طریقت بدویه: تفاوت میان نسخه‌ها

</div>

=رشد طریقه بدویه در مصر=

همین امر و نیز این‌که خلفای بدوی بیش از همه در مصر فعالیت داشتند موجب آن شد که مرکزیت این طریقه در مصر باقی بماند<ref>عاشور سعید عبدالفتاح، السید احمد البدوی، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۴، شیخ و طریقه، قاهره، ۱۹۶۷م</ref>.  

نخستین خلیفه احمد بدوی سید احمد عبدالعال بود که ظاهراً از کودکی نزد وی پرورش یافته بود<ref>شعرانی عبدالوهاب، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۴- ۱۸۵، قاهره، ۱۳۷۴ق</ref>.

وی پس از آن پیروان این طریقه را در ۴ خانقاه که هر یک دارای سرپرستی بود، جای داد.

۱. کنّاسیه، که شیخ این خانقاه محمد سطوحی کناسی بود و پیروان وی همه ساله در روز ولادت احمد بدوی مزار وی را جارو می‌زدند.

۲.منایفه، به سرپرستی شیخ رمضان اشعث سطوحی که صاحب کراماتی نیز بود.

۴. انبابیه، که احتمالاً شیخ یوسف انبابی سطوحی، از یاران نزدیک احمد بدوی شیخ آن بوده است<ref>شعرانی عبدالوهاب، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۸۵، قاهره، ۱۳۷۴ق</ref>.

سومین مولودی که به رجبی و عمامه پیچی نیز شهرت دارد، منسوب به شیخ رجبی است که او نیز از مشایخ این طریقه بوده است. وی برای تجدید پیچیدن عمامه شیخ - که به رسم یادگار بر مزار وی گذاشته شده بود - مراسمی را برپا داشت و این آیین تبدیل به مولودی هر ساله شد<ref>عاشور سعید عبدالفتاح، السید احمد البدوی، ج۱، ص۲۶۰، شیخ و طریقه، قاهره، ۱۹۶۷م</ref>. عمامه احمد بدوی هر ساله در این مراسم توسط یکی از مشایخ این طریقه بر سر بسته می‌شد<ref>شبلنجی مؤمن، نورالابصار، ج۱، ص۲۶۳، بیروت، دارالفکر</ref>.

مولودی‌ها علاوه بر جنبه مذهبی، جنبه اقتصادی ، اجتماعی و تفریحی نیز داشت و امروزه هم از این‌گونه تفریحات در این مراسم به چشم می‌خورد<ref>عاشور سعید عبدالفتاح، السید احمد البدوی، ج۱، ص۲۵۶-۲۶۱، شیخ و طریقه، قاهره، ۱۹۶۷م</ref>.

=منبع=