۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'کتابها' به 'کتابها') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
===ذکر=== | ===ذکر=== | ||
ویژگی دیگر تصوف در مغرب گرایش آشکار آن به مقولۀ ذکر، به ویژه تأکید بر تکرار نام پیامبر(ص) و صلوات بر اوست. البته نامهای خداوند نیز مورد توجه بودهاند و به ویژه از ادوار میانی به این سو، | ویژگی دیگر تصوف در مغرب گرایش آشکار آن به مقولۀ ذکر، به ویژه تأکید بر تکرار نام پیامبر(ص) و صلوات بر اوست. البته نامهای خداوند نیز مورد توجه بودهاند و به ویژه از ادوار میانی به این سو، کتابهای متنوعی در شرح اسماء حُسنای الاهی، و چگونگی ذکر آنها نوشته شده است <ref>صنهاجی، ۱۶؛ ابنفرحون، ۲/ ۲۸۷؛ ابن قنفذ، ۵۴</ref>. | ||
===سیر و سیاحت=== | ===سیر و سیاحت=== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
گاه در جریان سیر تحول برخی از زوایا، مکتب تصوف خاصی در آنها شکل میگرفت و پس از آنکه با گذشت زمان پیروان آن مکتب افزایش مییافتند، و زوایای دیگری از این [[زاویه]] منشعب میشدند. این زاویهها به شکلی منسجم و هماهنگ در نواحی مختلف فعالیت میکردند و مجموعۀ آنها که تابع زاویهای مرکزی بودند، یک طریقه را به وجود میآوردند. شمار این زوایا در برخی از نواحی مغرب به مراتب بیش از مساجد بود و از اینرو، سهم عمدهای در نظام تعلیم و تربیت، و نیز گسترش اسلام داشتند <ref>ضریف، ۹۶؛ سعدالله، ۱/ ۲۶۶؛ زیاده، ۱۹۸؛ معریش، ۱۵۸-۱۵۹</ref>. | گاه در جریان سیر تحول برخی از زوایا، مکتب تصوف خاصی در آنها شکل میگرفت و پس از آنکه با گذشت زمان پیروان آن مکتب افزایش مییافتند، و زوایای دیگری از این [[زاویه]] منشعب میشدند. این زاویهها به شکلی منسجم و هماهنگ در نواحی مختلف فعالیت میکردند و مجموعۀ آنها که تابع زاویهای مرکزی بودند، یک طریقه را به وجود میآوردند. شمار این زوایا در برخی از نواحی مغرب به مراتب بیش از مساجد بود و از اینرو، سهم عمدهای در نظام تعلیم و تربیت، و نیز گسترش اسلام داشتند <ref>ضریف، ۹۶؛ سعدالله، ۱/ ۲۶۶؛ زیاده، ۱۹۸؛ معریش، ۱۵۸-۱۵۹</ref>. | ||
به نظر میرسد که رشد زوایا و ظهور طریقهها، نسبت مستقیمی با گسترش تصوف جمعی و به دنبال آن، میل به سماع داشته است، زیرا با گذشت سدههای میانه و در طی سدههای متأخر مکاتب و طریقهها فزونی یافتند و اشارات بیشتری به مجالس سماع و عبارات شطحآلود مشایخ در | به نظر میرسد که رشد زوایا و ظهور طریقهها، نسبت مستقیمی با گسترش تصوف جمعی و به دنبال آن، میل به سماع داشته است، زیرا با گذشت سدههای میانه و در طی سدههای متأخر مکاتب و طریقهها فزونی یافتند و اشارات بیشتری به مجالس سماع و عبارات شطحآلود مشایخ در کتابهای تذکره خودنمایی نمود. چنین تحولی به تدریج از ویژگی زهدگرا و قبضآلود تصوف مغرب تا حدودی کاست و آنرا به سوی بسط و سماع سوق داد <ref>غرمینی، ۳۴۶-۳۴۷؛ ابن زیات، ۴۴۱</ref>. | ||
===منابع تدریس=== | ===منابع تدریس=== | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
روایتهای متعدد صوفیه از ملاقات با حضرت [[خضر]] یا رؤیت پیامبر(ص) در خواب را نیز باید از مقولۀ کرامات به شمار آورد. | روایتهای متعدد صوفیه از ملاقات با حضرت [[خضر]] یا رؤیت پیامبر(ص) در خواب را نیز باید از مقولۀ کرامات به شمار آورد. | ||
اهمیت این مکاشفات در تصوف مغرب چنان بود که به تدریج گونهای ادبیات عرفانی خاص به نام «[[مرائی]]» شکل گرفت که دربردارندۀ شرح و تفصیل اینگونه رویتها بود. برخی از | اهمیت این مکاشفات در تصوف مغرب چنان بود که به تدریج گونهای ادبیات عرفانی خاص به نام «[[مرائی]]» شکل گرفت که دربردارندۀ شرح و تفصیل اینگونه رویتها بود. برخی از کتابهای مرائی، همچون [[تحفة الرائی]] نوشتۀ [[محمد بن عبدالله فراوسنی]] جنبۀ تعلیمیداشت و به مریدان تدریس میشد <ref>ابن زیات، ۲۱۲؛ غرمینی، ۳۱۴؛ سعدالله، ۱/ ۹۳-۹۶</ref>. | ||
===پیوند با تصوف اندلس=== | ===پیوند با تصوف اندلس=== |