۸۷٬۷۸۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کتابها' به 'کتابها') |
جز (جایگزینی متن - 'دانش آموزان' به 'دانشآموزان') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
۱- نقش بسیار پررنگ ایشان در قانع کردن پدران به ضرورت آموزش دیدن فرزندانشان در مدارس، که تأثیر بسیار زیادی در نهضت علمی سوریه داشت. این فراخوان او با واکنش برخی انسانهای نادان و بیسوادی که پستهای آموزشی را در انحصار خود و خانواده و فرزندانشان میدیدند روبرو شد. | ۱- نقش بسیار پررنگ ایشان در قانع کردن پدران به ضرورت آموزش دیدن فرزندانشان در مدارس، که تأثیر بسیار زیادی در نهضت علمی سوریه داشت. این فراخوان او با واکنش برخی انسانهای نادان و بیسوادی که پستهای آموزشی را در انحصار خود و خانواده و فرزندانشان میدیدند روبرو شد. | ||
۲- عهدهدار شدن تدریس در مدرسه ابتدایی ظاهریه در دمشق در سال ۱۲۹۴ هـ برابر با ۱۸۷۸ م. وی از این طریق، اندیشههای اصلاحی خود را میان | ۲- عهدهدار شدن تدریس در مدرسه ابتدایی ظاهریه در دمشق در سال ۱۲۹۴ هـ برابر با ۱۸۷۸ م. وی از این طریق، اندیشههای اصلاحی خود را میان دانشآموزان ترویج میکرد و به همین منظور با وجود گستره علم و دانشی که داشت برای تشویق معلمان آن دوران، تدریس دانشآموزان ابتدایی را بر عهده گرفت. | ||
شیخ علی طنطاوی میگوید: «در آن زمان آموزش در دمشق در قالب مکتبخانهها برای کودکان و حلقههای تدریس مسجد برای بزرگسالان بود، و شیخ طاهر الجزایری از بزرگترین کسانی بود که برای راهاندازی مدارس مدرن و نوین تلاش کرد». | شیخ علی طنطاوی میگوید: «در آن زمان آموزش در دمشق در قالب مکتبخانهها برای کودکان و حلقههای تدریس مسجد برای بزرگسالان بود، و شیخ طاهر الجزایری از بزرگترین کسانی بود که برای راهاندازی مدارس مدرن و نوین تلاش کرد». | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
۵- تلاشهای طاهر الجزایری برای راهاندازی یک چاپخانه دولتی برای چاپ کتابهای عمومی و کتابهای درسی نتیجه داد. | ۵- تلاشهای طاهر الجزایری برای راهاندازی یک چاپخانه دولتی برای چاپ کتابهای عمومی و کتابهای درسی نتیجه داد. | ||
۶- شیخ طاهر الجزایری تا آخر عمرش به تربیت و آموزش دانشآموزان ادامه داد. وی با وجود اینکه بعدها از کار اخراج شد و از دمشق گریخت، اما از ارائه راهنماییهای لازم برای بهتر شدن سیستم آموزشی در دمشق دریغ نمیکرد و بعدها که شاگرد او استاد محمد کرد علی وزیر معارف سوریه شد نامهنگاری میان آنها متوقف نشد و کرد علی همیشه از استاد خود راهنمایی میخواست. او در کتابش «گنجهای پدران» درباره پیشنهاد طاهر الجزایری در رابطه با آموزش صنایع به | ۶- شیخ طاهر الجزایری تا آخر عمرش به تربیت و آموزش دانشآموزان ادامه داد. وی با وجود اینکه بعدها از کار اخراج شد و از دمشق گریخت، اما از ارائه راهنماییهای لازم برای بهتر شدن سیستم آموزشی در دمشق دریغ نمیکرد و بعدها که شاگرد او استاد محمد کرد علی وزیر معارف سوریه شد نامهنگاری میان آنها متوقف نشد و کرد علی همیشه از استاد خود راهنمایی میخواست. او در کتابش «گنجهای پدران» درباره پیشنهاد طاهر الجزایری در رابطه با آموزش صنایع به دانشآموزان ابتدایی، و آغاز این پروژه در یک مدرسه، و نصایح ایشان در مورد توجه به رفتارهای دانشآموزان و عدم اکتفا به آموزش آنان توضیح داده است. | ||
==دوم: کتابخانههای عمومی== | ==دوم: کتابخانههای عمومی== | ||
خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
بزرگان و فرهنگیان مصر مانند: شیخ علی یوسف، احمد زکی پاشا، احمد تیمور پاشا، و شیخ احمد شاکر محدث مصر به سرعت موقعیت و جایگاه شیخ طاهر الجزایری را دریافتند و به حلقه شاگردی او در آمدند. | بزرگان و فرهنگیان مصر مانند: شیخ علی یوسف، احمد زکی پاشا، احمد تیمور پاشا، و شیخ احمد شاکر محدث مصر به سرعت موقعیت و جایگاه شیخ طاهر الجزایری را دریافتند و به حلقه شاگردی او در آمدند. | ||
امیر عباس خدیوی حاکم مصر که دریافته بود شیخ طاهر الجزایری مرد فعالیتهای مؤسساتی است از وی خواست مدرسهای برای آموزش زبان عربی راهاندازی کند، که | امیر عباس خدیوی حاکم مصر که دریافته بود شیخ طاهر الجزایری مرد فعالیتهای مؤسساتی است از وی خواست مدرسهای برای آموزش زبان عربی راهاندازی کند، که دانشآموزان سراسر جهان اسلام برای فراگرفتن زبان عربی و ادبیات عرب آهنگ این مدرسه کنند، و نیز یک مرکز دارالترجمه و یک چاپخانه برای چاپ و نشر کتابهای ترجمه شده راهاندازی کند. همه اینها نشان از بینش عمیق شیخ طاهر الجزایری و تلاش او برای انتشار زبان عربی و استفاده از علوم نوین داشت. | ||
خدیوی از وی در رابطه با مشکلات مصر پرسید و او پاسخ داد: «دو چیز، اول: ناتمام گذاشتن کارها، دوم: کم پنداشتن کارهای جزئی؛ کارهای کلی زمانی تکمیل میشود که آنرا از نزدیکترین وجه انجام دهی». این توصیف بیانگر درک الجزایری نسبت به آفات جوامع اسلامی بود و شاید این دو ایراد همچنان مهمترین عامل ضعف مصر و دیگر کشورهای عربی هستند. | خدیوی از وی در رابطه با مشکلات مصر پرسید و او پاسخ داد: «دو چیز، اول: ناتمام گذاشتن کارها، دوم: کم پنداشتن کارهای جزئی؛ کارهای کلی زمانی تکمیل میشود که آنرا از نزدیکترین وجه انجام دهی». این توصیف بیانگر درک الجزایری نسبت به آفات جوامع اسلامی بود و شاید این دو ایراد همچنان مهمترین عامل ضعف مصر و دیگر کشورهای عربی هستند. |