معیارهای متنی مشترک در رد و قبول حدیث از منظر فریقین: تفاوت میان نسخه‌ها

باید گفت: دقت در کلمات  امثال شافعی و کسانی که احادیث عرض حدیث  بر کتاب را  مورد  خدشه قرار داده اند بیانگر ان است  که معنای مخالفت  و موافقت در این روایات  بگونه صحیح  تبیین نشده است  بعلاوه انکه مفهوم  و مضمون این روایات  همانگونه که در ابتدای این بحث مطرح  کردیم  امری عقلی است  که حتی بفرض  عدم صدور این  روایات  معتبر می باشد.

باید گفت گرچه در روایت فوق و نظائر ان،الثقلان  بر قرآن و اهل بیت تطبیق شده‌اند اما  این نوع  روایات بدلیل مخالفت با قرآن  مقبول  نمی باشد  بدلیل انکه ملاحظه سیاق  و صدر و ذیل ایه مذکور بیانگر ان است که سیاق  این ایات تهدید  به  جن و انس می باشد. بدیهی است چنین  سیاقی متناسب  با مدلول روایاتی که الثقلان را  بر قرآن  و عترت  تطبیق داده اند نخواهد بود.