پیش‌نویس:محمدهادی یوسفی‌غروی
محمدهادى يوسفى‌غروى (متولد 1327 ه. ش.) استاد، محقق و مورخ معاصر از علمای حوزه علمیه قم است که در نجف به دنیا آمد. او در زمینه‌های مختلفی از علوم اسلامی همانند فقه و اصول، تاریخ و حدیث، تخصص دارد و آثار بسیاری را در این حوزه‌ها به نگارش درآورده است.
زندگی
محمدهادى یوسفى‌غروى در سال 1327 خورشیدی برابر با 1368 قمری در نجف در خانواده‌ای روحانی زاده شد. پدرش اصالتا اهل نجف‌آباد و شاگرد آیت‌الله سیدمحمود شاهرودی و امام خمینی (ره) بود. تا سوم دبستان را در دبستان علوى نجف اشرف درس خواند و تقریباً از یازده‌سالگى وارد حوزه علمیه نجف شد.
تحصیلات
محمدهادی یوسفی‌غروی در سال 1341 شروع به تحصیل کرد و از پدرش آیت‌الله حاج میرزا محمود یوسفی‌غروی، مبانی ادبیات عرب را یاد گرفت. در سال 1350 در جلسات خارج فقه و اصول آیت‌الله خوئی و امام خمینی شرکت کرد. در سال 1351 به دلیل ایرانی بودن، توسط حکومت بعث از نجف اشرف تبعید شد و به قم رفت. در آنجا نیز در جلسات فقه و اصول آیت‌الله سیدمحمدصادق روحانی و سپس آیت‌الله سیدکاظم حائری حضور یافت. علاوه بر تحصیل و تدریس، به نگارش کتاب‌هایی در زمینه‌های تاریخ و سیره اهلبیت(ع) پرداخت. در نجف اشرف مقالات علمی و عقیدتی را در مجله «أجوبة المسائل الدينيه» منتشر کرد و در قم به تحقیق و تصحیح کتاب روی آورد. با تأسیس مؤسسات علمی و تخصصی در حوزه علمیه، علاوه بر تدریس و بعضاً بر عهده گرفتن مسئولیت در این مراکز، به راهنمایی طلاب جوان و مشاوره محققان نیز مشغول بود. با تسلط به زبان عربی و دانش کافی در ترجمه آن به فارسی، این راهنمایی‌ها را سودمندتر کرده است.
آثار
محمدهادی یوسفی‌غروی، در روزگار اقامت در ایران، به نگارش وقعة الطف که بازسازی و تحلیل مقتل ابومخنف با استناد به تاریخ طبری و ارشاد شیخ مفید است، پرداخت که از مهمترین آثارش شناخته می‌شود. همچنین موسوعة التاريخ الاسلامى را که خلاصه و منظم شده‌ای از تاریخ اسلام و ائمه است، تألیف کرد. سایر آثار وی عبارتند از:
1. اصول العقائد فى الاسلام؛
2. الاسلام و الحضارة الغربیه؛
3. القضاء و القدر فى القرآن و الحديث؛
4. المشكاة في خلل الصلاة؛
5. النجاة فى القيامة فى تحقيق امر الامامة؛
6. بهجة الامال فى الرجال و ....
وضعیت کنونی
محمدهادی یوسفی‌غروی در حال حاضر علاوه بر تدریس فقه و اصول، مشاور علمی فصلنامه اندیشه تقریب است و با مراکز علمی مربوط به تاریخ اسلام همکاری دارد و گه‌گاه در جلسات علمی نظرات علمی و نوآورانه‌ای را ارائه می‌دهد.[۱]