confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''شِمْرِ بْن ذِیالْجَوْشَن'''، از تابعین و از فرماندهان سپاه [[عمر بن سعد]] در [[واقعه کربلا]] که به سبب شدت خشونتش در این واقعه، از چهرههای منفور نزد [[شیعیان]] است. شمر [[جنگ صفین]] در سپاه [[امام علی علیه السلام]] بود؛ ولی بعدها در جمع دشمنان امام و خاندانش درآمد. او در مقابل [[مختار ثقفی]] شکست خورد و سر از تنش جدا گردید. | '''شِمْرِ بْن ذِیالْجَوْشَن'''، از تابعین و از فرماندهان سپاه [[عمر بن سعد بن ابی وقاص|عمر بن سع]]د در [[واقعه کربلا]] که به سبب شدت خشونتش در این واقعه، از چهرههای منفور نزد [[شیعیان]] است. شمر [[جنگ صفین]] در سپاه [[امام علی علیه السلام]] بود؛ ولی بعدها در جمع دشمنان امام و خاندانش درآمد. او در مقابل [[مختار ثقفی]] شکست خورد و سر از تنش جدا گردید. | ||
=نام و نسب= | =نام و نسب= | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
شرححال نویسان، نام و نسب شمربن ذیالجوشن را به اختلاف، شرحبیلبن اوس، شرحبیلبن اعور، عثمانبن نافع، اوسبن اعور<ref> الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337؛ تاریخ دمشق، ج 23، ص 186؛ طبقات الکبری، ج 5، ص 212.</ref>، الضبابی<ref>الضبابی بالفتح و موحدتین إلی الضّباب، بطن من بنی الحارث و من القریش. لب اللباب، ش 2543</ref>، العامری، الحنظلی<ref>استیعاب، ج 2، ص 701.</ref>، السلونی<ref>مناقب آل ابیطالب، ج 4، 107</ref>، السکونی<ref>کشف الغمّه، ج2، ص 226.</ref> و الکلابی دانستهاند. با این حال، تاریخنگاران شهرت وی را چنین نوشتهاند: ابو السابغه، شرحبیل عامری کلابی، ملقب به شمربن ذیالجوشن<ref>تاریخ الصحابه، ص 132؛ تاریخ الکبیر، ج 4، ص 250؛ العقد الفرید، ج 3، ص 306؛ اخبارالطوال، ص 239؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>. شهرتِ لقب او به گونهای است که کمتر تاریخنگاری نام او را آورده است و برای معرفی او تنها از لقبش استفاده کردهاند<ref>اشتقاق، ص 296.</ref>. | شرححال نویسان، نام و نسب شمربن ذیالجوشن را به اختلاف، شرحبیلبن اوس، شرحبیلبن اعور، عثمانبن نافع، اوسبن اعور<ref> الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337؛ تاریخ دمشق، ج 23، ص 186؛ طبقات الکبری، ج 5، ص 212.</ref>، الضبابی<ref>الضبابی بالفتح و موحدتین إلی الضّباب، بطن من بنی الحارث و من القریش. لب اللباب، ش 2543</ref>، العامری، الحنظلی<ref>استیعاب، ج 2، ص 701.</ref>، السلونی<ref>مناقب آل ابیطالب، ج 4، 107</ref>، السکونی<ref>کشف الغمّه، ج2، ص 226.</ref> و الکلابی دانستهاند. با این حال، تاریخنگاران شهرت وی را چنین نوشتهاند: ابو السابغه، شرحبیل عامری کلابی، ملقب به شمربن ذیالجوشن<ref>تاریخ الصحابه، ص 132؛ تاریخ الکبیر، ج 4، ص 250؛ العقد الفرید، ج 3، ص 306؛ اخبارالطوال، ص 239؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>. شهرتِ لقب او به گونهای است که کمتر تاریخنگاری نام او را آورده است و برای معرفی او تنها از لقبش استفاده کردهاند<ref>اشتقاق، ص 296.</ref>. | ||
پدر او که به دلیل سینه متورم و زره مانندش به «ذیالجوشن» ملقب شده بود<ref>استیعاب، ج 2، ص 467؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>، از شامیان<ref> الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337.</ref> ساکن [[کوفه]] بود<ref> الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>. او محضر حضرت [[رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم]] را درک کرده بود و از [[اصحاب]] آن جناب به شمار میرفت. [[ابن کثیر]] در «البدایه و النهایه» درباره وی مینویسد: «ذیالجوشن از جمله [[صحابی]] بزرگوار و جلیلالقدر [[حضرت محمدصلی الله علیه و آله | پدر او که به دلیل سینه متورم و زره مانندش به «ذیالجوشن» ملقب شده بود<ref>استیعاب، ج 2، ص 467؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>، از شامیان<ref> الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337.</ref> ساکن [[کوفه]] بود<ref> الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref>. او محضر حضرت [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم]] را درک کرده بود و از [[اصحاب]] آن جناب به شمار میرفت. [[ابن کثیر]] در «البدایه و النهایه» درباره وی مینویسد: «ذیالجوشن از جمله [[صحابی]] بزرگوار و جلیلالقدر [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمدصلی الله علیه و آله وسلم]] بود<ref>البدایه و النهایه، ج 8، ص 204.</ref>.» | ||
هرچند طبع روان و اشعار نیکوی<ref>الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref> ذیالجوشن سبب شده است نام وی در ردیف سخنپردازان زمانهاش قرار گیرد، ولی آگاهی بیشتری از او در تاریخ ثبت نشده است. | هرچند طبع روان و اشعار نیکوی<ref>الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180.</ref> ذیالجوشن سبب شده است نام وی در ردیف سخنپردازان زمانهاش قرار گیرد، ولی آگاهی بیشتری از او در تاریخ ثبت نشده است. |