۸۷٬۹۰۶
ویرایش
شیخ محمود شلتوت (آیت شجاعت) (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'کمیته ای' به 'کمیته‌ای'
جز (جایگزینی متن - 'جلسه ای' به 'جلسه‌ای') |
جز (جایگزینی متن - 'کمیته ای' به 'کمیته‌ای') |
||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
از مهم‌ترین وظایف این کمیته، صدور فتوا در زمینه‌های گوناگون فقهی بر اساس نیاز جامعه است.<br> | از مهم‌ترین وظایف این کمیته، صدور فتوا در زمینه‌های گوناگون فقهی بر اساس نیاز جامعه است.<br> | ||
5. عضویت در انجمن علمای طراز اوّل مصر<br> | 5. عضویت در انجمن علمای طراز اوّل مصر<br> | ||
شلتوت در حالی به عضویت این انجمن درآمد که جوان‌ترین عضو این تشکیلات بود؛ امّا با وجود کمی سنّ در مقایسه با دیگران، در نخستین جلسه‌ای که در این انجمن شرکت کرد، پیشنهادهای مهمی ارائه داد که در همان جلسله | شلتوت در حالی به عضویت این انجمن درآمد که جوان‌ترین عضو این تشکیلات بود؛ امّا با وجود کمی سنّ در مقایسه با دیگران، در نخستین جلسه‌ای که در این انجمن شرکت کرد، پیشنهادهای مهمی ارائه داد که در همان جلسله کمیته‌ای به ریاست «شیخ عبدالمجید سلیم» تشکیل شد تا به پیشنهادهای شلتوت رسیدگی و اجرا شود. | ||
6. نظریات شیخ محمود شلتوت درباره ازدواج موقت در دولت آلمان غربی<br> | 6. نظریات شیخ محمود شلتوت درباره ازدواج موقت در دولت آلمان غربی<br> | ||
دولت آلمان غربی طی نامه ای از شیخ محمود شلتوت، شیخ دانشگاه الازهر خواست تحقیق کاملی درباره تعدد زوجات در اسلام برای آن دولت بفرستد تا شاید با استفاده از آن، مسأله فزون بودن تعداد زنان بر مردان را در آن کشور حل کند. شیخ محمود شلتوت نیز این بحث را آغاز کرد؛ سپس مقرر شد تحقیق وی به سه زبان انگلیسی، آلمانی، فرانسه ترجمه شود. آن روزها برخی نشریات نوشتند که بحث شلتوت نخستین بحثی است که مسأله ازدواج و افزایش زنان را در آلمان حل خواهد کرد. مکارم شیرازی، اسفند 1338، ص 44). | دولت آلمان غربی طی نامه ای از شیخ محمود شلتوت، شیخ دانشگاه الازهر خواست تحقیق کاملی درباره تعدد زوجات در اسلام برای آن دولت بفرستد تا شاید با استفاده از آن، مسأله فزون بودن تعداد زنان بر مردان را در آن کشور حل کند. شیخ محمود شلتوت نیز این بحث را آغاز کرد؛ سپس مقرر شد تحقیق وی به سه زبان انگلیسی، آلمانی، فرانسه ترجمه شود. آن روزها برخی نشریات نوشتند که بحث شلتوت نخستین بحثی است که مسأله ازدواج و افزایش زنان را در آلمان حل خواهد کرد. مکارم شیرازی، اسفند 1338، ص 44). | ||