۸۸٬۰۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'قران' به 'قرآن') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==محمدتقی مجلسی== | ==محمدتقی مجلسی== | ||
از محمدتقی مجلسی (د ۱۰۷۰ق) نیز، اگرچه برخی او را متأثر از تصوف و علاقهمند به چلهنشینی و خلوت و ذکر نشان دادهاند، <ref>معصوم علیشاه، محمد معصوم، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۱، طرائق الحقائق، به کوشش محمدجعفر محجوب، تهران، ۱۳۱۸ش.</ref><ref>معصوم علیشاه، محمد معصوم، ج۱، ص۲۸۴، طرائق الحقائق، به کوشش محمدجعفر محجوب، تهران، ۱۳۱۸ش.</ref><ref>زرینکوب، عبدالحسین، ج۱، ص۲۵۹-۲۶۰، دنبالۀ جستوجو در تصوف ایران، تهران، ۱۳۶۲ش.</ref> مطالبی در نقد و رد برخی عقاید و رفتار صوفیه بر جای مانده است (برای نمونه، به این منابع رجوع کنید <ref>مجلسی، محمدتقی، ج۳، ص۴۳-۴۴، لوامع | از محمدتقی مجلسی (د ۱۰۷۰ق) نیز، اگرچه برخی او را متأثر از تصوف و علاقهمند به چلهنشینی و خلوت و ذکر نشان دادهاند، <ref>معصوم علیشاه، محمد معصوم، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۱، طرائق الحقائق، به کوشش محمدجعفر محجوب، تهران، ۱۳۱۸ش.</ref><ref>معصوم علیشاه، محمد معصوم، ج۱، ص۲۸۴، طرائق الحقائق، به کوشش محمدجعفر محجوب، تهران، ۱۳۱۸ش.</ref><ref>زرینکوب، عبدالحسین، ج۱، ص۲۵۹-۲۶۰، دنبالۀ جستوجو در تصوف ایران، تهران، ۱۳۶۲ش.</ref> مطالبی در نقد و رد برخی عقاید و رفتار صوفیه بر جای مانده است (برای نمونه، به این منابع رجوع کنید <ref>مجلسی، محمدتقی، ج۳، ص۴۳-۴۴، لوامع صاحبقرآنی المشتهر بشرح الفقیه، قم، ۱۳۷۴ش.</ref>). | ||
پسر او ملا محمدباقر مجلسی نیز (د ۱۱۱۰ق) در «رسالۀ سیر و سلوک»، <ref>مجلسی، محمدباقر، رسالۀ سیر و سلوک، ترجمۀ ابوالقاسم یزدی، ص ۱۶۴، کیهان اندیشه، تهران ۱۳۷۳ش، شم ۵۸.</ref> مراودات پدرش با صوفیان را صرفاً برای جلب آنان به طریق حق، و نه اعتقاد به مسلک ایشان، دانسته است. | پسر او ملا محمدباقر مجلسی نیز (د ۱۱۱۰ق) در «رسالۀ سیر و سلوک»، <ref>مجلسی، محمدباقر، رسالۀ سیر و سلوک، ترجمۀ ابوالقاسم یزدی، ص ۱۶۴، کیهان اندیشه، تهران ۱۳۷۳ش، شم ۵۸.</ref> مراودات پدرش با صوفیان را صرفاً برای جلب آنان به طریق حق، و نه اعتقاد به مسلک ایشان، دانسته است. | ||
مجلسی پسر با اصل تصوف مخالف نبود و میان کسانی چون ابن طاووس حلی، ابن فهد حلی، شهید ثانی و شیخ صفیالدین اردبیلی که به تصوف شهرت داشتند، و صوفیانی که به زعم او در دین بدعت آوردند و با امامان (ع) به معارضه پرداختند، تفاوت قائل بود و گروه اول را بر طریق حق میدانست. <ref>طارمی، حسن، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸، علامۀ مجلسی، تهران، ۱۳۷۵ش.</ref> | مجلسی پسر با اصل تصوف مخالف نبود و میان کسانی چون ابن طاووس حلی، ابن فهد حلی، شهید ثانی و شیخ صفیالدین اردبیلی که به تصوف شهرت داشتند، و صوفیانی که به زعم او در دین بدعت آوردند و با امامان (ع) به معارضه پرداختند، تفاوت قائل بود و گروه اول را بر طریق حق میدانست. <ref>طارمی، حسن، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸، علامۀ مجلسی، تهران، ۱۳۷۵ش.</ref> | ||
خط ۱۶۶: | خط ۱۶۶: | ||
(۳۲) مجلسی، محمدباقر، رسالۀ سیر و سلوک، ترجمۀ ابوالقاسم یزدی، کیهان اندیشه، تهران ۱۳۷۳ش، شم ۵۸. | (۳۲) مجلسی، محمدباقر، رسالۀ سیر و سلوک، ترجمۀ ابوالقاسم یزدی، کیهان اندیشه، تهران ۱۳۷۳ش، شم ۵۸. | ||
(۳۳) مجلسی، محمدتقی، لوامع | (۳۳) مجلسی، محمدتقی، لوامع صاحبقرآنی المشتهر بشرح الفقیه، قم، ۱۳۷۴ش. | ||
(۳۴) محولاتی خراسانی، محمدجواد، البدعة و التحرف یا آیین تصوف، تهران، ۱۳۳۸ق. | (۳۴) محولاتی خراسانی، محمدجواد، البدعة و التحرف یا آیین تصوف، تهران، ۱۳۳۸ق. |