صبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر قرآن، '''«صبر»'''  در صورتی ارزشمند است که به قصد تقرب و برای کسب رضای الهی باشد که [[خداوند]] صاحبان عقل را چنین ستوده است: «إِنَّما یَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْباب‌... وَالَّذینَ صَبَرُوا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ... أُولئِکَ لَهُمْ عُقْبَی الدَّار؛ تنها صاحبان اندیشه متذکر می‌شوند... و آنها که بخاطر ذات پاک پروردگارشان شکیبایی می‌کنند و نماز را برپا می‌دارند... پایان نیک سرای دیگر، از آن آنهاست‌.» این آیه به صفات اولوالالباب اشاره نموده که یکی از این صفات '''«صبر»''' بر مصائب در راه کسب رضای الهی است.  

در بسیاری از گفتار و نوشتار علمای اخلاق و بزرگان اسلام، '''«صبر»''' به سه شاخه تقسیم شده است:

در باب مراتب '''«صبر»'''  از تعبیرات این حدیث، چنین استفاده می‌شود که ثواب و فضیلت '''«صبر»'''  بر معصیت، به مراتب افزون‌تر از ثواب و فضیلت '''«صبر»'''  بر طاعت است و ثواب و فضیلت '''«صبر»'''  بر طاعت به مراتب بالاتر از ثواب و فضیلت '''«صبر»'''  بر مصیبت می‌باشد.

'''«صبر»'''  بر مکروهات و مصایب: شکیبایی انسان در برابر حوادث تلخ و ناگوار مثل خسارات مالی، مرگ عزیزان، بیماری و... از جمله مراتب '''«صبر»'''  است که قرآن کریم از آن این‌گونه یاد کرده است: «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین‌ الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون‌؛  قطعاً همه‌ شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت‌کنندگان! آن‌ها که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد، می‌گویند: ما از آنِ خدائیم و به سوی او باز می‌گردیم!»

در این آیه خداوند، به کسانی که در برابر مصایب و مکروهات، '''«صبر»'''  پیشه کرده‌اند، بشارت‌ می‌دهد، چراکه آنان مالکیت حقیقی را از آن خدا‌ می‌دانند و او را صاحب حق هرگونه تصرفات در عالم به حساب‌ می‌آورند، پس به‌طور قطع چنین کسی از وارد شدن مصایب و مشکلات متأثر نمی‌گردد.  

'''«صبر»'''  بر طاعت یعنی شکیبایی در برابر مشکلاتی که در راه اطاعت خدا وجود دارد. (اعم از امور واجب (مثل نماز و روزه و حج و جهاد و خمس و زکات و...) و امور مستحب.) تکالیفی که خدای متعال بر عهده‌ بندگان قرار داده، با دشواری‌هایی همراه است، لذا ممکن است انسان به خاطر دشواری در انجام آن کوتاهی کرده و آن را ترک کند، از این‌رو قرآن کریم انسان‌ها را به '''«صبر»'''  بر امتثال وظایف دینی توصیه کرده است.  

«رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبادَتِه‌؛  

همان پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد! او را پرستش کن و در راه عبادتش شکیبا باش!»

'''«صبر»'''  در معصیت: بالاترین مرحله از صبر، '''«صبر»'''  بر معصیت است و آن ایستادگی در برابر شعله‌های سرکش شهوات و هیجان‌های برخاسته از هوی و هوس و یا مقامات دنیوی است، چراکه بیشتر انسان‌ها در برابر فقر و گرفتاری طغیان نمی‌کنند، ولی وقتی خدا مقام، پول و صحّت بدن بدهد، آن وقت خیلی سخت است که خودش را سالم نگه دارد و '''«صبر»'''  پیشه کند و این نعمت موجب غفلت و معصیت او نگردد. از این قسم به '''«صبر»'''  بر نعمت نیز تعبیر‌ می‌کنند.