ص)]] تا سال ۶۰ هجری، ۵۰ سال گذشته بود. | ||
مسلم بن عقیل، با سه [[امام]] (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. و در زمان [[امامت]] امام حسین(ع) جان خود را برای اهداف امام خویش فدا نموده و به دستور عبیدالله بن زیاد در روز نهم ذیالحجه([[روز عرفه]]) به شهادت رسید. او در این زمان به عنوان سفیر امام حسین(ع) به شهر کوفه آمد، و پس از مبارزه جانانه، دستگیر و به دستور عبید الله بن زیاد به شهادت رسید. مرقد شریف آنجناب در شهر کوفه زیارتگاه ارادتمندان [[اهلبیت]]<ref>ر.ک:مقاله اهلبیت</ref>(ع) است. | مسلم بن عقیل، با سه [[امام]] (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. و در زمان [[امامت]] امام حسین(ع) جان خود را برای اهداف امام خویش فدا نموده و به دستور عبیدالله بن زیاد در روز نهم ذیالحجه([[روز عرفه]]) به شهادت رسید. او در این زمان به عنوان سفیر امام حسین(ع) به شهر کوفه آمد، و پس از مبارزه جانانه، دستگیر و به دستور عبید الله بن زیاد به شهادت رسید. مرقد شریف آنجناب در شهر کوفه زیارتگاه ارادتمندان [[اهلبیت]]<ref>ر.ک:مقاله اهلبیت</ref>(ع) است. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. | مسلم بن عقیل، با سه امام (امام علی، امام حسن و امام حسین) هم عصر بود و محضر آن بزرگواران را درک کرد. | ||
مادر گرامی او [[حلیه]] نام دارد، او کنیزی بود که عقیل از شام خریداری کرده بود. همسر مکرمه او جناب [[رقیه]] از دختران امیرمؤمنان علی(ع) بوده است؛ <ref>ابوالفرج اصفهانی، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص ۸۶، بیروت، دار المعرفة، بیتا</ref> از اینرو، ایشان افتخار دامادی حضرت علی(ع) را به همراه داشت. | مادر گرامی او [[حلیه]] نام دارد، او کنیزی بود که [[عقیل]] از شام خریداری کرده بود. همسر مکرمه او جناب [[رقیه]] از دختران [[امیرمؤمنان]] علی(ع) بوده است؛ <ref>ابوالفرج اصفهانی، على بن حسین، مقاتل الطالبیین، ص ۸۶، بیروت، دار المعرفة، بیتا</ref> از اینرو، ایشان افتخار دامادی حضرت علی(ع) را به همراه داشت. | ||
=اسامی و القاب مسلم بن عقیل= | =اسامی و القاب مسلم بن عقیل= | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
=نام فرزندان مسلم بن عقیل= | =نام فرزندان مسلم بن عقیل= | ||
در کتابهای تاریخی چند فرزند پسر و دختر برای جناب مسلم بن عقیل نام میبرند که چهار تن از پسران ایشان در حادثهی کربلا و پس از آن به [[شهادت]] میرسند. با این بیان که دو تا از فرزندان مسلم به نامهای عبدالله و محمد در کربلا شهید میشوند. <ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص 83، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبیطالب(ع)، ج 4، ص 112، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق</ref> مادر عبدالله، [[رقیه کبری]] دختر [[حضرت على(ع)]] بود، <ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1، ص 397، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق</ref> و مادر محمد کنیز بود. <ref> سبط بن جوزی، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 229، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، 1418ق</ref> | در کتابهای تاریخی چند فرزند پسر و دختر برای جناب مسلم بن عقیل نام میبرند که چهار تن از پسران ایشان در حادثهی [[کربلا]] و پس از آن به [[شهادت]] میرسند. با این بیان که دو تا از فرزندان مسلم به نامهای عبدالله و محمد در کربلا شهید میشوند. <ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص 83، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبیطالب(ع)، ج 4، ص 112، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق</ref> مادر عبدالله، [[رقیه کبری]] دختر [[حضرت على(ع)]] بود، <ref>طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1، ص 397، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق</ref> و مادر محمد کنیز بود. <ref> سبط بن جوزی، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 229، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، 1418ق</ref> | ||
در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> | در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> |